Casper Egas | zaterdag 9 Jul 2022, 20:05

Een nieuwe manier om klassieke Sonic-games te spelen? Lees onze recensie van Sonic Origins!

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Vijf geweldige games
  • Geen emulatie
  • Toffe aanpassingen
  • Geen save-states of terugspoelfunctie
  • Bugs
  • Geluid in Sonic 3 & Knuckles matig
  • Duur en met flut DLC

Gespeeld op Xbox Series X.

De hoogtijdagen van Sonic lagen in het Mega Drive-tijdperk in de eerste helft van de jaren negentig. Onlangs is zijn populariteit echter weer sterk toegenomen en dat komt dit keer niet door de games, maar door de zeer populaire films. Voor alle (jonge) nieuwe fans en voor nostalgische liefhebbers, zoals ik, is er nu Sonic Origins. Ik hoor sommigen al zuchten: "alweer een heruitgave van de oude Sonic games? Kom eens keer met iets origineels!". Toch is het niet weer helemaal oude koek die op het menu staat, want net als ooit op de Sega Saturn al gedaan is met Sonic Jam, gaat het hier niet om emulatie, maar om nieuwe overzettingen. Misschien heb je dan wel zin in Sonic the Hedgehog, Sonic the Hedgehog 2, Sonic the Hedgehog CD, Sonic the Hedgehog 3 en Sonic & Knuckles.

REVIEW

Make over

De presentatie van Sonic Origins is erg tof. Zo zijn er filmpjes toegevoegd voor alle games, die grofweg passen in de stijl van Sonic CD. Ook is er in plaats van een gewoon menu een heel eilandenrijk gecreëerd. Je kunt hier de losse games kiezen, in een museum allerlei Sonic memorabilia bekijken, allerlei nieuwe missies spelen en zelfs alle spellen als één lang verhaal doorspelen. Het is daarnaast ook nog mogelijk om een boss rush te doen, de spellen gespiegeld te spelen of om de bonusrondes van Sonic 3 en Knuckles los te spelen.

Genoeg te doen dus! Maar het is vooral gek als veteraan om te zien dat alle spellen ineens in breedbeeld worden weergegeven. Niet uitgerekt, maar je krijgt echt meer te zien. De spellen voelen wel vrijwel hetzelfde aan, met een minimaal andere feel en met de spin dash en drop dash toegevoegd aan alle spellen. Een hele goede aanpassing is dat de spellen niet langer met levens worden gespeeld. Deze wat ouderwetse manier om uitdaging toe te voegen is vervangen door een systeem van muntjes. De muntjes verdien je door missies te voltooien, door een hoge score te halen en door honderd ringen te verdienen. Ze zijn in te zetten voor muziek, artwork en filmpjes in het museum en zijn ook te gebruiken om de bonusrondes opnieuw te proberen. Hierdoor wordt het een stuk minder lastig om alle Chaos Emeralds te verzamelen en zijn de bonusrondes ook een stuk leuker geworden. Dit is een veel slimmere oplossing om de spellen te moderniseren dan het kunnen opslaan op elk moment of het kunnen terugspoelen, zoals je in veel andere heruitgaven van klassieke games terugvindt.

Grafisch zijn de spellen vrijwel identiek aan de originelen, maar er zijn toch wat kleine aanpassingen gemaakt. Soms is de boel gewoon iets anders ingericht om het voor breedbeeld geschikt te maken, maar het kan ook gaan om wat kleine grafische effecten of een reductie van vertraging. Vooral de bonusrondes draaien nu veel soepeler en de bonusronde van Sonic 2 is geheel anders ingetekend. Jammer genoeg is niet alles geslaagd en zijn er bugs in de code geslopen. Meestal gaat het om wat kleine problemen, maar er zitten ook twee wat serieuzere problemen in de spellen. In Sonic 2 raakt Tails vaak buiten beeld en blijft dan oneindig springen, wat een irritant geluidseffect oplevert. Erger is dat het geluid in Sonic 3 & Knuckles heel dof klinkt, geheel niet zoals in het origineel. Het doet wat denken aan het badkamereffect dat je wel eens in Super Nintendo-games terug hoort. In Sonic CD is de muziek dan weer wat vreemd zacht en het is daarbij ook de Amerikaanse aangepaste muziek, in plaats van de originele Japanse en Europese muziek. In het museum kun je wel de originele tracks horen, dus waarom in het spel zelf niet?

Nu ik het toch over de muziek heb, Yuji Naka (de bedenker van Sonic) heeft eindelijk toegegeven waarom Sonic 3 de laatste jaren niet meer verkocht werd. Het klopte inderdaad dat Michael Jackson meegewerkt heeft aan een deel van de tracks. De geweldige muziek in de Ice Cap Zone is daar een voorbeeld van. Helaas heeft SEGA het dispuut rond deze muziek niet op kunnen lossen en is er nieuw leven in oude muziek uit de prototype-versie geblazen. Dat is geinig om te horen, maar helaas haalt de kwaliteit het lang niet bij de originele tracks. Wel leuk is dat de Hidden Palace Zone in Sonic 2, die ooit geschrapt was tijdens de ontwikkeling, af is gemaakt en in het spel is geplaatst.

Is het 40 euro waard?

Het is altijd erg moeilijk om een collectie zoals deze te recenseren. Zijn de spellen anno 2022 nog steeds tof? Ja, ze zijn allen geweldig. Ik zou de spellen gewoon een 9 geven. De aanpassingen zijn ook grotendeels erg geslaagd, en als je wil kun je ook een klassieke modus spelen met levens en zonder breedbeeld. Het is echter wel wat gek dat je niet kan kiezen om met levens in de breedbeeldmodus te spelen, maar ik denk dat daar toch niet heel veel mensen warm voor zouden lopen. De nieuwe story mode met alle spellen achter elkaar werkt bijzonder goed en de mechaniek met sterren is echt goed bedacht. Je zou dus wel kunnen zeggen dat dit een geweldige collectie is, toch?

Nou, ik vind ook niet dat je kunt negeren dat er 40 euro wordt gevraagd voor slechts vijf oude spellen, die in iets andere vormen al vaak zijn uitgebracht. Sonic 3 is daarbij samengevoegd met Sonic & Knuckles, zoals oorspronkelijk ook de bedoeling was op de Mega Drive, en is daardoor niet los te spelen. Je zou het dus zelfs kunnen zien als vier spellen, in plaats van vijf. Als klap op de vuurpijl kun je een luxe versie kopen voor 45 euro, of je kan nog meer kwijt zijn als je de twee DLC packs los koopt. De extra’s die deze packs toevoegen zijn bijna allemaal te belachelijk voor worden en een belediging van de fans van de franchise. Andere animaties in de menu’s? Andere schermranden in de klassieke modus? Laat me niet lachen. De enige zinnige toevoeging zijn wat extra moeilijke missies in de missiemodus. Deze missiemodus is juist iets dat leuk is en echt waarde toevoegt aan de set, dus dat had er gewoon volledig bij moeten zitten voor de normale 40 euro. Ik zou willen zeggen dat 30 euro een betere adviesprijs zou zijn voor deze collectie.

Conclusie

Als SEGA iets meer tijd had gegeven aan de ontwikkelaars om zo de laatste oneffenheden strak te trekken, en iets minder hebberig was geweest met de prijs, dan was dit zeker de beste verzameling Sonic-spellen tot op heden. Natuurlijk zou je kunnen zeggen:  waarom maar vijf spellen, er zijn zoveel meer games in de franchise? Maar deze spellen passen goed bij elkaar en maken het mogelijk om ze aan elkaar te rijgen als één ervaring. Stuk voor stuk zijn ze fantastisch en op veel vlakken beter dan ooit, wat de ongemakken voor mij meer dan goed maakt. Misschien is wachten op een fysieke versie of een aanbieding een idee, maar voor een echte fan is deze release toch wel een must.

Reacties

Login of registreer om te reageren.