Casper Egas | vrijdag 18 Mrt 2022, 21:09

Een ouderwetse FMV-game op je Xbox One, klinkt dat interessant? Lees dan onze recensie.

Review

Rating 6/10
User rating 0/10
  • Origineel concept
  • Humor spreekt me aan
  • Vrij goede acteurs
  • Heel veel herhaling
  • Kort
  • Grotendeels geluk

Gespeeld op Xbox Series X.

FMV-games (Full Motion Video) - met echte acteurs - hebben de afgelopen jaren een soort revival gemaakt. Ik wil niet zeggen dat ze weer mainstream zijn, maar ze hebben in elk geval weer een niche gevonden. Veel van de moderne FMV-games zijn gemaakt door de ontwikkelaar Wales Interactive, en zo ook Who Pressed Mute on Uncle Marcus. Hun spellen vind ik meestal wel de moeite, maar er is ook zeker wel het een of ander op af te dingen. Met deze nieuwe titel is dat ook het geval.

REVIEW

Zwarte komedie

Als je de titel ziet, begrijp je misschien wel dat het gaat om een spel met donkere humor. Je krijgt zelfs een waarschuwing dat de behandelde onderwerpen bedoeld zijn voor een volwassen publiek. Ik vind overigens niet dat het allemaal zo heftig is en dat het vooral komisch overkomt.

Je speelt Abigail, een jonge vrouw die aan het begin van het spel een video call krijgt van oom Marcus, die vertelt dat hij vergiftigd is op een familiebijeenkomst en hooguit nog enkele uren te leven heeft. Jij bent de enige die voor hem uit kan zoeken welk familielid het gedaan heeft, en wellicht kun je zelfs uitvinden waarmee hij vergiftigd is, zodat hij nog te redden is. Ter gelegenheid van de verjaardag je moeder is er een online quiz met de andere zes familieleden. Marcus is er natuurlijk niet bij, want iemand heeft dus vrij letterlijk de ‘mute’ knop bij hem ingedrukt.

Het blijkt meteen dat je te maken hebt met een zeer vreemde familie. Alle acteurs spelen hun rollen vrij goed; misschien een beetje over-the-top, als toneelacteurs. Vervolgens wordt het een soort bizarre ‘whodunnit’ terwijl je een vreemde quiz speelt. Het gaat er niet om wie er wint, maar dat je uit kan vinden wat iedereen verbergt. Want ja, iedereen heeft iets te verbergen. Je kiest zelf steeds met wie je in elke ronde in een team gaat zitten en kunt tijdens de ronde, naast de vragen beantwoorden, ook een gesprek aanknopen met het betreffende familielid. Je hebt hierbij echter weinig echte mogelijkheden om te sturen en daardoor moet je vaak min of meer gokken welke keuze zinnige informatie op zal leveren. Als je na vier rondes genoeg informatie verzamelt hebt die in de richting van een bepaald familielid wijst, dan kun je die beschuldigen.

De familieleden zijn allemaal opvallende personages die je bij zullen blijven, wat het spel leuk maakt. Je hebt de egocentrische en buitengewoon onaardige moeder, de alcoholistische, vaak vijandige tante, de lieve, maar nogal sturende oma, het zusje dat alleen met haar telefoon en zichzelf bezig is, de neef die totaal gefascineerd is door alles wat morbide is en de neef die een onuitstaanbare wereldverbeteraar is en iedereen de les leest. Abigail zelf is nog betrekkelijk normaal, maar ook erg onzeker.

Steeds weer opnieuw

Het eenmaal doorspelen van het spel duurt ongeveer een half uur. Dat is natuurlijk wel erg kort voor een spel van iets meer dan een tientje, maar gelukkig is het niet de bedoeling dat je na een keer de waarheid al achterhaald hebt. Je zult beetje bij beetje informatie verzamelen door het spel steeds opnieuw te spelen. Je behoudt namelijk al het bewijs van de vorige keren. Het nadeel van dit idee is dat het geen kwestie is van zelf kritisch nadenken en het bewijs linken, maar meer van het verzamelen van informatie door steeds expres een team met een ander te vormen en expres andere antwoorden op vragen te geven. Ik was op den duur gewoon aan het denken welke opties ik nog niet geprobeerd had. Hierdoor kijk je ook keer op keer grotendeels dezelfde scenes. Je kunt wel (grotendeels) dingen die je eerder gezien hebt overslaan, maar dat maakt het spel ook niet echt leuker. Stukken die eerst grappig waren, worden zo op den duur een sleur.

Ik vind het jammer dat het concept net niet helemaal uit de verf komt. De acteurs zijn goed, het scenario is sterk, de presentatie is leuk, maar de gameplay valt tegen. Dat is natuurlijk vaker het probleem geweest met spellen in het FMV-genre. Je zou kunnen zeggen dat je wel waar voor je geld hebt gekregen als je de quiz een keer of acht doorspeelt, dus het is niet echt de speelduur die het grootste probleem is. Je hebt in elk geval een origineel spel gespeeld. Het probleem zit hem er in dat je te willekeurig informatie aan het verzamelen bent, in plaats van dat je als speler zinvolle keuzes kan maken.

Conclusie

Who Pressed Mute on Uncle Marcus? is een spel waar moeilijk een cijfer op te plakken is. Ik heb er best plezier mee gehad en het concept is origineel en memorabel. Aan de andere kant zullen mensen het vast niet meer dan een paar keer doorspelen en door alle herhaling en de willekeurigheid zal het zijn kracht ook snel verliezen. Er had wel meer ingezeten, maar helaas weet de ontwikkelaar het er in dit geval niet uit te halen.

Reacties

Login of registreer om te reageren.