Willem van Vugt | dinsdag 28 Apr 2015, 9:00

Na anderhalf jaar een Xbox 360 remaster uitbrengen? Geldklopperij! Of toch niet? Lees het in onze review van de Year One Survival Edition.

State of Decay Year One Survival Edition

Heb je State of Decay en de twee uitbreidingen al op de Xbox 360 of PC gespeeld? Dan zou je het spel kunnen overslaan. Heb je het gehele spel nog niet gespeeld of mis je één van de uitbreidingen? Oh boy! State of Decay Year One Survival Edition is namelijk een opgepoetste, uitvergrote en volgepropte verzameling van alles State of Decay. Het spel is ontwikkeld door Undead Labs en uitgegeven door Microsoft Studios. Het kwam oorspronkelijk uit in de zomer van 2013, met uitbreidingen in november 2013 en mei 2014.

Bij het opstarten van State of Decay kan je kiezen welke van de drie versies van het spel je wilt spelen. Voor nieuwkomers is het aan te raden om te starten met het originele State of Decay. Wanneer je het spel onder de knie hebt is er het veel uitdagendere Breakdown en wanneer je écht klaar bent om de strijd aan te gaan met de zombies, is er Lifeline. Breakdown is een uitbreiding die zich afspeelt in de originele spelwereld, terwijl Lifeline een totaal nieuwe wereld introduceert.

De wereld om je schuilplaats heen verkennen is gevaarlijk. Overal liggen zombies op de loer en soms word je aangevallen door hordes. Hoe talrijker de zombies hoe gevaarlijker. Mar het gevaar ligt niet alleen in de zombies. Zonder goede wapens maak je geen schijn van kans, het is dus zaak in ieder geval één vuurwapen, munitie en een handwapen mee te nemen. Let op, handwapens vergaan na veelvuldig te gebruik, dus ook hier geldt: opletten! En eigenlijk geldt dat advies voor alles wat je doet in State of Decay. Neem je een auto mee om vol te proppen met voorraden is dat handig en snel, maar hou er wel rekening mee dat je meer geluid maakt of dat je jezelf – letterlijk – een weg door hordes zombies moet banen. De speelbare personages worden moe wanneer je ze te veel laat rennen of vechten met slagwapens, waardoor rennen onmogelijk wordt en de zombies je zo kunnen grijpen. Blijf je te lang weg van huis, dan raakt je personage uitgeput en heeft hij of zij minder energie. Je kan een lichte rugzak met weinig ruimte meenemen, of een zware rugzak met veel ruimte. Met de één ben je snel, met de ander wat langzamer. Enzovoorts, enzovoorts. State of Decay is een game waarbij je moet nadenken en je hoofd koel moet houden en dat is alleen maar goed.

Behalve overleven en ombouwen van je schuilplaats naar basis, kan je ook nog een verhaal volgen. Dit verhaal gaat over de overlevenden om je heen en laat je diverse locaties bezoeken en ontgrendelen. Niet alle andere overlevenden ontvangen je met open armen, het leger doet erg geheimzinnig en wie dropt toch die willekeurige voorraadkisten midden in het land? Alsof je nog niet genoeg te doen hebt… Bijzonder aan State of Decay is dat al je voortgang permanent is: gaat iemand dood, dan blijft hij dood, verlies je grondstoffen onderweg dan blijven ze daar liggen. Het spel wordt bijna elke minuut opgeslagen, behalve tijdens missies.

Van de drie versies van het spel vind ik het origineel het beste: het weet als de beste een goede zombiesfeer te presenteren. Beeld je in: landerig gebied, verlaten boerderijen en huisjes, kleine groepjes zombies die langzaam over de straten dolen, een langzaam, versleten en treurig deuntje op de achtergrond. Met een groep overlevenden – iedereen totaal verschillend – probeer je te overleven in oude kerk. Je bouwt langzaam een nieuw bestaan op. Wauw! Lifeline is precies het tegenovergestelde: verzamelen van grondstoffen is nog altijd belangrijk, maar de uitbreiding speelt veel meer als een militaire shooter/survival horrorgame. Niets mis mee overigens, maar net wat minder dan ’t origineel. Breakdown is alleen leuk voor de échte fans. Ten eerste moet je tijd overhebben om alle personages en niveaus vrij te spelen, ten tweede wordt overleven om te overleven op een gegeven moment saai. Er is geen endgame of einddoel, zoals dat bij State of Deacy en Lifeline wel is.

Technisch gezien is deze Year One Surival Edition geen heel grote stap voorwaarts ten opzichte van het origineel. De verhoogde resolutie naar 1080p doet het spel natuurlijk geen zeer, maar echte vernieuwingen zijn er verder niet. Veel van de technische mankementen zijn zelfs gebleven: clipping van textures in de verte bijvoorbeeld, of het haperen van de game wanneer er veel gebeurt en zelfs al wanneer je hard rijdt. Ook zal je met enige regelmaat bugs tegenkomen. Het zijn er niet té veel, maar ze zijn wel duidelijk aanwezig. Meestal zijn het zombies die op rare manieren door muren heen vallen of NPC’s die na heel veel tegen een auto aan te rennen er na een minuut eindelijk instappen.

Omdat State of Decay in feite drie games bevat is het aantal Gamerscore naar 1500 opgeschroefd. Veel Achievements zijn vernoemd naar zombie pop culture: knipogen naar films (“Gotta Enjoy the Little Things”) of andere games (“I Can See My House From Here”). Zeer vermakelijk voor de liefhebber.

Conclusie

Dan rest de vraag: is State of Decay Year One Survival Edition mijn centjes waard? Het antwoord is altijd ja, tenzij je de game en uitbreidingen al gespeeld hebt. Zo niet, dan krijg je voor slechts €30,- een fantastische game met één super uitbreiding en één onderhoudende uitbreiding. Heb je de game al op de Xbox 360 en wil je het toch nog een keer spelen, dan krijg je zelfs een tientje korting. Nu wil ik niet per se reclame maken, maar: SUPER DEAL!