Casper Egas | zondag 21 Nov 2021, 16:21

Wil je eens iets anders doen dan voetbal of basketbal? Misschien ijshockey, in NHL 22!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Ondanks dat ijshockey in Nederland geen populaire sport is, verkochten NHL games vroeger altijd goed in ons landje. Ik speelde als kind ook al de NHL games van EA Sports op de SEGA Mega Drive. Later is het enthousiasme echter bekoeld, deels omdat de spellen steeds complexer werden. Dat is natuurlijk leuk voor echte fans van de sport en van de games, maar daardoor werd het voor mensen die gewoon een beetje willen hockeyen erg ontoegankelijk. Na vele jaren afwezigheid heb ik deze NHL 22-editie maar eens geprobeerd. Deze recensie is dus geschreven vanuit dat perspectief, en niet vanuit een echte kenner van de sport. Ik hoop dat ik me daarmee niet te veel op glad ijs begeef.

Verrassend leuk!

Soms begin ik met een te recenseren spel met erg lage verwachtingen. Ik had de ingewikkelde besturing en mijn teleurstellende ervaringen met de reeks nog in mijn hoofd en had moeite er helemaal open-minded in te gaan. Gelukkig verdween dit gevoel als sneeuw voor de zon; er werd meteen gevraagd wat mijn ervaring is met de games en alles was helemaal naar wens in te stellen. Zo is de moeilijkheidsgraad op amateur belachelijk makkelijk (je oma moet het zelfs kunnen), is semi-pro prima voor een beginner en biedt pro voor mij een prima uitdaging. De twee nog hogere standen zijn voor mij in elk geval nog veel te hoog gegrepen. Het spel beveelt spelers aan om te spelen met de pro stick, waarbij je de knoppen op de controller bijna niet gebruikt, maar de meeste acties met de sticks uitvoert. Je hebt dan de meeste moves en kunt de beweging van de stick met de rechter stick nabootsen. Persoonlijk vind ik dit zeer ongemakkelijk, maar gelukkig kun je ook een hele fijne hybride besturing kiezen, waarbij je gewoon kunt overspelen en schieten met de knoppen. Als je het nog simpeler wil hebben, dan kun je zelfs voor de twee-knopsbesturing uit het zeer gewaardeerde NHL 94 kiezen. Het ijs was dus al snel gebroken.

Eenmaal begonnen had ik het meteen naar mijn zin. De presentatie is vlot en aantrekkelijk en je kunt zelfs ondersteuning krijgen met hints. Zo zie je bijvoorbeeld wanneer het een goed moment is om te schieten en naar wie je slim kunt overspelen. De slap shots zijn best moeilijk te mikken, maar de snelle wrist shots en one-timers zijn ook voor beginners goed voor elkaar te krijgen. Je ziet het effect van de gekozen moeilijkheidsgraad hierbij heel duidelijk. Kies je voor makkelijk, dan is de tegenstander minder agressief, is het makkelijker om de puck af te pakken en krijg je veel meer ruimte in de aanval. Dus zelfs als je volledig onbeslagen ten ijs komt, dan heb je de mogelijkheid om prima te wennen.

NHL 22 biedt echt lekkere, snelle gameplay. Het spel speelt daardoor lekker en vlot, waardoor het echt spannend wordt. De spelers reageren realistisch op acties en de vele mooie animaties maken dat er steeds genoeg variatie aanwezig is. Het verschil tussen goede en slechte teams is ook duidelijk te

Er is heel veel te doen!

Het leuke is dat NHL 22 bomvol zit met modi om te proberen. Je kunt bijvoorbeeld kiezen voor de bekende Stanley Cup, maar ook voor de Europese Champions League, of voor HUT (de hockey-variant van Ultimate Team), of zelfs spectaculaire korte wedstrijden spelen in Threes of One-One-One. Er is echt voor ieder wat wils, zowel online als offline en ze laten je echt niet in de kou staan. Het enige dat ik nog miste was de mogelijkheid om een soort WK te spelen. Er zitten wel veel internationale teams in, maar die zijn eigenlijk alleen te gebruiken in losse matches. Helaas zit Nederland er overigens niet bij.

Persoonlijk had ik het meest lol met de Champions League, die ik met de Süd Tirol Foxes probeerde te winnen. Natuurlijk zijn de meeste Europese teams niet zo goed, maar daardoor mijn Italianen tegen andere matige teams moesten spelen was het prima te doen. Ook erg leuk vind ik de matches met drie tegen drie, want dat is nog sneller en meer spectaculair. Je speelt dan in een kleine ring (soms buiten in een leuke omgeving) en hebt minder regels. Je moet het dan ook niet al te serieus nemen, want in de challenges moet je het zelfs opnemen tegen de mascottes van de teams. Je kunt je in elk geval enorm uitleven en elkaar flink tot moes beuken. Natuurlijk gaat dat de spelers niet in de koude kleren zitten en moet er regelmatig een speler van het ijs worden afgevoerd.

Lijkt als twee druppels water?

Grafisch vind ik NHL 22 grotendeels een succes. De eerder genoemde animaties zijn sterk en de presentatie, compleet met projecties op het ijs is gelikt en snel. Je krijgt daarbij niet de diepgaande analyses zoals je in NBA 2K terug kunt vinden, maar het sfeertje is toch goed aanwezig. De commentatoren vond ik ietwat irritant en wat te Amerikaans voor mij en misschien had het leuk geweest als de stadionmuziek een wat grotere rol had gespeeld.

Het ijs en het stadion ogen bijzonder goed en alles wordt in 4K-resolutie weergegeven. Er is op geen enkel moment sprake van enige framedrops. Als er echter ingezoomd wordt op de gezichten van de spelers, dan vind ik dat daar echt nog werk verricht moet worden. De bekendste spelers lijken wel redelijk, maar ogen wel erg gladjes. De spelers van de Europese teams waar ik veel mee speelden lijken echt voor geen meter; dat was duidelijk geen prioriteit voor de ontwikkelaars. Het is een wereld van verschil met NBA 2K22 als het om de spelers gaat.