Jeroen Post | donderdag 31 Dec 2020, 0:27

Welke games speelden wij in 2020; en welke vonden we de moeite en welke niet?

2020 was in veel opzichten een bijzonder jaar. Er zijn natuurlijk veel vervelende dingen gebeurd, maar we zouden Xboxworld niet zijn als we ook even stil zouden staan bij de games die we het afgelopen jaar hebben gespeeld. Welke spellen vonden we echt de moeite, en welke viel enorm tegen? Lees het in dit artikel, en voel je vooral vrij om onder het artikel je eigen favorieten en/of tegenvallers te noteren.

Casper

1. Street of Rage 4 (Xbox One en Switch)

Wie had dat gedacht; na meer dan 25 jaar komt er toch nog een vervolg in de Streets of Rage-franchise. Streets of Rage 2 behoort tot mijn favoriete games allertijden en ook het eerste en derde deel vind ik erg goede spellen. Ontwikkelaars DotEmu en Lizardcube, die ook al verantwoordelijk waren voor de geweldige remake Wonderboy: The Dragon’s Trap had een heel moeilijke opgave voor zich liggen. Dat ze er wonderwel in geslaagd zijn om een fantastische moderne beat ‘em up te maken die behoort tot de beste binnen het genre is geweldig te noemen. Streets of Rage 4 heeft een nieuwe art style die niet iedereen zal kunnen bekoren, maar de gameplay is weer fantastisch. Ook de muziek die dit keer door een hele groep musici is gecomponeerd is een geweldig eerbetoon aan de liefhebbers van de franchise.  

2. WRC 9 (Xbox One en Xbox Series X)

Dit spel is eigenlijk alles wat ik van een rallygame zou willen. DIRT 5 laat mijns inziens zien hoe het niet moet en WRC is daarbij afgezet zo’n baken van rust. Een fijne carrière, goede besturing, een goed schademodel, erg goede proeven en zeker na de Xbox Series update ook prachtige graphics. Als het spel op zichzelf zou staan, dan was het een echte kraker. Maar het is natuurlijk een regelmatig terugkerende serie. Daar ligt ook het grootste kritiekpunt; het spel lijkt wel erg veel op WRC 8. Bij de release waren zelfs veel proeven hetzelfde! Gelukkig is na verloop van tijd van alles aan het spel toegevoegd en daar kun je NACON alleen maar voor roemen.

3. SnowRunner (Xbox One)

MudRunner was voor mij een grote verrassing. Een echt originele game die fantastisch is om coöperatief te spelen. SnowRunner is het vervolg dat vreemd genoeg niet in de winter, maar in de lente verscheen. Ik vind dat Saber Interactive echt gekeken heeft hoe ze de formule nog verder kunnen verbeteren. Het is gelukt om duidelijkere doelen te stellen, om grotere open werelden aan te bieden en ook om meer variatie aan te brengen in de taken, voertuigen en omgevingen. Het is een heerlijk spel als je even geen haast hebt en rustig aan de slag wilt gaan, terwijl je rustig wat kletst met een ander.

De meest teleurstellende game van 2020:

Voor mij was The Last Of Us een van mijn favoriete games van de afgelopen generatie consoles. Ik keek dus enorm uit naar het vervolg, ook al vond ik dat het spel in feite prima op zichzelf kon staan. Er is natuurlijk geld mee te verdienen, dus dat vervolg zou er echt wel komen. Vaak wordt er dan op safe gespeeld en dat levert dan een leuk, maar niet bijzonder spel op. De geweldige ontwikkelaar Naughty Dog heeft dat zeker niet gedaan en heeft echt risico’s genomen. Dat zorgde er voor dat ik deels positief verrast was door het spel, maar ook deels grote ergernissen ervoer tijdens het spelen. Het concept dat je gedurende het spel wisselt van perspectief vind ik erg geslaagd en het lukt echt om je in te leven in een nieuw personage. Ook de terugblikken waren vaak sterke stukken van het spel, om maar niet te spreken over de zeer sterke audiovisuele kant van The Last Of Us Part II. Maar de sterke kanten van het spel maken het ook extra lastig om te dealen met een aantal vreemde plotkeuzes, zeer irritante personages en onrealistische scenario’s. Ik was gedurende de hele ervaring aan het denken, vind ik dit nou leuk of juist niet? Het heeft me in elk geval aan het denken gezet, maar het heeft me in elk geval niet echt overtuigd.

Joeri

1. Immortals Fenyx Rising (Xbox Series X)

Ik keek al maanden uit naar deze game, die eigenlijk een hele tijd onder de radar bleef.  Achteraf gezien is dit de enige game die mij dit jaar niet ontgoocheld heeft.  De combinatie van puzzels met actie en avontuur is erg knap verweven.  De Ubisoftsaus vind je nog erg fel terug onder de motorkap, maar toch zijn er voldoende nieuwigheden te ontdekken om niet afgezaagd te worden.  Grafisch ben ik niet echt fan van de stijl, en ook de vertelwijze van het verhaal grijpt me niet aan, maar op mijn Xbox Series X speelt het natuurlijk gigantisch vlot.  Ik ben ook amper problemen of bugs tegengekomen en dat is dit jaar al een wonder.  Wat mij betreft een terechte nummer één.

2. Watch Dogs Legion (Xbox Series X)

Voor de tweede en derde plek is het voor mij heel wat moeilijker.  Ik vond dat er dit jaar erg veel matige en vooral onafgewerkte titels verschenen.  Het is dubbel zo jammer dat dit net gepaard gaat met de release van de nieuwe generatie consoles.  Ik kies dus maar voor het spel dat mij het meeste plezier heeft bezorgd en waarbij ik best wel wat uitkijk naar de multiplayer die binnenkort online komt.  Watch Dogs: Legion kende tal van bugs, maar Ubisoft is erg in de weer om alles naar behoren te laten werken.  Het spelen met iedereen in de wereld kent tal van interessante voordelen, maar helaas is het niet helemaal goed uitgewerkt om van een absolute gamechanger te spreken.  Vooral de animaties voelen hierdoor nogal motorisch aan.  Ik wil met deze tweede plaats ook vooral Ubisoft bedanken!  Zonder hen zag de line-up van next-gen games er wel heel pover uit.

3. Call of Duty: Warzone (Xbox One)

Ik heb hem al eventjes niet meer aangeraakt, maar wat een plezier heb ik hieraan beleefd tijdens de eerste lockdown.  De gewone Warzone heeft mij dan nog niet eens geboeid, maar het plunderspeltype vond ik een erg fijn alternatief voor alle andere Battle Royal-games.  Hierbij moest je tegen andere teams zo snel als mogelijk een miljoen dollar proberen te verzamelen.  Tijdens de eerste lockdown heeft dit mij echt samengebracht met mijn vrienden en de coronakommer wat naar de achtergrond kunnen duwen.  Tijdens de huidige piek heeft Cold War mijn voorkeur, maar hier zijn helaas nog wat te veel connectieproblemen om een plaats in de top drie te verantwoorden. Eigenlijk is deze keuze ook gewoon een ode aan elke multiplayergame die ervoor gezorgd heeft dat gamers toch nog fijne momenten konden beleven met vrienden tijdens deze coronacrisis.

De meest teleurstellende game van 2020:

Ik hoef het jullie niet te vertellen dat er tal van games waren die dit jaar onaf uitkwamen, maar XIII spant voor mij toch wel de kroon.  Ik keek wel best uit naar deze remake, maar de ontwikkelaar slaagde er niet in de oorspronkelijke sfeer te behouden. Het game heeft daarenboven ook te maken met fouten op elk niveau.  Zo waren er momenten dat het personage dat ik moest beschermen mij gewoon niet meer volgde, waardoor ik het level niet kon voltooien en opnieuw moest beginnen.  Ook Cyberpunk 2077 past daarom eigenlijk in dit lijstje, want daar had ik tweemaal problemen met een savegame. 

Dorian

1. Persona 5 Royal (PlayStation 4)

Hoe maak je een uitstekende game nog beter? Atlus kan je antwoord geven op die vraag. Het origineel van een paar jaar terug was een zeer geslaagde game en voor Royal hebben ze er nog een schepje bovenop gedaan. De dungeons zijn allemaal aangepast, baasgevechten zijn onder de loep genomen, nieuwe personages zijn toegevoegd en er zijn extra scènes. Al met al kreeg je zomaar twintig tot dertig uur extra gameplay bij een game die gemakkelijk over de 100 uur aan speelduur heeft.

2. Final Fantasy VII Remake (PlayStation 4)

Na jarenlang wachten was 2020 het jaar waarin de nieuwe versie van Final Fantasy VII uitkwam. Square Enix wist de kwaliteit hoog te houden in deze game en bleef ook trouw aan het origineel terwijl belangrijke aspecten, zoals combat, volledig op de schop zijn genomen. Een pareltje van jewelste. Er zijn wel wat kritiekpuntjes: De game is een jaar lang exclusief op Sony’s consoles te spelen en het is slechts het eerste deel. Hoe lang we moeten wachten op het volgende deel? Geen idee.

3. DOOM Eternal (Xbox One)

Sinds 2016 wachten we al op een vervolg op het meesterlijke DOOM. Ook in Eternal is de game nog steeds trouw aan de roots, maar dan met nog meer vijanden, nog vreemdere en bevredigende wapens en een verhaal dat alle DOOM games samenvoegt tot één universum. De soepele gameplay is echter al genoeg om nog een playthrough te rechtvaardigen.

De meest teleurstellende game van 2020:

De E3 van 2018 was het eerste moment waar we kennis maakten met de game Marvel’s Avengers. Een project ondergebracht bij uitgever Square Enix. De eerste trailers en gameplayvideo’s oogden subliem en de echte fans van het Marvel universum liepen warm voor deze game. Toen kwam 2020 om de hoek kijken en werd de game eindelijk uitgebracht. Wat we kregen was echter niet meer dan “oké.” De game zat vol met bugs, had gelukkig wel een degelijk verhaal, maar daar buiten erg weinig content. Daarnaast was er ook nog een discussie opgelaaid over de cosmetics die je met echt geld kunt kopen en het ontbreken van een iconisch personage voor alle versies behalve die van de Playstation. Al met al was het erg teleurstellend.

Tim

1. The Last of Us Part II (PlayStation 4)

Met de eerste The Last of Us begon ik na een pauze van een drietal jaar terug te gamen. Ik was verbaasd door de kwaliteit van de storytelling en acteerprestaties en de game zal voor altijd in m’n top 20 staan. The Last of Us Part II overtrof voor mij de eerste op een heel pak punten. Grafisch is dit spel de absolute top met een oog voor detail dat aan het maniakale grenst. Hoe de makers er meesterlijk in slagen om je je als speler te doen inleven in beide kanten van een verhaal is voor mij ongezien in gaming.  Ik ging voortdurend heen en weer qua kamp en had bij vele confrontaties echt de moeite om een kant te kiezen. Dit spel bewijst dat games evenveel emotie en food for thought kunnen brengen met hun verhalen als cinema. In 2020 mijn absolute nr 1.

2. Tony Hawk's Pro Skater 1 & 2 (Xbox One X)

Ik heb letterlijk duizenden uren doorgebracht in Tony Hawk's Pro Skater 2; alle gaps, alle secrets en vele nachtelijke uren HORSE met m’n huisgenoten. Deze remake behoudt alles wat goed was aan de originele games en brengt de reeks de nieuwe generatie binnen met allerlei quality of life extra’s. Elk hoekje, secret en rail zijn aanwezig en de game voelt bij opstarten onmiddellijk vertrouwd aan. De grafische upgrade, constante framerate en soepele controls laten je het spel beleven zoals het misschien wel echt bedoeld was zoveel jaren geleden. Excellent voor Hawk veteranen, maar ideaal om een nieuwe generatie aan gamers kennis te laten maken met de franchise.

3. Call of Duty Black Ops: Cold War (PlayStation 5)

2015 was het laatste jaar dat ik een Call of Duty single player campaign speelde. Ik weet uit ervaring dat wat pauze tussen de games in de serie de ervaring sterk verbetert. En ik had ook nu weer gelijk, want ik heb me kostelijk geamuseerd met Call of Duty Black Ops: Cold War. Verwacht nu geen diepgaande politieke thriller, maar het verhaal is best onderhoudend en de personages lekker gespeeld. Vooral de stealth missies in Berlijn en het KGB hoofdkwartier waren superspannend en ideaal om meerdere keren te spelen en de verschillende mogelijkheden uit te proberen. Grafisch ook een powerhouse en ideaal om je nieuwe console te showen met constante 60fps en shadow ray tracing.

De meest teleurstellende game van 2020:

Oh man, where to begin? Cyberpunk 2077 had het sluitstuk van m’n jaar moeten worden. Een uurtje of zestig verdwijnen in een wijdse open wereld met talloze mogelijkheden en intrigerende missies. Het werd uiteindelijk een rocky launch met de beste console versie op Series X, en daar zelfs waren framedrops en pop-in textures te zien. Met bugs kan ik leven, ik heb bij The Witcher ook veel vreemde dingen gezien net na launch, maar dat kon de pret niet bederven omdat het verhaal en performances gewoon top waren. Op dat vlak schiet Cyberpunk 2077 ook te kort. De sfeer zit goed, maar het verhaal en de keuzes zijn te vrijblijvend om echt impact te maken. Sommige romances slagen bijvoorbeeld enkel en alleen omdat je een mannelijke of vrouwelijk V koos. Een game verpletterd onder de torenhoge ambities van z’n studio en dus een hoop verschoten potentieel.

Jeroen

1. Final Fantasy VII Remake (PlayStation 4)

Door de jaren heen heb ik Final Fantasy VII veel gespeeld. Ik was dan ook enorm blij met de aankondiging van de Remake; ik kan me nog goed het kippenvel herinneren dat ik kreeg toen de eerste (teaser) trailer verscheen. Vlak voordat deze Remake uitkwam heb ik voor de vorm ook nog even het origineel uitgespeeld op PlayStation 1, en ik vond hem nog steeds fantastisch. Nu dan, het moment dat ik de Remake in mijn PlayStation 4 mocht doen. Ik zeg altijd; een game is voor mij een succes als ik hem in één ruk uitspeel, dus zonder andere games tussendoor te doen. Als een spel mijn aandacht zo lang vast weet te houden is het de moeite. Zo ook met Final Fantasy VII Remake. Er is maar een klein deel uit het origineel gekozen maar dit is op een mooie manier uitgebreid naar een volwaardige RPG. Personages, gebeurtenissen en vooral de muziek zijn me van deze game het meest bijgebleven. 

2. The Last of Us Part II (PlayStation 4)

The Last of Us is al jaren een van mijn favoriete spellen voor de PlayStation 3, en ook voor de PlayStation 4; de Remastered-versie heb ik met veel plezier uitgespeeld. Ook met deze titel kan ik me nog goed herinneren dat ik de eerste keer de trailer zag. Ellie speelde gitaar en Joel kwam een kamer binnenlopen en begon met haar te praten. Ik had er meteen echt enorm veel zin in. Maar, tegelijkertijd dacht ik aan de andere kant; gaat dit spel voldoen aan de hoogggespannen verwachtingen? Dat is voor ieder op zich om te bepalen, maar ik heb in 2020 met weinig andere spellen zoveel plezier gehad als met deze. Het zag er erg goed uit op de PlayStation 4 Pro, ik vond het wisselen tussen beide kampen erg leuk en het verhaal an sich vond ik ook zeker de moeite om minstens een keer mee te maken. Er zitten wel enkele momenten in waar veel mensen over zijn gevallen, maar ik heb daar minder moeite mee. Als geheel klopte het gewoon voor mij, en daarom staat deze fijn op de tweede plaats in mijn top 3.

3. Resident Evil 3 (PlayStation 4)

Ik heb oprecht getwijfeld om Cyberpunk 2077 op deze plaats neer te zetten, en het is tot op het laatste moment een strijd geweest. Echter, de horror van Resident Evil 3 trok me toch meer aan. Ook hier zijn er veel mensen die flink wat te klagen hadden. Bepaalde momenten uit het origineel zaten er niet in, Nemesis was te zwak en er zouden wel meer dingen niet kloppen. Ik kan je in ieder geval vertellen dat ik minstens net zoveel lol heb gehad met deze game, als met de remaken van deel 2 dat vorig jaar verscheen. Ik heb de game meerdere malen uitgespeeld, heb zelfs de "speel de game binnen twee uur uit"-trophy gehaald. Capcom heeft enorm zijn best gedaan met deze remake, en ik ben benieuwd wat hun volgende project wordt. Eerst maar even Resident Evil Village spelen, hopelijk wordt 2021 nog gehaald voor deze titel.

De meest teleurstellende game van 2020:

Ik had nooit verwacht dit te moeten typen, maar het is toch echt zo; de laatste DOOM vond ik enorm tegenvallen. Ik ben een enorme fan van de serie, heb de oude delen vaak zat (uit)gespeeld, en de versie die in 2016 uitkwam vond ik echt fantastisch. Flitsende graphics, veel snelheid en bovenal natuurlijk enorm veel gore bende. Ik keek dan ook echt uit naar DOOM Eternal en heb zelfs de duurdere versie gekocht waar de Season Pass in zit. Praktisch iedereen vind het een erg goede game, maar het kon me niet bekoren. Bepaalde mechanieken in de game vond ik niet leuk (het klimmen bijvoorbeeld), de actie was me echt veel te snel en het leek me allemaal in een soort waas voorbij te gaan. Misschien dat ik de game ooit nog eens een kans geef, maar voorlopig blijft hij in mn kast staan naast alle andere DOOM-games die ik netjes fysiek heb staan. Verzamelaar blijf ik toch, maar de game had ik net zo goed veel later in de uitverkoop kunnen halen.

Heb jij het afgelopen jaar nog goede games gespeeld, of was er juist iets dat je tegenviel? We horen graag van je; schroom niet om in een reactie je mening te geven. Xboxworld wenst jou en de mensen om je heen een gelukkig en gezond 2021. Game on!

Reacties

Login of registreer om te reageren.