Joeri Tits | zaterdag 12 Jan 2019, 12:26

11-11: Memories Retold laat je herinneringen herleven van twee partijen uit de Eerste Wereldoorlog; een Canadees en een Duitser. Lees verder om erachter te komen of dit goed vertaalt naar een videogame.

Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Sterk verhaal met verschillende eindes
  • Andere kijk op WO1
  • Stemmen zeer goed
  • Grafische stijl
  • Saaie en trage gameplay

 

Gespeeld op de Xbox One X

Net honderd jaar na het einde van de Eerste Wereldoorlog komen de Japanners van Bandai Namco met een game hieromtrent. 11-11: Memories Retold vertelt, zoals de titel verklapt, herinneringen uit de Grote Oorlog. Ditmaal dus niet het zoveelste oorlogsspel met tal van veldslagen, rondvliegende kogels en bombastische explosies. Uniek! Maar kan zo'n game, met enkel aangrijpende verhalen, dan wel blijven boeien?

REVIEW

Toppers uit de filmwereld

Bandai Namco kennen we natuurlijk voornamelijk van grote reeksen zoals Soul Calibur, Tekken en Dark Souls. Kleine indiegames, zoals 11-11: Memories Retold, worden niet vaak door deze uitgever uitgebracht. In dit geval wilt het wel zeggen dat er kosten noch moeite is gespaard om van dit emotionele verhaal een succes te maken. Zo is het meteen duidelijk dat het game probeert te imponeren met zijn unieke grafische stijl. Ze hebben hiervoor een beroep gedaan op Aardman Animations, de makers van onder andere Wallace & Gromit. De stijl die ze voor deze game gekozen hebben kan je het best vergelijken met een schilderij dat gekleurd is met waterverf. Alle beelden hebben hierdoor vrij doffe en wazige kleuren.

Ondanks dat de kwaliteit absoluut zichtbaar is vind ik persoonlijk dat de wazige look een beetje ervoor zorgt dat de beelden, en dus ook het verhaal, wat van zijn intensiteit verliest. Door het ontbreken van realistische beelden mis je de gezichtsuitdrukkingen van personages en de hevigheid van de oorlog. Gelukkig mist het geluid niet zijn effect. De dialogen en monologen zijn van uitstekende kwaliteit, zowel op het vlak van tekst als op het vlak van audio. Daarnaast kent het spel een bijpassende soundtrack die perfect inspeelt op het zware verhaal en de harde oorlog. Het feit dat topacteurs zoals Elijah “Frodo” Wood en Sebastian Koch uit “Homeland” de belangrijkste personages inspraken geeft het spel een serieuze kwaliteitsinjectie.

 

Er waren eens een Canadees en een Duitser...

De hoofdpersonages zijn Harry en Kurt. Harry is een Canadese fotograaf die zelf in de oorlog wenst deel te nemen, op zoek naar avontuur en roem van zijn droomvrouw. Kurt daarentegen is een Duitse technicus die op zoek gaat naar zijn zoon die vermist is aan het front. Op het eerste gezicht zijn het totaal verschillende personages, met ieder een ander doel. Gaandeweg moet je als speler beslissingen maken en en zie je steeds meer gelijkenissen. Het verhaal weet zeker te boeien.

... die moeilijke beslissingen moesten nemen

Helaas valt het game op het gebied van de gameplay wel wat tegen. 11-11: Memories Retold is in feite een soort "walking simulator" . Ondanks dat je met twee personages aan de slag mag ben je vaak dezelfde banale dingen aan het doen. Zo zal je natuurlijk met Harry veel foto's moeten maken en met Kurt veel apparaten moeten herstellen. Ingewikkelde zaken zal je nooit moeten doen. Gelukkig word je hier af en toe wel voor dilemma's gesteld die het verhaal beïnvloeden. Er zijn namelijk verschillende eindes. De kwesties die je krijgt bepalen bijvoorbeeld leven en dood, maar je kan ook kiezen wat je in je brief naar huis schrijft of welke gemaakte foto je wil versturen. Deze aspecten bepalen namelijk ook de reactie van het thuisfront. Daarnaast zijn er ook interessante verzamelobjecten te vinden die je wat meer informatie geven over aspecten uit de oorlog. Helaas liggen deze vaak moeilijk verstopt, of zijn ze door de wazige grafische stijl moeilijk zichtbaar. Dit is jammer want zulke informatie is, zeker in zo'n game, eigenlijk verplichte kost. Daarnaast voelt de algemene gameplay ook gewoon te traag en te lomp aan. Je speelt het game voornamelijk om het verhaal en zijn verschillende eindes te ontdekken.

Conclusie

11-11: Memories Retold is opnieuw zo'n titel die toont dat een videogame zoveel meer kan zijn. Het vertelt ditmaal geen oorlogsverhaal over enkel bloedvergieten. Men vertelt echte verhalen van de gewone mens tijdens de eerste Wereldoorlog. Hiervoor maakt men gebruik van kwaliteitsvolle en bekende stemacteurs en de gelauwerde animatiestudio Aardman Animations. Dit zorgt voor een vrij unieke beleving. Zelf vond ik de gekozen grafische stijl nogal onpersoonlijk overkomen, maar het grootste probleem had ik op puur gamevlak. Dit voelt vooral aan als een saaie herhalingsoefening. Foto's maken, spullen herstellen, gesprekken aangaan... na enkele keren is het plezier er eigenlijk vanaf en was het voor mij meer een verplicht nummer om het verhaal te kunnen beleven. Valiant Hearts, het spel dat net zoals deze bedacht werd door Yoan Fanis, was voor mij net wat meer een totaalervaring. Dit omdat het naast een interessante kijk op de oorlog ook meer platform- en puzzelelementen bevat. Die titel is dan ook nog steeds één van mijn favoriete indiegames, maar dat kan ik niet zeggen over zijn spirituele opvolger 11-11. Gelukkig is het verhaal relatief sterk en het concept over de gewone man in de Grote Oorlog vrij uniek, zodat ik toch met een voldaan gevoel achterblijf.

Reacties

Login of registreer om te reageren.