Review: LA Cops

LA Cops is een snelle top down shooter met een zeventiger jaren politie sausje. Door de gamer controle te geven over twee agenten probeert de game je een kans te bieden om de bad guys uit te schakelen. Winnen de agenten of zitten ze vast in de donutwinkel?

Ruben Correa Alves | dinsdag 12 Mei 2015, 8:00

"Alright, listen up! I got the Mayor on my ass about this like a hernia, and he wants you guys on the case. Why he wants you guys, I don’t know. You’ve cost this department more than all the Precincts in the rest of the state combined!"

Dat is hoe LA Cops begint. Na een kleine tutorial waarin de controls worden uitgelegd is het aan jou om twee agenten uit te kiezen en te vechten tegen de slechteriken. Toen ik begon aan LA Cops hoopte ik op een simpele maar vermakende top down shooter. Een game waar je niet al te lang mee bezig zou zijn maar waar je wel lol mee beleeft. Helaas is die verwachting maar deels werkelijkheid geworden. De game is inderdaad een simpele top down shooter die op een grappige manier een zeventiger jaren politie sfeer neerzet en de game is zeker niet lang. Helaas heb ik niet veel lol aan de game beleefd en was het meer frustratie dan plezier.

Superteam

LA Cops presenteert acht hoofdlevels en vijf bonuslevels elk met een eigen scenario. Voor elk level zijn er zes verschillende agenten om uit te kiezen, elk met hun eigen sterktes en zwaktes. Agenten kan je in de loop van de game upgraden om ze meer levens, snelheid, ammo en damage te geven. Vervolgens is er keuze uit vijf wapens: de pistol, uzi, shotgun, assault rifle en grenade launcher. De stijl en presentatie van LA Cops is prima gedaan. Een aantal simpele cut scenes knopen de game aan elkaar en een typische soundtrack ondersteunt het geluid van de game. Ik was voor het spelen dan ook benieuwd hoe dit samen met de opzet, waar je zelf je superteam samenstelt, zou uitpakken.

Frustratie

Het spelen van de tutorial ging eigenlijk best prima. Je kiest de twee agenten maar je bestuurt er maar één per keer. Je kan tijdens de missie's op elk moment wisselen tussen de twee agenten. Op deze manier kan je met de twee tactisch positioneren. Een andere methode om ze te verplaatsen is door één agent te besturen en met de A knop je partner te sturen naar de plek waar je met de crosshair naar richt. Het probleem hiervan is dat de afstand waar je naar kijkt altijd hetzelfde is. Daardoor moet je jezelf goed positioneren voordat de andere agent gaat waar jij wilt. Met beide methodes kan je jezelf bij een deur neerzetten en je partner bij de andere deur zodat je een kamer vanaf twee punten kan aanvallen.

Op het moment dat de twee agenten staan zoals jij wilt kan je de aanval beginnen. Alle levels zijn opgedeeld in verschillende kamers gevuld met een aantal bad guys. De eerste keer vloog ik een kamer in en begon met schieten maar mijn partner bleef lomp voor zijn deur staan. De tweede keer richtte ik mijn crosshair in de kamer en liet ik mijn partner zo naar binnen rennen. Op het moment dat mijn partner door de deur ging liep ik de andere deur door en op die manier schoten we beide een aantal bad guys neer. Die tactiek leek te werken. Het is echter zo dat de AI ervoor zorgt dat enemies in andere kamers na het schieten ook naar binnen komen rennen. Je partner rent niet weg en de schietkunsten van je partner zijn niet al te best. Jouw partner eindigt dood en jij zit in je eentje vast in een kamer vol met bad guys!

Conclusie

LA Cops presenteert een simpele top down shooter in een grappige politie sfeer. De art stijl is erg simpel maar doet wat het moet doen en het concept van twee agenten is leuk bedacht. Helaas is de uitwerking niet perfect. Je partner doet niet altijd wat je wilt en is zonder aanwijzingen niet al te slim. Ook het schieten, vooral op afstand, werkt redelijk frustrerend en na het missen van een schot vliegen de donuts om je oren! Alles gecombineerd heeft de game gewoon te weinig te bieden en door de frustratie die je uit de game haalt is La Cops voor mij absoluut geen 14 euro waard.