Casper Egas | donderdag 27 Feb 2020, 14:08

Race je graag door modder in plaats van nette banen? Dan is Overpass misschien iets voor jou.

Gespeeld op Xbox One X

Een liefhebber van rallyrijden en van de MudRunner-games? Dan is Overpass misschien wel iets voor jou. Het is namelijk de bedoeling om met een buggy of ATV zo snel mogelijk een zeer lastig begaanbaar parkoers af te leggen. Het is dus geen racespel waar je keihard kunt scheuren, maar een spel waarin je een weg moet banen door de modder, over rotsen, door het zand en over bergen, waarbij de snelheid eigenlijk nooit boven de honderd kilometer per uur komt.

Hobbelige weg

Wanneer je met Overpass begint, krijg je eerst een stevige tutorial voor je kiezen. Deze is echter niet overbodig, want het spel heeft een zeer steile leercurve. Je zult echt de smaak te pakken moeten krijgen. Er is keuze uit vier moeilijkheidsgraden, maar deze bepalen alleen de tijden van de tegenstanders. Je rijdt in Overpass namelijk net als in een rally een time trial.

Het is de kunst om een goede weg te zoeken over de vele parkoersen. Deze zijn goed ontworpen en bieden elk een eigen uitdaging. Zo heb je open landschappen, zoals bijvoorbeeld langs de Adriatische kust, maar je hebt ook krappe, modderige parkoersen in tropische bossen of uitdagende klimmen in een open steenkoolmijn. De omgevingen zelf zijn hierbij het grootste obstakel, maar er zelf ook extra hindernissen opgeworpen. Zo moet je bijvoorbeeld over stapels banden of boomstronken heenrijden of moet je op een soort wipwap gaan staan, waarna je pas je weg mag vervolgen. Lukken hindernissen je niet, of rijdt je buiten de baan, dan volgt straftijd. Soms zijn de banen heel krap en moet je jezelf echt een weg wurmen tussen bomen en rotsen, maar er zijn zeker zoveel open parkoersen, waarbij de uitdaging is om de slimste route te vinden.

Gewoon keihard scheuren is niet de weg naar de winst, want de auto’s slaan heel gemakkelijk over de kop en kunnen ook gemakkelijk vast komen te zitten. Het is dus taak om goed op te letten waar je precies met je wielen zit en hoeveel gas je precies moet geven. Aanvankelijk verloor ik de meeste wedstrijden, omdat ik simpelweg te veel haast had. Ik maakte daardoor veel schade en liet mijn wielen veel te veel slippen. De gouden tip is om heel vaak maar half gas te geven (of nog minder!) en heel goed te focussen. Als je eenmaal de smaak te pakken hebt zal de frustratie van de bijna niet te nemen hindernissen omslaan in genot. Ik zat urenlang op het puntje van mijn stoel om steeds maar weer te kunnen verbeteren. Overpass kan echt verslavend werken, maar kan zeker ook frustreren.

Modderige presentatie

Overpass moet het ook niet hebben van zijn flitsende presentatie, want het spel weet op dit vlak geen indruk te maken. Het is vooral het geluid dat mij stoorde. Je hoort steeds heel luid de lelijke bromtoon van je motor en verder is er vrijwel niets te horen. Alle hindernissen, de modder, het grind, het water, je hoort er allemaal bar weinig van. Dat is echt een gemiste kans voor een spel als dit en omdat er ook geen muziek op de achtergrond speelt voelt Overpass vaak leeg aan. In de menu’s is er juist wel drukke muziek aanwezig, die op zich goed past bij een extreme sport als deze, maar doordat de races zelf zo rustig zijn ook voor een raar contrast zorgt.

Grafisch is het spel redelijk verzorgd, met een ondersteuning van de Xbox One X. De obstakels en parkoersen zijn mooi ontworpen en de voertuigen ogen ook netjes. De belichting is echter schril en weet geen indruk te maken en vooral de extreem aanwezig screen tearing is zeer storend. Ook is het problematisch dat objecten van een afstandje in het beeld poppen, waardoor je bij hoge snelheid in de problemen kunt komen en ook een lelijke aanblik geeft. Vooral met gedeeld scherm is dit een probleem. De framerate had het hier ook van tijd tot tijd moeilijk.

Conclusie

Overpass is technisch niet zo indrukwekkend en had een beter uitgewerkte carrièremodus kunnen gebruiken. Maar toch is het spel de moeite waard, mits je tegen de steile leercurve opgewassen bent. Na verloop van tijd kreeg ik de smaak echt te pakken en vond ik de parkoersen een echt intense uitdaging worden. Als je tijdens het spelen van het spel constant op het puntje van je stoel blijft zitten, dan doet het toch wat goed. Daarbij is het ook leuk om weer eens wat origineels te spelen.