Casper Egas | zondag 3 Sep 2023, 15:24

Over straat lopen en bad guys in elkaar meppen, wie wil dat nou niet? Check onze review van Double Dragon Gaiden!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Double Dragon is echt een golden oldie in het beat ‘em up genre. Veel wat oudere gamers hebben er warme herinneringen aan, ook al zijn de klassiekers zeker niet de beste voorbeelden van dit type spellen. Spellen als Streets of Rage, Final Fight, Turtles in Time en Tower of Doom maken namelijk gehakt van de hele Double Dragon franchise. Het is echter wel leuk dat de serie door de jaren heen steeds levend is gehouden, soms met sterke releases (DD Neon, soms met matige (DD IV) en soms met baggerslechte (DD II Wander of the Dragons). Nu is er Double Dragon Gaiden: Rise of the Dragons; tot welke categorie zal deze behoren?

Een nieuwe opzet van Double Dragon

In Double Dragon Gaiden kies je uit een aantal bekende en een aantal nieuwe personages (er zijn er veel te ontgrendelen) een hoofdkarakter en een tag-team partner. Je speelt dus nooit echt alleen, zelfs als je niet coöperatief speelt. Je kunt regelmatig wisselen om de andere vechter rust te geven en zich te laten herstellen, of je gaat zelf neer en bent gedwongen met de ander verder te gaan. Je kunt natuurlijk ook met een andere speler samen spelen, die op zijn beurt ook weer een tag-team partner moet kiezen, wat misschien wel wat chaotisch is. Er jammer is het vooral dat je niet online met anderen samen kan spelen.

De structuur van het spel is tamelijk origineel voor een simpele beat ‘em up. Je kiest uit de vier levels in willekeurige volgorde. Dit heeft effect op hoe lang en moeilijk deze levels zullen zijn; kies je ze eerder, dan kan de tegenstander zich niet voorbereiden en kun je eenvoudig door een korte versie van het level spelen. Terwijl je juist hele lange en moeilijke levels voor je kiezen krijgt als deze pas laat kiest. Aan het eind van het spel is er ook nog een heel pittige afsluiting als je daarvoor kiest.

Gedurende het spel krijg je geld en dat is regelmatig te besten aan nieuwe vaardigheden, al is het ook nodig om weer tot leven te komen als je neer gaat. Als je geld overhoud aan het eind van het spel, dan krijg je daar tokens voor terug die in te wisselen zijn voor nieuwe karakters, muziek of artwork. Je kunt dus best redelijk lang zoet blijven met Gaiden, maar dat mag ook wel voor de zeer forse gevraagde 25 a 30 euro.

Nostalgie?

Met een franchise als deze ontkom je er niet aan om gebruik te maken van de nostalgie van mensen. Grafisch is er gekozen voor een vrij simpele 2D-look, die ik persoonlijk niet zo geslaagd vind. De karakters zien er meer schattig uit dan dat ze de stijl van de oude games hebben. De muziek is daarentegen wel erg geslaagd. Het klinkt als de oude soundtrack, maar dan voller en rijker.

De gameplay is misschien wat te ouderwets gehouden. Double Dragon heeft nooit echt complexe vechtstijlen gekend en helaas is dat is nu allerminst verbeterd. Dat is wat mij betreft wat dit spel, ondanks zijn potentie, redelijk matig maakt. Je hebt al heel snel het gevoel alsof je maar wat op de knopjes aan het rammen bent met steeds dezelfde aanvallen. Als je dan drie, vier of vijf tegenstanders in een keer tegen de vlakte krijgt, dan hoor je hard ‘amazing’ of iets dergelijks en krijg je voedsel om te herstellen. Soms kan simpele gameplay door hele leuke levels of bijzondere tegenstanders toch nog interessant blijven, maar ook dit is maar matig het geval.