Joeri Tits | vrijdag 11 Sep 2020, 1:02

Ooit games als Virtua Striker of International Superstar Soccer gespeeld? Misschien is dit dan iets voor jou.

Gespeeld op Xbox One X

Street Power Football brengt voetbal terug naar de pleintjes. Dit subgenre van voetbal was ooit immens populair. EA Sports heeft vorig jaar met FIFA 20 dit aspect geprobeerd terug tot leven te wekken. Volta, zoals straatvoetbal in FIFA heet, was voor mezelf geen succes. Hopelijk kan Street Power Football me wel bekoren.

Street Football Power start veelbelovend. Séan Garnier wacht je op met de eerste tips. Ik kende deze jongeman niet, maar blijkbaar is hij wereldkampioen freestyle voetbal. In de filmpjes geeft hij je advies in live-action met op de achtergrond in-game beelden. Op zich een leuk concept, maar dit heeft ook enkele nadelen waar ik later op terugkom.

Carrièremodus stelt werkelijk niets voor

Na de eerste kennismaking met het spel ben ik meteen gestart aan de modus Become King, de zogenaamde carrièremodus. Omdat dit effectief mijn eerste contact met de gameplay was, dacht ik in het begin dat ik nog steeds in een stuk van de tutorial zat. Ik werd met commentaar van Séan Garnier van de ene opdracht naar de andere opdracht gestuurd. Ik moest wedstrijdjes winnen, panna's doen, trucjes met QTE's en objecten raken op een speelveld. De eerste keer allemaal wel zeer leuk, maar blijkbaar is dit het enige wat de carrièremodus inhoudt. Deze vier verschillende modussen wisselen elkaar af en het enige wat veranderd is dat het wat moeilijker wordt en je vaak een bijkomende opdracht dient te voltooien. Oh ja, je “reist” ook de wereld rond, want de locaties waar je speelt veranderen. Voor de rest gebeurt er bizar weinig. Je personage wordt niet beter, je leert niets bij en er gebeurt niets nieuws. De carrièremodus stelt werkelijk niets voor. Daarenboven zijn de in theorie leuk bedachte tussenfilmpjes na een tijdje zenuwslopend herhalend. Séan Garnier is een Fransman en in de Engelstalige versie is er een gedubte versie te horen. Deze is echter enorm slecht uitgewerkt. Gewoon Franstalig met een ondertiteling was misschien een betere optie geweest.

Vier minigames

De onderdelen van de carrièremodus kan je ook afzonderlijk spelen. Degene die het belangrijkste lijkt is Street Power, waar je gewoon een wedstrijd kan spelen van één tegen één tot drie tegen drie. Ondanks dat je met een tutorial allemaal leert wat je kan, merk je in de gameplay al snel de beperkingen. Je leert wel trucjes, maar deze in een wedstrijd uitvoeren om een speler uit te schakelen is bijna onmogelijk. Je speler reageert niet zoals het hoort waardoor je al snel probeert te scoren door de bal rond te passen. Ook hierbij reageren de spelers eigenlijk te traag, maar op deze manier lukt dit tenminste nog enigszins. Tijdens het spelen worden er op random locaties op het veld power-ups gedropt. Ook deze zorgen voor weinig extra's waardoor deze modus eigenlijk te weinig om het lijf heeft om je in te verdiepen. Daarnaast zijn de animaties in deze gamemode erg lelijk. Je hebt het gevoel dat de spelers voor het eerst op een voetbalveld staan en rondlopen op een spijkerbed van een Fakir. Zowel op het vlak van gameplay, diepgang en graphics is het allemaal veel te min. Het enige wat op niveau is, is de muziek. Er zijn enkele bekende nummers bij die geremixed werden en perfect passen bij een straatvoetbalgame. Er mocht misschien een wat grotere soundtrack zijn, maar echt storen doet het niet. Ook niet in de andere modi.

Voetbal met Quick-Time Events

Een ander onderdeel is Panna Mode, waarbij je in één tegen één duels moet proberen wedstrijdjes te winnen. Je mag gewoon scoren, maar als je scoort door eerst een panna te doen, telt je goal dubbel. Een Panna uitvoeren is eigenlijk een zeer simpele Quick-Time Event waarbij je sneller en beter moet reageren dan je tegenstander. Wat soms wel vreemd was, is dat wanneer je je tegenstander uitschakelde met een panna, je gewoon opeens voor je eigen goal stond. Dit terwijl je bij het begin van de panna wel een redelijke goede positie had naar de goal van de tegenstander. Desondanks vond ik om een of andere reden deze modus nog het leukste. Dit zegt echter meer over de andere gamemodes in het game, dan over deze.

Objecten raken

Je hebt namelijk ook nog trickshots. Hierbij moet je zo snel en zo goed mogelijk objecten raken in een bepaalde omgeving. Hierbij zijn verschillende omgevingen beschikbaar die je ook tegenkomt bij de carrièremodus. Hier is er wel een beetje variatie in wat je moet raken, maar de gameplay in deze modus is nogal banaal. Je kan alleen wat harder of zachter mikken of met een curve te werk gaan. Ook kan je niet zelf bewegen over de map om wat anders te raken. Je wordt naar een deeltje van de map gebracht en moet hier eerst alles raken voor je verder kan. Dit zorgt nogal snel voor een saai, doods en eentonig verplicht nummertje.

Tot slot kan ik ook even kort de multiplayer bespreken. Natuurlijk kan je online Street Power Football spelen, maar helaas heb ik op drie verschillende momenten geen online tegenstanders kunnen vinden. Verder is er ook een lokale multiplayer, zowel tegen elkaar als coöp. Hierbij kan je, op trickshot na, de speltypes van de singleplayer spelen, alsook enkele kleine varianten hierop.

Toon je kunsten

Freestyle is de laatste modus. Hierbij moet je binnen een bepaalde tijd zoveel mogelijk punten scoren door trucjes te doen. Dit deed mij denken aan dansgames uit vervlogen tijden waar je op tijd combinaties moest doen en op het juiste moment op een knop moest drukken. Volgens het menu in het game zijn er gigantisch veel trucs, maar ook dit speltype heeft gewoonweg te weinig om het lijf om interessant te zijn.