Joeri Tits | maandag 2 Apr 2018, 14:54

Het is weer sluipen en moorden geblazen, maar ditmaal als Tempelier! Lees hier de recensie van Assassin's Creed Rogue Remastered!

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Grafisch top
  • Buitenbeentje qua verhaal
  • Scheepsgevechten blijven leuk...
  • ... Maar hierdoor is er weinig verschil met Black Flag
  • Stemmenwerk loopt niet synchroon
  • Steden leven net wat minder dan in de andere games

Gespeeld op de Xbox One X

Assassin's Creed II, Black Flag en Origins. Voor velen, waaronder ondergetekende, zijn dit de games die de Assassin's Creed-reeks naar een hoger niveau brachten. Assassin's Creed II kreeg twee leuke vervolggames, Brotherhoods en Revelations. Origins was op zich al supergroot en wordt ondertussen bedolven onder de extra content. Black Flag daarentegen viel een beetje, ja euhm... buiten de boot. Het piratengame had wel wat leuke DLC. Toch moesten we het vooral stellen met een game voor de consoles die inmiddels op hun pensioengerechtigde leeftijd zaten. Assassin's Creed: Rogue was in feite een zoethoudertje voor degene die nog niet overgestapt waren naar de Xbox One, aangezien Ubisoft besloot om Unity enkel op de nieuwste generatie consoles uit te brengen. Veel gamers vonden dit jammer. Unity flopte en Black Flag was één van de meest geliefde Assassin's Creed-titels. Gelukkig krijgt Rogue nu een herkansing met een geremasterde versie.

REVIEW

Zelf heb ik Rogue nog niet zo lang geleden gespeeld. In het jaar dat Assassin's Creed besloot om een sabbatjaar te nemen, had ik de tijd om deze te spelen. Toch kwam ik nooit echt lekker in het game. Inmiddels is de Xbox 360-versie te spelen op de Xbox One via backwards compatibility, maar dat was toen nog niet het geval. Ik sloot toen speciaal nog eens mijn Xbox 360 aan om het game te spelen. Het voelde toch een beetje aan als terug in de tijd gaan. Ik had namelijk al zoveel uren op de Xbox One achter de rug. Toch zag Rogue er geweldig uit. Ik had het gevoel dat Ubisoft echt het allerbeste uit de Xbox 360 had weten te putten. Ik heb hem met plezier uitgespeeld, maar ik bleef met een wrang gevoel zitten. Ik heb deze titel nooit gespeeld zoals ik zou willen. Ik rushde door het game en zijmissies deed ik amper. Na de credits heb ik mijn 360 afgesloten en sindsdien staat deze witte console eigenlijk maar wat stof te happen. Ik ben dus enorm blij dat ik Bayek uit Origins even wat rust mag geven en aan het werk kan gaan met een nieuw, nuja, oud hoofdpersonage.

Door het oog van de vijand

In Rogue gaan we aan de slag met Shay Cormac tijdens de Zevenjarige Oorlog (1756-1768 ), in Noord-Amerika. Het verhaal start in 1752, enkele jaren na het einde van Black Flag. Shay is als personage geheel anders dan de assassins waar we normaal mee spelen. Shay heeft, na een mislukte opdracht, de assassins de rug toegekeerd en zich aangesloten bij de templars. Natuurlijk laten de assassins dit niet zomaar gebeuren en willen ze Shay uit de weg ruimen. Shay daarentegen wil de allergrootste templar in de geschiedenis worden. Ik hoef jullie niet te vertellen dat het eens leuk is om het verhaal van de kant van de vijand te beleven. Hierdoor is Rogue op verhaaltechnisch vlak een beetje een buitenbeentje. Daarnaast zorgt het verhaal voor kleine nuances naar de oudere titels in de reeks. Toen ik eraan begon was ik bang dat ik het verhaal helemaal kwijt ging zijn. We zijn alweer enkele games verder en zéker in het hedendaagse verhaal is de ontwikkelaar me al enkele keren verloren geraakt. Toch zorgt het verhaal voor enkele verduidelijkingen in het overkoepelende verhaal. Daarnaast krijgen personages zoals Haytham Kenway, zoon van assassin Kenway en de voormalige slaaf Adéwalé een belangrijke rol in het plot. Rogue zou ook geen echte Assassin's Creed-titel zijn als er geen historische figuren aan bod kwamen. Zo komt in Rogue onder andere Benjamin Franklin, grondlegger van de Verenigde Staten, wederom tot leven.

Andere, doch perfecte besturing

Het avontuur doet dus absoluut niet onder voor de andere verhalen die we tot nu toe beleefd hebben. Integendeel, zelfs na enkele jaren voelt het verfrissend aan. Jammer genoeg kan dit niet gezegd worden van de besturing. Hier had ik meteen een dubbel gevoel bij. Enerzijds werkt de besturing gewoon perfect. Anderzijds voelt het helemaal anders aan als wat we ondertussen gewoon zijn dankzij Origins. Origins nam volledig afscheid van de besturing die we kenden uit de vorige games. Akkoord, elk jaar werden er kleine aanpassingen gedaan, maar algemeen gezien was de gameplay door de jaren heen een beetje een sleur geworden. In vergelijking met Origins voelt de klassieke besturing een beetje aan alsof je maar wat op de knoppen moet rammen. Het woord 'verouderd' of 'gedateerd' durf ik echter niet te gebruiken, want andere (kleinere) titels zouden smeken om zo'n foutloze besturing. Daarnaast zijn er veel meer scheepsgevechten in Rogue dan in Origins en op dat vlak voelt de besturing anders aan. In vergelijking met Black Flag is de gameplay op zee zelfs verbeterd en verruimd. Zo kun je nu gebruik maken van brandende olie om de vijandige schepen op afstand te houden. Of je kunt door ijsbergen breken of je hierachter verschuilen.

Grafisch daadwerkelijk verbeterd

Op mijn Xbox One X ziet Rogue er fantastisch uit. We kunnen aan de slag in 4K (omhooggeschaald en 30fps). Dit lijkt een voorzichtige aanpak van Ubisoft, maar zorgt er wel voor dat het game draait als een zonnetje. Ik heb geen vertragingen opgemerkt, terwijl ik dat bij Origins, weliswaar zeer uitzonderlijk, wel eens had. Zeker tijdens het spelen merk je duidelijke verschillen met de oorspronkelijke versie. Het water is veel realistischer, de horizon zie je verbazend verder en ook de steden zijn wat meer gevuld met mensen. Op grafisch vlak, alsook op het vlak van beleving en sfeer, moet Rogue wel zijn meerdere erkennen in Origins. Dat is natuurlijk geen schande. Daarentegen ziet Rogue er net wat beter uit dan Black Flag, Unity en Syndicate. Wat me ook opviel, was dat ik opmerkelijk minder bugs ben tegengekomen dan in de voornoemde titels. Het enige wat me echt ontgoochelde, was het stemmenwerk. De stem van zowat elk nevenpersonage loopt niet synchroon met wat er gezegd wordt. Op zich vreemd, want ik kan mij niet herinneren dat ik dit eerder bij een Assassin's Creed, of zelfs Ubisofttitel gebeurde.

Ontwikkelaar Ubisoft Sofia geeft ons in de remaster alle extra's mee die reeds verschenen zijn. Zonder meteen een gat in de lucht te springen, valt dit bij Rogue nogal tegen. Het gaat om twee extra missies en wat cosmetische spullen. Het hoofdverhaal van Rogue valt uit te spelen in een tiental uren. Dit is wat korter dan we normaal gewend zijn. Dit merk je vooral aan de steden die we tegenkomen. Ze zijn net wat kleiner dan degene die we in andere games tegenkomen. Er zijn wat minder missies te doen en hierdoor zijn de sequenties kleiner dan normaal. Daarnaast heb ik het gevoel dat er over het algemeen wat minder animo in de straten is. Hierdoor is de kans groot dat je de steden wat minder wilt gaan ontdekken en dat is jammer. New York komt nu bijvoorbeeld minder tot zijn recht dan in Assassin's Creed III en steden als Rome (Brotherhood), Parijs (Unity) of Londen (Syndicate) blijven toch wat meer op het netvlies gebrand. Toch moet je hierdoor niet wanhopen dat je avontuur na tien uur is afgelopen. De zijmissies en upgrades van je personage en je schip zorgen voor minstens dubbel zoveel plezier. Oh ja, ook die verdomde optionele doelen bij missies zijn weer van de partij. En ik was net zo tevreden dat ze dat tijdrovend boeltje hadden laten vallen in Origins!

Conclusie

Assassin's Creed: Rogue Remastered zorgt er eindelijk voor dat het game de plek krijgt in de reeks die het verdient. Veel nieuwigheden in vergelijking met Black Flag ga je niet vinden en is daardoor eigenlijk enkel aan te raden voor de gamers die van dit deel genoten hebben. Deze gamers en diegenen die Rogue de eerste keer overgeslagen hebben, krijgen alvast voldoende waar voor hun geld. De prijs van € 30 betaal je tegenwoordig maar al te vaak voor een season pass, die je dan in verhouding wat te weinig content geeft. Evenwel kun je over een aankoop gaan twijfelen, omdat het op het vlak van gameplay niet hetgeen is dat we ondertussen gewoon zijn door het geweldige Origins. Toch is Rogue op technisch vlak voldoende sterk om alsnog voor enorm veel lol te zorgen. Daarnaast is de grafische upgrade (op de Xbox One X) voor mij al de aankoop zeker en vast waard.

Reacties

Login of registreer om te reageren.