Tim Colman | zaterdag 11 Mei 2024, 0:48

Een verhaal over verlies in een platformgame, dat is Tales of Kenzera: ZAU.

Gespeeld op Xbox Series X. Alleen beschikbaar op Xbox Series S/X.

Tales of Kenzera: Zau begint aan een afrofuturistische reis en verkent thema's als rouw en de cyclus van leven en dood via, Zau, een jonge sjamaan en de hoofdrolspeler van deze game. Het spel onderscheidt zich door het verhaal-in-een-verhaal-kader, waarin de avonturen van Zau worden verteld aan Zuberi, een kind dat ook te maken heeft met verlies. Deze dubbele verhaallijn verrijkt de emotionele diepte van het spel, waardoor het meer wordt dan alleen een zoektocht, maar een reis door persoonlijk en voorouderlijk verdriet.

Een rijk verhaal verpakt in mythologie

Het verhaal wordt verdiept door de dynamiek tussen Zau en de personificatie van de dood, Kalunga, die hem helpt het onvermijdelijke einde van het leven te accepteren. Deze aangrijpende verkenning van zware thema's wordt uitgebalanceerd met een visueel weelderige wereld, variërend van dorre vlaktes tot levendige jungles, elk weergegeven met een niveau van detail dat leven blaast in het 2D-platformspelgenre.

De gameplay in Tales of Kenzera: Zau is een mix van meeslepende gevechten en uitdagende platformactie. Spelers kunnen wisselen tussen het Zon- en het Maanmasker, die niet alleen Zau's uiterlijk veranderen, maar hem ook uitrusten met verschillende vaardigheden die geschikt zijn voor verschillende gevechts- en verkenningsscenario's. Het Zonnemasker legt de nadruk op melee-aanvallen, terwijl het Maanmasker de voorkeur geeft aan tactieken om mensenmassa's onder controle te houden. Dit systeem met twee maskers voegt een strategische laag toe aan de gevechten en houdt de confrontaties fris en veeleisend.

De platformaspecten kunnen echter een tweesnijdend zwaard zijn. Terwijl sommige stukken prachtig vloeiend verlopen, waardoor spelers het gevoel krijgen dat ze door obstakels heen dansen, kunnen andere stukken gekmakend zijn door onduidelijke aanwijzingen en precieze timing-vereisten. Deze inconsistentie kan stevig gaan frustreren, vooral in combinatie met de te zeldzame fast-travel opties met lange stukken van backtracking tot gevolg.

Back to the Afrofuture

De artistieke vormgeving van de game is een opvallend kenmerk, met zijn unieke Afrofuturistische esthetiek die traditionele Afrikaanse elementen combineert met fantastische omgevingen. De aandacht voor detail in animaties en karakterontwerpen voegt een meeslepende visuele laag toe aan het verhaal dat wordt verteld.

De ervaring wordt echter enigszins ontsierd door kleine bugs en een gebrek aan ondersteuning in de game om de complexe besturing onder de knie te krijgen, wat afbreuk kan doen aan het algehele plezier. Zo bleef Zau soms hangen in hurkzit en op andere momenten sprong hij continu. Ik had ook speciale aanvallen die recht omhoog schoten en niet op m'n vijanden. Allemaal niet spelbrekend, maar wel flink vervelend. Ondanks deze technische problemen verdienen het geluidsontwerp en de soundtrack van de game lof. Ze versterken de emotionele en mythologische thema's en verrijken de onderdompeling van de speler in de wereld van Zau.