Dorian de la Fosse | maandag 27 Dec 2021, 21:54

Lees hier de review van deze Indie-platformer!

Gespeeld op Xbox Series S.

3D-platformers hebben de laatste paar jaar niet echt in de spotlight gestaan. Xboxworld zocht voor jullie uit of Timothy versus The Aliens de aandacht op zich kan vestigen op een positieve manier.

Grijs, grauw en kleurrijk

In Timothy vs The Aliens speel jij als de Timothy uit de titel, een maffioso die een speciale kaart heeft gekregen van een alien ras waarmee hij de tijd kan vertragen. Nu wordt de wereld aangevallen door vijandige aliens en dien jij, als Timothy, de aliens een halt toe te roepen met behulp van jouw kracht en jouw wapens.

De gehele game heeft een “detective noir” filter, zoals vroeger gebruikelijk was bij detective films. Er zijn veel verschillende zwart- en grijstinten in het stadje en gecombineerd met de heerlijke jazzy soundtracks zorgt dat voor een goede sfeer vanaf het begin. Er is echter geen stemwerk aanwezig in de game. De enige dingen die de wereld voorzien van kleur zijn de aliens en hun velden en schepen. Elke keer dat je een alien neerschiet ontploft deze en laat hij tijdelijk een vlek in zijn kleur achter (oranje, groen of rood). Het is een stijl die gelukkig niet te vaak wordt gebruikt en daardoor ook niet verveeld gedurende de korte speeltijd van de game.

Het is net genoeg

Zoals aangegeven is Timothy versus The Aliens een korte game, met een doorlooptijd van ongeveer twee uur. Dit valt te verlengen door alle verzamelbare objecten te vinden, waardoor de game drie tot vier uur duurt afhankelijk van jouw vaardigheden en het aantal glitches die je tegen kunt komen. Zo zijn voor mijn neus diverse ladders verdwenen, waardoor ik niet omhoog kon klimmen. Opnieuw opstarten had ook geen effect, het enige dat werkte was de camera draaien, zodat Timothy niet meer centraal in beeld stond. Platformen verdwijnen ook regelmatig en er zijn meer onzichtbare muren op onlogische plekken dan ik vingers op mijn handen heb. Dit is helemaal vervelend als de onzichtbare muur tussen jou en de laatste collectible staat. In deze staat vind ik het prijskaartje van vijftien Euro nogal hoog.

Gedurende de game krijg je de beschikking over vier wapens: een revolver, shotgun, machinegeweer en magnum. Je gebruikt het machinegeweer uiteindelijk het meeste, omdat deze simpelweg het handigste is tegen de kruipende aliens. Naast al het schietgeweld draait het natuurlijk ook om het platformen en dat is in deze game goed gedaan. De besturing van het personage is goed en je kunt heel soepel van platform naar platform springen. Dit heeft maar één keer echt tot een probleem geleid, maar dat valt weg te scharen onder de bugs waar de game er veel van kent. Het enige wat niet echt goed aanvoelde was het autorijden, maar de kaart is net groot genoeg dat overal heenlopen ook geen probleem is. Zoals het hoort in een ware platformer is er ook weer geld te vinden in de wereld waarmee je diverse voorwerpen en munitie kunt kopen. Dit geld verschijnt weer opnieuw op de kaart nadat je de game opnieuw inlaadt of sterft, dus je hebt nooit een tekort aan de groene flappen, wat handig is in de game.

Conclusie

Timothy vs The Aliens is een kort spel, waarmee je een middagje zoet bent. De gameplay is goed en soundtrack is heerlijk sfeervol. De game heeft echter wel veel bugs die niet allemaal te verhelpen zijn met het opnieuw starten van de game. Het aanbod aan wapens is net genoeg voor de lengte van de game, en de kleurrijke aliens zorgen voor een goed contrast in de grijze wereld. Dan blijft alleen het prijskaartje van vijftien Euro over. Dat vind ik persoonlijk net te veel geld voor de content en de staat van de game, maar als deze een keer in de aanbieding is zou ik hem zeker niet laten liggen.