Joeri Tits | donderdag 22 Okt 2020, 14:06

Volgend jaar verschijnt Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2. Het is een understatement als ik zeg dat gigantisch veel gamers hiernaar uitkijken. Gelukkig is er nu met Shadows Of New York een nieuwe spin-off die het wachten voor de fans wat moet verzachten.

Vampire: The Masquerade – Shadows of New York is één van de vele spin-off van de Vampire: The Masquerade-reeks. Deze reeks, oorspronkelijk een tabletop-rpg, kennen wij, als videogamers, vooral van het in 2004 verschenen Vampire: The Masquerade – Bloodlines. De echte sequel staat gepland in 2021, maar ondertussen is er een visuele novelle verschenen. Eerst was er Coteries of New York, maar deze titel heeft nu een stand-alone expansion gekregen onder de naam Shadows of New York. Het lijkt allemaal best ingewikkeld, maar de makers van Draw Distance verzekerde ons dat je deze game ook kan volgen zonder eerder een game uit de reeks gespeeld te hebben. Ik heb zelf nog nooit een Vampire: The Masquerade-game gespeeld, ook Coteries of New York niet. Toch heb ik tijdens het spelen nergens het gevoel gehad dat ik essentiële informatie mistte. Wellicht zal je als je als kenner van de reeks tal van verwijzingen of personages herkennen, maar ik kan hier dus niet over meespreken.

Vampieren, Harvey Weinstein en quarentainemaatregelen

Lezen en “A” klikken

De vorige alinea begon ik met “Shadows of New York vertelt het verhaal”. Helaas is dat zeer letterlijk te nemen, want het game is dus een “visuele novelle”. Dit houdt in dat je de game beleeft door gewoon verder te klikken. Je hebt amper invloed op het verhaal, ook al is er een “goed” en “slecht” einde vrij te spelen. Deze worden bepaald door een handvol antwoorden doorheen het spel. Het merendeel van de andere antwoorden doorheen het spel leiden tot amper iets. Soms zijn de keuzemogelijkheden, buiten een wat andere intonatie, ook gewoon hetzelfde. De enige andere vrijheid die je voor het overige hebt, is dat je tijdens je nacht de keuze hebt welk pad je (eerst) bewandelt. De nacht duurt natuurlijk niet oneindig en als vampier moet je voor de zonsopgang weer binnen zijn. Wat me wel opviel is dat de ontwikkelaar vaak het hetzelfde soort stramien gebruikte tijdens de hoofdstukken. Je ontmoet iemand voor wat banaals, het loopt anders en je komt iemand tegen die je niet kent of niet herkend. Deze personages praten wat tegen je en na een tijdje weet je pas wie het is. Het verhaal is niet per se voorspelbaar, maar je herkent na een tijdje wel het denkpatroon van de ontwikkelaar. Toch blijft het verhaal voldoende boeiend om te blijven volgen en ik ben echt geïnteresseerd geraakt in de wereld van Vampire: The masquerade.

Leuke kennismaking in de reeks

Het is trouwens wel nodig om je hoofd bij het ongeveer vijf uur durende verhaal te houden. Je komt tal van personages tegen en ook de verhoudingen tussen de clans zijn moeilijk uit elkaar te houden. Gelukkig krijg je een gigantische dictionary tot je beschikking. Elke keer je een onbekend woord tegenkomt, komt er wat extra uitleg hier. Hierdoor leer ik meer over het verhaal, maar ook, en misschien vooral, over de volledige Vampire: The Masquerade-reeks. Helaas kan je niet terug naar de teksten uit vorige hoofdstukken. Het huidige hoofdstuk kan je steeds nalezen, maar eerdere hoofdstukken ben je kwijt. Soms zou het handig geweest zijn om toch nog even kunnen terug te scrollen voor wat informatie die je ondertussen vergeten bent. Over scrollen gesproken, dit heb ik net wat te veel moeten doen. Het spel gebruikt nogal kleine tekstvakken en soms gaat een grote hoeveelheid tekst net wat te snel. Hierdoor moet je soms terug naar boven scrollen, terwijl het scherm eigenlijk groot genoeg is om alles te tonen. Je kan de snelheid van het verschijnen van de tekst aanpassen, maar dan vond ik het weer net wat te traag.

Conclusie

Vampire The Masquerade – Shadows of New York neemt je mee naar de donkere wereld van Vampire: The Masquerade. Je ontdekt een interessant verhaal van een “beginnende” vampier die een moord moet oplossen. Grafisch past alles enorm met de sfeer die de reeks wilt uitstralen. Voor het overige moet je wel beseffen dat je bijster weinig zelf in de hand hebt, ook al is dit eigen aan het genre. Ik heb al verschillende boeken gelezen die een minder sterk verhaal hadden en ben eigenlijk ondertussen wel benieuwd geworden naar Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2. Dit is wellicht de grootste verdienste van ontwikkelaar Draw Distance.