Casper Egas | maandag 2 Jul 2018, 13:55

Het vervolg op de zombie survival game is hier! Lees hier onze recensie van State of Decay 2.

Review

Rating 6/10
User rating 0/10
  • Overleven in een open wereld
  • Veel vrijheid
  • Veel bugs
  • Wat saai
  • Co-op valt tegen

Gespeeld op de Xbox One X

State of Decay was een beetje een sleeper hit. Het tweede deel gaat verder met dezelfde succesformule, maar is dit keer met vrij veel promotie uitgebracht door Microsoft zelf. De hoop van velen was dan ook dat dit een zogenaamde triple A-titel zou zijn en de teleurstelling van Sea of Thieves zou wegspoelen.

REVIEW

State of Decay 2 is een zombiegame met een open wereld. Je moet zien te overleven met een gemeenschap in een post-apocalyptische samenleving. Dit doe je door allerlei omgevingen leeg te plunderen en door mensen te redden. De grote nieuwigheid is dat het spel nu met maximaal vier mensen coöperatief gespeeld kan worden.

Afgezaagde zombies?

Persoonlijk ben ik inmiddels wat uitgekeken op alle zombiegames. Ik weet nog goed hoe indrukwekkend de eerste Resident Evil voor me was, maar nu lijken alle spellen wel zombies te bevatten en is er steeds weer een post-apocalyptisch scenario. Als je naar de releaselijst kijkt, dan zie je dat deze trend voorlopig nog niet voorbij is.

Veel verhaal is er helaas niet in State of Decay 2 en er wordt zeker geen nadruk gelegd. Er is een soort bloedziekte, die wordt overgedragen door zombies met rode ogen. Hierdoor kunnen mensen langzaam geïnfecteerd raken en uiteindelijk muteren. Het grootste gedeelte van de bevolking is hierdoor al gestorven en slechts kleine gemeenschappen proberen te overleven in de vrijwel verlaten plaatsjes.

Overleven met alles wat los en vast zit

Na een korte gestructureerde introductie, die tevens functioneert als aangename tutorial, is het spel verder erg vrij. Je kunt dus echt je eigen ding doen, zonder dat het spel je telkens bij de hand neemt. Soms kan dit echter wat verwarrend zijn en ik miste soms een duidelijk doel in het spel. Ook wordt niet altijd alles goed uitgelegd. Zo moest ik vroeg in het spel een leider van de community benoemen, maar was het mij onduidelijk hoe ik dat moest doen.

Een van de eerste dingen die je moet doen, is een basis zoeken. Vrijwel elk gebouw is voor dit doeleinde te gebruiken en kan met allerlei modificaties precies zo ingericht worden dat het bij jouw community past. Je gaat er vervolgens met een of meerdere overlevende op uit om bijvoorbeeld voedsel en brandstof te verzamelen. Ook moet je de bewoners tevreden houden en ruzies met andere gemeenschappen voorkomen. Natuurlijk is angst niet goed voor jouw utopia, en zal je veel zombiehaarden moeten uitroeien. Ook zijn er kwaadaardige harten, waar vanuit de bloedziekte zich verspreid. Deze moeten worden uitgeschakeld en leveren een steeds grotere uitdaging op.

Een leuk aspect aan het erop uit gaan is dat personages langzaam ervarener worden, meer respect kunnen afdwingen, maar ook langdurig gewond en moe kunnen raken. Hierdoor moet je dus vaak wisselen van personage, waardoor je uitgedaagd wordt om af te wisselen. Pas ook op, want dood betekent ook permanent dood.

Het vechten in State of Decay 2 is vrij simpel. Meestal ben je gewoon op knoppen aan het rammen en hak je alles dat los en vast zit in stukken. Schieten speelt ook een rol, maar dat heeft als nadeel dat je dan veel geluid maakt en andere zombies zal aantrekken. Sneaken is dus vaak een betere optie. Een leuke toevoeging zijn de voertuigen. Deze besturen lekker en kunnen je helpen om meer verzamelde voorwerpen naar huis te slepen.

Na verloop van tijd zal jouw gemeenschap te groot worden voor hun thuisbasis. Het is dan tijd om te verhuizen naar een nieuwe omgeving. Je begint dan vrijwel opnieuw, al nemen de mensen zoveel mogelijk spulletjes mee naar hun nieuwe huis. Ik vond dit verhuizen niet zo leuk, want alles dat ik kende was voorgoed weg. De binding was ik hierdoor een beetje kwijt.

De verveling slaat toe

Niets in State of Decay 2 kon mijn aandacht lang vasthouden. Het steeds weer zoeken naar nieuwe spulletjes en het in elkaar meppen van zombies wordt snel saai. Mijn grote hoop was gevestigd op de nieuwe coöperatieve modus, want een spel als dit leent zich daar erg goed voor. Met anderen samen kun je namelijk veel meer monotone gameplay hebben dan in je eentje. Helaas is het samenspelen ook teleurstellend; je bent namelijk slechts bij elkaar op bezoek. Er is dus een hoofdspeler en de rest komt alleen wat helpen. Je kunt dus niet samen aan een avontuur beginnen en samen een basis opbouwen.

Audiovisueel is State of Decay 2 helaas ook geen hoogvlieger. Het spel ziet er vooral op een gewone Xbox One erg matig uit. Op de Xbox One X is het een stuk mooier, maar dan kakt de framerate weer regelmatig in. Meestal speelt er geen muziek en er zijn weinig boeiende geluidseffecten te horen.

Dit alles wordt verergerd door de slechte afwerking van het spel. Het spel zit vol tal van bugs. Zo spawnen er zombies in de lucht en raak je veelvuldig vast in de omgeving. Bij dit soort open world games gebeurt dit wel vaker, maar wanneer het spel toch al niet zo denderend is, stoort het extra veel.

Conclusie

State of Decay 2 is een aardige zombie-survivalgame. Het is een echte open wereld met veel vrijheid. Bij mij sloeg echter de verveling al snel toe en de teleurstellende coöperatieve opties konden daar weinig verandering in brengen. Het spel is niet dramatisch, maar de matige presentatie en slechte afwerking verraden dat het hier niet om een AAA-game gaat. Gelukkig is het spel te koop voor een zacht prijsje van een slordige dertig euro.

Reacties

Login of registreer om te reageren.