Joeri Tits | Thursday 9 Oct 2025, 21:44

Een nieuw moordmysterie van Agatha Christie!

Gespeeld op Xbox Series X. Alleen beschikbaar voor Xbox Series S/X.

Agatha Christie – Death on the Nile is de nieuwste titel van Microids en een rechtstreeks vervolg op hun spel over de moord op de legendarische Orient Express. Of alles snor zit - zoals bij Hercule Poirot zelf - ontdekken jullie samen met mij.

Een typische Microids-titel

Microids is niet de grootste naam qua gamebedrijf, dus een beetje uitleg is zeker op zijn plaats. Als je in de digitale store scrollt of het geluk hebt om nog een fysieke gamewinkel in de buurt te hebben en je komt een game van één van jouw jeugdidolen tegen, is de kans groot dat het een game is van Microids.

De Franse uitgever én ontwikkelaar geeft de laatste jaren namelijk games uit van het soort dat we al een tijdje niet meer kennen. Ze gebruiken namelijk licenties van nostalgische namen uit de stripwereld, filmwereld en tekenfilmwereld. Van striphelden als de smurfen, XIII en Kuifje tot iconen zoals Hitchcock en dus ook Agatha Christie. De adaptie van deze bekende namen naar het gamelandschap is echter met wisselend succes. Zo recenseerde ik eerder Marsupilami – Hoobadventure en XIII — twee Microids. Waar ik bij de eerste aangenaam verrast was, was de tweede – een titel waar ik écht naar uit keek – een ontgoocheling.

Met Death on the Nile heeft Microids een nieuwe kans naar glorie in mijn gamecollectie. Ondanks het goed ontvangen Murder on the Orient Express uit 2023 is deze nieuwe Poirot-game mijn eerste detectivegame in deze reeks.

Gekend verhaal in een andere tijdsgeest en bijkomend hoofdpersonage

Het spel volgt natuurlijk het verhaal van Agatha Christie’s beroemde boek uit 1937, maar wat mij meteen opviel is dat de setting is verplaatst naar de jaren ’70. Je start namelijk in een hippe funky discotheek waar je jouw eerste misdaad kan proberen op te lossen. Je speelt natuurlijk als mijn landgenoot en bekende snordrager Hercule Poirot, maar al snel maak je ook kennis met Jane Royce, een jonge privédetective die grote fan is van Poirot. Persoonlijk had ik in het begin een probleem met het personage. Ze is quasi het tegenovergestelde van de bekendste detective ter wereld. Waarom zou Poirot een tegenhanger nodig hebben? Achteraf gezien zorgt het voor een leuke twist, vooral verhaalgewijs.

De gebeurtenissen rond de rijke Linnet Doyle vormt namelijk het centrale verhaal. De game volgt haar huwelijksreis op een luxe cruiseschip op de Nijl. De boot is namelijk bezaait vol geheimen, jaloezie en wraak. Degene die het boek hebben gelezen of de Disneyfilm van enkele jaren geleden heeft gezien, weet al snel in welke richting het verhaal gaat. Gelukkig hoeft dit geen probleem te zijn. Kennis van het verhaal hoeft het puzzelplezier niet te verpesten. Bovendien zorgt de toevoeging van Jane Royce voor een frisse dynamiek en neemt je ook mee naar andere locaties als die we uit het oorspronkelijk verhaal kennen. Zo komen we ook in New York, Mallorca en Londen. Bovendien is de keuze voor het verhaal een dikke 30 jaar op te schuiven ook een succes. Microids weet de jaren 70-stijl heerlijk naar de voorgrond te schuiven.

Mindmap voltooien op zoek naar de waarheid

Natuurlijk is de belangrijkste bezigheid het oplossen van mysteries en de waarheid aan het licht te brengen. Microids bouwt hiervoor voort op het Mind Map-systeem uit Orient Express, waarbij je aanwijzingen visueel verbindt om hypotheses te vormen. Je onderzoekt omgevingen, ondervraagt verdachten en reconstrueert misdaadsituaties door personages op een tijdlijn te plaatsen. Om zover te geraken moet je verschillende puzzels oplossen. Deuren gaan namelijk niet altijd vanzelf open of sommige personages vragen jou een gunst voor extra informatie. De puzzels zijn van een perfect niveau. Niet te gemakkelijk, maar ook niet frustrerend moeilijk. Deze moeilijkheidsgraad is eigenlijk gelijkaardig doorheen het volledige spel. Hier en daar heb je wel eens een vergezocht moment, maar doordat je drie moeilijkheidsgraden hebt, kan je vrij vaak hulp vragen als je vast zit. Enkel het moeilijkste niveau helpt je amper tot niet.

Matige graphics correct uitgespeeld

Op het eerste zicht is Agatha Christie – Death on the Nile visueel niet het beste spel. De personages bewegen niet echt soepel, de animaties durven wel eens niet synchroon te lopen met de gesproken tekst of het beeld in het algemeen. Hierdoor komen emoties niet zo goed tot zijn recht, toch een aspect dat belangrijk is als je bijvoorbeeld moet gaan ontdekken of iemand liegt. Op zich ook geen ramp, want je moet natuurlijk voortgaan op feiten en niet op gevoelens. Toch storen de mindere graphics en dergelijke niet. De omgevingen mogen dan in sommige gevallen kaal zijn, ze zijn wel steeds sfeervol. Ook de soundtrack past hier perfect in. Wat wel jammer is, is dat het game in de store verkocht wordt als "Agatha Christie - Dood op de Nijl", maar éénmaal in het spel je nergens de mogelijkheid hebt om Nederlands te selecteren als taal. Het is een beetje vreemd om de titel wel te vertalen en het daarna los te laten. Ik gok dat dit spel misschien wel eens populair kan zijn bij een iets ouder of ander publiek dan andere games. Gamers die minder taalvaardig zijn en laat dat net in dit spel belangrijk zijn om het spel grondig te kunnen beleven. Gelukkig vallen de verhaallijnen gemakkelijk te begrijpen in het Engels, maar het is voor een kleine Europese ontwikkelaar met een spel over een Belg toch een beetje zonde om deze gamers in de steek te laten.