Joeri Tits | dinsdag 10 Dec 2019, 11:34

Na de reboot van de Battlefront-serie komt uitgever EA nu met een echte single-player game: Star Wars Jedi: Fallen Order.

Gespeeld op Xbox One X

Het is vreemd om te zeggen van iets wat nooit echt is weggeweest, maar Star Wars is hot. The Mandalorian is het paradepaardje van de nieuwe streamingdienst Disney+ en bij Kerstmis zitten we weer allemaal in de bioscoop voor Star Wars Episode IX: The Rise Of Skywalker. Een game mocht natuurlijk niet ontbreken. Helaas is Star Wars en videogames niet vaak een goede combinatie. Is het deze keer wel een buitenaards sterke game? Dat lezen jullie in de recensie van Star Wars Jedi: Fallen Order!

Titanfall-team brengt redding

EA heeft al enkele jaren een exclusieve deal met Disney over het maken van videogames van de “Star Wars”-franchise. Tot nu toe was dit steeds met gemengd succes. Denk maar aan de gigantische negatieve reacties door de aanwezigheid van spelbepalende microtransacties bij Star Wars Battlefront II, al is dit voor de launch al rechtgezet. EA heeft deze keer besloten om het anders aan te pakken. Zo mocht, voor mij persoonlijk, één van hun sterkste ontwikkelaars aan de slag met de nieuwste “Star Wars”-game. Respawn Entertainment, bemind door Titanfall en populair door Apex Legends, heeft met Star Wars Jedi: Fallen Order hun eerste volwaardig singleplayergame te pakken.

Sfeervol verhaal van een jonge Jedi

We volgen het avontuur van Cal Kestis, een Padawan, wat zoveel wil zeggen als een Jedi-leerling. Het spel speelt zich af tussen Episode III: Revenge of The Sith en IV: A New Hope. De Jedi's van Cal zijn dus quasi uitgeroeid. Gelukkig voor ons hoofdpersonage heeft hij zich kunnen verschuilen als arbeider op de planeet Bracca. Door omstandigheden wordt dit stiekeme gedoe ontdekt en wat volgt is voor de “Star Wars”-fans een logisch gevolg. Samen met zijn vrienden, Cere Junda en Greez, wordt Cal opgejaagd door de inquisiteurs, onder leiding van de Second Sister. Ook hier weet een “Star Wars”-Fan wat je te doen staat: weerwerk bieden. Ik wil natuurlijk niet te veel prijsgeven en op de manier waarop ik het hier nu presenteer, lijkt het wel een erg saai en voorspelbaar verhaaltje te worden. Toch is dit niet zo, integendeel. Het verhaal past perfect voor het eerste game van Respawn. Je merkt dat dit het begin is van iets nieuws, maar dat er rekening werd gehouden met de sterke punten die je kent van de reeks, de personages en de sfeer. Zo kon een droid voor het hoofdpersonage natuurlijk niet ontbreken. Ook op het vlak van sfeer beleef je tijdens tussenfilmpjes momenten die zo uit de filmreeks geplukt konden zijn. Ik was bijvoorbeeld erg onder de indruk van de intro, waardoor ik mij meteen in het “Star Wars”-Universum waande. Ook de stemacteurs en animaties kloppen gewoon. Wie verder kijkt dan de “Star Wars”-sfeer, merkt tevens een game dat grafisch meer dan in orde is.

Goed afgekeken van de toppers

Op het vlak van gameplay herken je tal van elementen uit de grootste triple-A-games van de laatste jaren. Een skill tree kan daarom natuurlijk niet ontbreken. Hier wordt een onderscheid gemaakt in drie taken. Twee van de drie taken zijn logisch en worden later besproken: The Force en je lightsaber. De laatste is survival. Hier maak je je personage sterker door bijvoorbeeld zijn uithoudingsvermogen te verhogen.

De gameplay voelt aan als een Assassin's Creed met Dishonored-krachten. Zoals eerder aangegeven zijn die krachten natuurlijk The Force, die je dus stelselmatig meer en meer mogelijkheden geeft. Mogelijkheden die zorgen dat de gameplay voldoende variatie kan bieden. Het is enorm leuk om met je zwaard te duelleren met de stormtroopers, maar zonder al te veel nieuwe krachten voelt het in de beginfase al snel aan als een verplicht, vrij eenvoudig nummer. Hierbij is het voornamelijk belangrijk dat je op tijd een aanval van de vijand pareert. Gelukkig gaat de moeilijkheidgraad fors omhoog samen met de nieuwe krachten of mogelijkheden die je van je lightsaber ontdekt. Dan heb je zelfs een erg uitdagende game waar je voldoening uit haalt.

Aldus start je al snel met een kracht om je tegenstand te vertragen, maar ook andere krachten zijn nuttig. Zo leer je op de muren rennen. Het leuke hieraan is dat je bepaalde puzzelelementen pas kan oplossen van zodra je bepaalde krachten tot je beschikking hebt. In dit geval zal je op platformen geraken waar je eerst niet op kon geraken. Hierdoor laat de ontwikkelaar je regelmatig terugkeren naar een eerdere locatie. Deze platformelementen zijn vaak vermomde puzzels. Daarnaast deden ze mij denken aan de klimmomenten in de kerkers en tombes die je moest voltooien in de Assassin's Creed II of de ruines in de reboot van Tomb Raider. Het terugkeren naar eerdere locaties is voor mij persoonlijk het enige dat me echt stoorde aan het spel. Ik vind het niet fijn om eenzelfde locatie opnieuw te bezoeken, zeker niet als de plaats die je ervoor al bezocht hebt terug helemaal vol zit met vijanden, ook al is er op dat vlak voldoende variatie.

Conclusie

Na jaren proberen heeft EA de code om een goed “Star Wars”-game te lanceren kunnen kraken. Eigenlijk bleek deze code niet eens zo ingewikkeld. Neem de ijzersterke franchise en combineer het met een nieuw interessant verhaal zonder aan sfeer in te boeten, daarnaast voeg je de sterktes toe van andere populaire gamereeksen. Hierdoor krijg je misschien geen gigantisch uniek product, maar wel een knaller van een game. Respawn Entertainment bewijst dat het niet enkel kan scoren met online multiplayergames, maar ook met een sterke singleplayer-adventuregame.