Casper Egas | woensdag 14 Apr 2021, 21:53

Pacer is een Wipeout-achtige racer voor je Xbox. Interessant? Lees dan de recensie.

Gespeeld op Xbox Series X.

Wipeout heeft natuurlijk geen introductie nodig. Pacer is eigenlijk gewoon een nieuwe Wipeout, maar dan zonder de bekende naam. Vroeger was de ontwikkelaar van Wipeout lange tijd een onderdeel van Sony en daardoor was de serie nooit op de Xbox te spelen. De studio is inmiddels helaas gesloten, vandaar dat dit onofficiële vervolg nu uit is gekomen (met behulp van Kickstarter) en dat het nu wel op de Xbox te spelen is. Gelukkig is Pacer geen slap aftreksel en kan het spel het tempo goed bijbenen.

Wat vlak?

De presentatie van het spel is niet bijzonder. Er is geen gave intro en de menu’s doen lijken alsof het spel heel complex is, terwijl dat niet het geval is. In feite is Pacer meer een soort arcade game. Een leuke touch is wel dat je tijdens een race een melding krijgt als er een online lobby beschikbaar is, want dat is geen overbodige luxe. De lobby’s zijn namelijk meestal leeg. Een slimme vondst om toch wat online spelers bij elkaar te brengen.

Grafisch oogt het spel op het eerste gezicht erg goed. De tracks hebben echt karakter en zitten vol details en kleur. De voertuigen vond ik minder bijzonder, want dat vind ik echt minder creatieve en minder gedetailleerde versies van de voertuigen uit Wipeout. Als je echt kritisch gaat kijken, wat vooral bij de start opvalt, dan zie je dat de omgevingen ook wel wat grof opgebouwd zijn. Ook explosies hadden wel wat spectaculairder kunnen zijn. Toch is het spel alleszins netjes voor een game van veertig euro.

Het is ook geen kort spel, met genoeg leagues en modi om je een tijd zoet te houden. Het aantal parkoersen is fatsoenlijk, maar niet indrukwekkend. Er zijn wel heel wat voertuigen, maar persoonlijk vind ik het verschil niet zo opvallend; ik had de neiging het al snel wel prima te vinden. Verschillen worden ook slecht aan de speler gecommuniceerd.

Snel, sneller, snelst!

De naam zegt het al: Pacer is een snel spel. De eerste raceklasse is al zeker niet traag, maar het tempo wordt gedurende het spel steeds verder opgevoerd. Als je er echt goed voor gaat zitten en helemaal in the zone bent, dan kun met de triggers behendig over de parkoers zweven. Voor mijn smaak had het wel iets trager gemogen, want op de hoge niveaus is mijn voertuig soms wel een soort botsautootje geworden. Misschien ben ik gewoon niet goed genoeg. Oefening baart kunst.

Je kunt de voertuigen naar wens opwaarderen en uitrusten met wapens. De wapens zijn grotendeels direct overgenomen van Wipeout en zijn weinig bijzonder en niet erg impactvol. Hierdoor zijn races wel leuk, maar ook geen enorm spektakel. Je krijgt wat specifieke doelen in elke league en je moet veel meer doen dan alleen tegen elkaar racen. Zo heb je bijvoorbeeld ook uitdagingen als de snelste ronde vliegen, zoveel mogelijk tegenstanders verslaan, of meer bijzonder: het binnen een steeds kleiner worden zone blijven en het dan zo lang mogelijk overleven. De afwisseling is in elk geval altijd welkom.

De technomuziek kon Wipeout altijd naar een hoger niveau tillen. In Pacer is gekozen voor vergelijkbare muziek, maar het blijken maar matige imitaties. De muziek wist mij zeker niet te prikkelen en kon de spanning niet verhogen; echt een gemiste kans. De geluidseffecten kunnen dat gemis ook niet afdoende opvullen.

Conclusie

Pacer is een prima spel voor iedereen die Wipeout leuk vindt of voor iemand die nooit een PlayStation had en een dergelijk spel toch graag eens wil proberen. Het spel oogt mooi, heeft genoeg te bieden, speelt lekker en is snel, misschien wel tè snel. Echt razend enthousiast kon ik er ook niet van worden, want daarvoor mist het spel spektakel en originaliteit.