Casper Egas | vrijdag 31 Mei 2019, 13:00

Na twee succesvolle delen op de Xbox 360, is Sonic nu terug met een racegame op de Xbox One!

Gespeeld op Xbox One X

Op de vorige generatie consoles wist ontwikkelaar Sumo Digital te verrassen met twee fantastische racespellen met een SEGA-thema. Eerst was er Sonic & SEGA All-stars Racing (2010) en twee jaar later was er Sonic All-Stars Racing: Transformed. Het eerste deel wist perfect de sfeer en feel van SEGA te vatten in een racespel, compleet met tal van personages, muziek en parkoersen uit de Sonic-games en andere Sega-franchises. Het tweede deel verbeterde het concept nog aanzienlijk, door een betere presentatie, meer variatie, meer uitdaging en het transformatieconcept. In Transformed moest je tijdens een race veelvuldig wisselen tussen een auto, een vliegtuig en een boot en veranderde het hele parkoers zelfs per ronde.

Team Sonic Racing is misschien officieel geen vervolg in de serie, maar de gelijkenissen zijn zo groot dat ik het wel als een vervolg zie. Het spel is zelfs gemaakt door dezelfde ontwikkelaar, Sumo Digital. Er zijn echter ook twee belangrijke verschillen. Helaas zijn er niet langer personages, muziek en tracks uit allerlei SEGA-franchises gehaald, maar is Team Sonic Racing helemaal op Sonic gericht. Daarnaast is er een nieuwe teammechaniek, waarbij je met een groep van drie personages moet samenwerken. De prachtige innovaties uit Transformed zijn afwezig.

Tijd voor iets nieuws

Met een gat van zeven jaar na Sonic All-Stars Racing: Transformed was het wel weer eens tijd voor een leuke fun racer van SEGA. Transformed kwam uit in de nadagen van de Xbox 360 en nu zou je met Team Sonic Racing hetzelfde kunnen zeggen, maar nu zijn het de nadagen van de Xbox One. In een volledige videogamegeneratie zou je een flinke ontwikkeling mogen verwachten en de verwachtingen van Team Sonic Racing waren bij fans dan ook groot. Vrijwel universeel waren fans echter negatief over de verandering van een spel met tal van SEGA-franchises naar een spel met alleen Sonic met zijn vrienden erin. SEGA heeft zo fantastisch veel series en personages om iets uit te halen, dat het aantal mogelijkheden voor tracks, personages en muziek schier oneindig is. Sonic mag dan wel het meest populaire personage van het bedrijf zijn, maar het is toch wat saai als je de racespellen met elkaar vergelijkt. Naast Sonic zijn er nog Shadow, Silver, Robotnik, Zavok, Amy, Knuckles, Rouge, Metal Sonic, Tails, Vector, Big the Cat, Chao, E102 en Blaze. Er zijn helemaal geen spannende extra personages te ontgrendelen. Enkele tracks keren terug uit het origineel.

Het draait nu natuurlijk om het teamaspect. De personages zijn daarom gegroepeerd in groepjes van drie. De keuzes zijn hierbij helaas wat curieus. Amy, Chao en Big the Cat? Blaze, Silver en Vector? Zelfs binnen de beperkingen van het Sonic universum was er veel meer mogelijk geweest. Het moet gezegd worden dat de auto’s over het algemeen wel erg sterk ontworpen zijn en dat de personages er echt veel beter uitzien dan zeven jaar geleden. Ook kun je de wagens weer aanpassen met mods en kun je het uiterlijk naar wens aanpassen.

Tijdens de races speel je dus met een team van drie, al is het buiten de carrièremodus ook mogelijk om individueel te racen. Dit is echter af te raden, omdat het onderscheidende element van het spel zo wegvalt. Het spel racet als een soort Mario Kart, waarin je jouw power ups en wapens kunt delen met jouw team. De wapens zijn gevarieerd en gebaseerd op de Wisps uit onder andere Sonic Colours. Je ziet de gekleurde Wisps tijdens de race leuk achter op je auto dansen totdat je ze gebruikt of deelt met het team. Denk hierbij aan allerlei bommen en rakketten, maar ook aan verschillende boosts en mijnen. Heel creatief wordt het nooit, maar de selectie is leuk en gevarieerd genoeg.

Ook is het team belangrijk voor de snelheid. Achter jouw teamgenoten bevindt zich een soort gele strook, waarmee je extra boosts kunt vergaren. Het is alsof je een soort hele lange slipstream hebt. Daarnaast kun je een teamgenoot boosten door er vlak langs te gaan, terwijl hij of zij zeer langzaam gaat. Wanneer je elkaar frequent helpt, dan zal de speciale meter snel vollopen en kun je een ultieme kracht gebruiken. Je rijdt dan een tijdje extra snel, kunt niet geraakt worden en kunt tegenstanders vlakbij laten spinnen. Helaas zijn deze ultieme krachten, op het muziekje na, bij elke racer hetzelfde, en is de variatie en lol van de All-Star krachten uit de vorige delen verdwenen. Toch vind ik dat het teamaspect goed uit de verf komt, vooral als je met andere menselijke spelers speelt.

Met anderen veel leuker!

De carrièremodus in Team Sonic Racing is lang zat en bevat een langdradig verhaal dat, zoals meestal in de serie, vrijwel nergens over gaat. De mysterieuze Do Don Pa verstuurt uitnodigingen aan Sonic & Co om te gaan racen en doet zelfs racewagens cadeau. Waarom moet Sonic trouwens weer in een auto rijden? Ik vind dat het tijd is voor een nieuwe Sonic R, waarbij de personages gewoon snel rennen. Amy, Knuckles en Tails vertrouwen Do Don Pa niet en denken dat hij iets kwaads in de zin heeft en waarschijnlijk samenwerkt met Doctor Robotnik. Big the Cat vindt Do Don Pa eigenlijk alleen maar aardig en Sonic is alleen maar blij dat het lekker kan racen. Dit concept gaat zo zeven lange hoofdstukken verder en wordt nooit heel erg interessant of verrassend. Ook jammer is dat alleen in de intro een prachtig filmpje te zien is, zoals je deze tegenwoordig vaak in Sonic-spellen kunt vinden. Alle verhaalstukken spelen zicht af met behulp van plaatjes met tekstballonnetjes en ingesproken stemmen.

De carrière begint saai, met slechts twee teams in een race. Later wordt het leuker met eerst drie en later vier groepen per race. De punten van elke racer in een team worden bij elkaar opgeteld en dan is de uitslag pas bekend. Meestal zijn er nog wat extra uitdagingen beschikbaar om extra sterren te kunnen halen, maar deze zijn er eigenlijk alleen voor de mensen die graag alles willen halen, omdat je heel makkelijk aan het minimumaantal sterren komt om verder te kunnen. Ook zijn er wat speciale races met uitdagingen, zoals het schieten van een aantal doelwitten, het oppakken van een bepaald aantal ringen of het slalommen langs paaltjes. Geen van deze uitdagingen vind ik bijzonder boeiend, maar ze helpen wel om de monotonie wat te doorbreken. Want helaas, de carrière is te eenzijdig. De variatie tussen de tracks is niet zo groot als voorheen, de moeilijkheidsgraad is erg laag (geschikt voor kinderen) en er wordt niet naar een spannende baas of finale toegewerkt.

Veel leuker is het om met anderen samen te spelen. Dit kan zowel online als offline, of met een combinatie van beide. Helaas lukte het door een bug nog niet om met een party in een ranked game te komen. Menselijke spelers zorgen ervoor dat er meer uitdaging is en dat het teamelement beter uit de verf komt. Sonic Team Racing is dan ook vooral een spel voor mensen die met anderen willen spelen.

Teleurstellend, maar toch oké?

Ik ben duidelijke teleurgesteld over Team Sonic Racing, maar dat komt omdat het niet in de buurt komt van zijn voorgangers. Sonic All-Stars Racing: Transformed zou ik beoordelen met een negen en een half en vind ik veel beter dan de bekendere Mario Kart games. Team Sonic Racing haalt het hier totaal niet bij. Van een vervolg verwacht je verbetering, geen stap terug.

Gelukkig betekent dit niet dat Sumo Digital door de ondergrens is gezakt en een slecht spel heeft afgeleverd. Ten eerste speelt het spel weer erg lekker. De besturing is strak, met de nadruk om driften en boosten en met effectieve power-ups. Grafisch is alles strak ontworpen, met opvallende kleuren en erg veel details en animaties op de tracks. Alles straalt vrolijkheid uit. Ook de muziek is weer grotendeels geslaagd, vooral als het gaat om de remixes van favorieten zoals Toot Toot Sonic Warrior uit Sonic CD en Can You Feel The Sunshine uit Sonic R. Een deel van de muziek uit recente Sonic-games is helaas wat minder opvallend. Er ontbreekt naar mijn smaak bijvoorbeeld nog wat leuks uit Sonic Adventure.

Conclusie

Kan een teleurstellend spel toch de moeite waard zijn? Als je de kwaliteit van Sonic All-Stars Racing: Transformed verwacht dan kom je bedrogen uit, maar als je gewoon lekker ongecompliceerd wilt racen in het Sonic-universum, dan zit je goed. Audiovisueel is het spel sterk en de besturing is goed, ook komt de nieuwe teammechaniek goed uit de verf, vooral wanneer je met anderen samen speelt. Als je dan ziet dat het spel nog geen veertig euro kost, dan is het zeker geen verkeerde aankoop.