Leoni Santbergen | dinsdag 23 Sep 2014, 0:02

Gamers hebben een drukke tijd voor de boeg met alle aankomende najaareleases. In het kader van deze periode hebben we enkele Elite Members van Xboxworld aan de tand gevoeld over de games waar zij het meest naar uit hebben gekeken in hun leven. Kijk mee met Delphiki, Erasmus en Matrix naar de games waar zij voor thuis bleven wachten op de postbode, of waar ze voor in de rij lagen tijdens een nachtopening.

Delphiki

Tegenwoordig ben ik me amper nog bewust van release dates van games. Ik pre-order veel games al ver van te voren en dan valt het vanzelf wel een keer op de mat of krijg ik een sms'je dat ik een game op kan halen. De echte hype (alles over een spel lezen en de dagen aftellen) heb ik in de vorige generatie eigenlijk alleen bij Skyrim en Halo 3 een beetje gehad.

Mijn meest geanticipeerde games ooit zijn dan ook wat ouder. Halo 2 verdient zeker een melding, dat aftellen begon eigenlijk vanaf de allereerste aankondiging. De hype voor die release was natuurlijk ook ongekend, het was de grootste entertainmentrelease tot dan toe en elk kleine beetje info werd tot in detail bestudeerd.

Tijdens de Playstation-generatie waren Tekken II en Final Fantasy 7 games die me ver van tevoren bezig hielden, natuurlijk weer omdat de hype voor met name Final Fantasy 7 gigantisch was.

Maar de absolute winnaar in deze categorie is nog van de 16-bit generatie: Street Fighter II. Ik was in die tijd helemaal Street Fighter verslaafd, dus elke nieuwe release (Turbo, Super, Championship Edition) was een absolute obsessie. Movelists van nieuwe characters werden van tevoren uitvoerig bestudeerd, elk magazine met een artikel over de aankomende versie moest ik hebben en hele zaterdagen werden in de arcade hal door gebracht om een voorsprong te hebben op de console release van de nieuwste characters. Als ik de uren die ik aan de verschillende 16-bit versies van Street Fighter heb besteed op mag tellen dan is het denk ik ook verreweg mijn meest gespeelde game. Ik denk niet dat ik ooit nog zo erg op een release zal zitten wachten als toen.

Erasmus

De games waar ik het meest naar uitkeek zijn eigenlijk allemaal vervolgen. Ik keek er vooral naar uit omdat ik het deel daarvoor geweldig vond.

Uit het 8-bit tijdperk waren dit by far Super Mario Bros 2 en 3. Iedereen die een NES kocht kreeg automatisch Super Mario Bros erbij. Dit was mijn eerste echte ervaring met spelcomputers en games. Van andere spellen had ik nauwelijks weet. Mijn ouders gingen uiteraard niet zomaar spellen kopen van fl 149,- voor hun zoontje van een jaar of 8, 9. Super Mario Bros was gelukkig een uitzondering.

In de tijd van de Super Nintendo/Sega was voetbal het enige belangrijke voor mij en mijn vrienden. Hele toernooien werden er bijna dagelijks afgewerkt. FIFA '95, '96, '97 waren de spellen waar naar werd uitgekeken. Eigenlijk veranderde dat niet heel veel tijdens mijn periode met de Playstation/Playstation 2. Alleen de naam veranderde: Pro Evolution Soccer was het spel waar de jaarlijkse edities zo snel mogelijk na de release werden aangeschaft. Nadat ik in 2006 een eigen huis had gekocht heb ik mezelf ook een Xbox 360 cadeau gedaan. Eindelijk gamen in de woonkamer. En belangrijker, voor het eerst in mijn leven ging ik online gamen (ja, rijkelijk te laat).

En toen was daar Call of Duty Modern Warfare. Voor mij de eerste Call of Duty die ik speelde. Toen daar twee jaar later een vervolg op kwam was dat denk ik de game waar ik het meeste ooit naar uitgekeken heb. Toen ben ik ook voor het eerst naar een nachtlaunch geweest, iets wat toen absoluut niet vaak gebeurde in Nederland. In Rotterdam kwamen honderden mensen uit heel Nederland (ik herinner mij zelfs mensen uit Zeist) om dat spel te kopen.

Achteraf zijn de spellen waar ik het meest naar uitkeek niet de beste spellen die ik ooit gespeeld heb. Juist de games waar je het niet verwacht zijn vaakst het beste.

Matrix

Ninja Gaiden was fenomenaal, dat hoef ik niemand meer uit te leggen. Het was echter ook een nieuwe franchise, waar we Tecmo tot kort daarvoor eigenlijk alleen van Dead or Alive kende. Waarom was er dan zo’n hype rond deze game? De gameplay oogde in de trailers ongekend vloeiend, het geweld was zo bloederig dat het in sommige landen gecensureerd werd en bovenal, de game zou ouderwets Japans-moeilijk worden. Ik las de lovende recensie in Xbox Magazine, een Nederlands tijdschrift dat in 2004 nog bestond, en ik was om. Ninja Gaiden ging in de pre-order en tot mijn grote plezier viel de game maar liefst een week voor de release op mijn deurmat. De voorsprong mocht niet baten, een week later zat ik nog steeds vast op de eerste eindbaas.

Ninja Gaiden is eigenlijk een uitzondering. Doorgaans smacht ik vooral naar franchises waarvan ik na vele delen helemaal in het verhaal gezogen zit. Metal Gear Solid fans herkennen dit als geen ander. Metal Gear Solid 1 op de PSX was een weergaloze mix van een Westers politiek drama, Japans character design en cinematografie. Het verlangen naar een vervolg was ondraaglijk doordat Kojima exclusief voor Sony publiceerde (al moet deze pijn half zo erg zijn als wachten op games die nooit gaan komen; arme Shenmue fans). In winkels speelde ik de Tanker-demo op PS2 demo-pods eindeloos totdat in 2003 ein-de-lijk een remake op de Xbox uitkwam. Dat weekend heb ik nauwelijks zonlicht gezien. Dat de Power Unlimited in hun originele recensie een gigantische spoiler plaatste neem ik ze tot op de dag van vandaag kwalijk.

Gelukkig kende Microsoft ook haar eigen exclusieve franchise met een fascinerend verhaal. Is er iemand die zich nog de E3 2003 demo van Halo 2 kan herinneren? XBW ontplofte (even hard als toen ze anderhalf jaar later ontdekte dat de demo nooit de definitieve game had gehaald). Dual-whielden, AI’s die Wharthogs konden besturen, Elites uit hun Ghosts trappen, de hype was onhoudbaar. Half XBW had de game besteld via een Nederlandse webshop waarmee XBW een deal had toentertijd. Kort voor de release voltrok zich nog een kleine paniekgolf toen Microsoft plots minder Halo 2 LE’s kon leveren. Het zou toch niet gebeuren, een pre-order en dan niet op de releasedate spelen? Tot een hartaanval kwam het voor mij gelukkig nooit; op het laatste moment kreeg de webshop toch nog 20 extra exemplaren toegeleverd.

Delphiki, Erasmus en Matrix, heel erg bedankt voor jullie medewerking!

Op welke games hebben jullie met smart zitten wachten?