Casper Egas | woensdag 1 Mei 2019, 11:20

Een van de meest bekende RPG's ooit is nu eindelijk te krijgen op de Xbox One. Is het nog steeds de moeite waard?

Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Klassieker eindelijk op Xbox
  • Complex verhaal
  • Wisselende gameplaytypes
  • Simpele overzetting van de PC
  • Erg gedateerd
  • Traag

Gespeeld op Xbox One X

Ik heb de trein gemist als het gaat om de Final Fantasy-reeks. Ik heb ooit deel 3 op de DS gespeeld, maar verder is de serie aan mij voorbij gegaan. Sommige vrienden van me zijn wel fans van enkele delen. Deel zeven is daarbij steevast een van de meest genoemde Final Fantasy’s. De serie kwam in Europa vroeger helemaal niet uit en toen Final Fantasy VII verrassenderwijs hier wel uitkwam op de eerste Playstation trok het mij niet om bij een zevende deel in een serie, die ook nog een Final Fantasy heet, te gaan spelen. Natuurlijk ben ik mij tegenwoordig wel bewust van de legendarische status van het spel, het feit dat er een remake in de maak is en dat gewoonlijk de spellen in deze franchise totaal los van elkaar staan. Je hoeft ze dus beslist niet op volgorde te spelen. Ik was dan ook erg nieuwsgierig en benieuwd toen ik deze heruitgave kon proberen, nu deze eindelijk ook op de Xbox (en op de Switch) te spelen is. Ik begon dus vrijwel blanco aan het spel en heb geen nostalgische gevoelens voor deze klassieker.

REVIEW

Slechte schoonmaker

Bij een heruitgave reist natuurlijk altijd de vraag wat er nieuw is en hoe het oude spel is opgepoetst. Het is in dit geval vreemd dat Square-Enix met deze versie komt, terwijl er al geruime tijd een volledige remake in de maak is. Dat is dus deze versie niet. Het gaat hier om een ietwat opgepoetste overzetting van de oude PC-versie. Zo is de resolutie van de spelfiguren hoger, zijn er kleine details toegevoegd (zoals monden) en is het mogelijk om stukken van het spel door te spoelen. Ook is de hoeveelheid willekeurige gevechten teruggeschroefd en krijg je voor elk gewonnen gevecht een wat grotere beloning, waardoor het spel wat vlotter speelt.

Helaas is er veel te weinig opgepoetst om het spel aantrekkelijk te maken voor de hedendaagse speler. Audiovisueel is het spel naar mijn mening heel erg gedateerd en zeker niet op een charmante wijze. Dit is vaker een probleem bij vroege 3D-spellen, die er regelmatig slecht uitzien ten opzichte van oudere 2D-spellen. Er is in Final Fantast VII gekozen voor pre-rendered achtergronden, zoals bijvoorbeeld ook bij Resident Evil gebruikt werd, met daarbovenop driedimensionale personages. Dit heeft als voordeel dat de achtergronden voor de tijd erg rijk aan details zijn. Helaas komen deze nu echter nogal wazig over, omdat deze kennelijk niet in een hogere resolutie weergegeven konden worden. Dit geeft een lelijke look, omdat de personages wel in een hogere resolutie zijn weergegeven en juist heel weinig details kennen. De poppetjes zijn vrijwel zonder texturen, met zeer weinig polygonen gemodelleerd. De toch al lelijke figuren steken erg af tegen de totaal andere achtergronden, waardoor het ingeplakt oogt. Vaak zijn er gelukkig tussenfilmpjes te zien, die ook gedateerd ogen, maar meestal de boel erg verlevendigen.

Ik had goede hoop dat de muziek, die een erg goede reputatie heeft, beter overeind zou blijven. Helaas moet ik zeggen dat ik ook op dat vlak niet overtuigd was. Dit heeft minder te maken met de tijd waarin het spel geproduceerd is, want een titel als Grandia of Panzer Dragoon Saga hebben in mijn ogen nog altijd een geweldige soundtrack. De muziek van Final Fantasy VII herhaalt zich veel, wat de herkenbaarheid vergroot en er is geprobeerd om de sfeer echt te bepalen met de terugkerende melodieën. Helaas vallen er echter vaak onnodige stiltes en klinkt alles alsof het op een goedkope synthesizer is gespeeld. Met een echt orkest (of iets dat daar op lijkt) zou deze muziek veel beter uit de verf komen.

De prijs van zestien euro voor deze digitale versie is redelijk te noemen. Je krijgt er natuurlijk genoeg speluren voor en de oude Playstation-versie is duurder, maar veel andere retrogames van deze consolegeneratie zijn voor veel minder geld beschikbaar en er is hier maar weinig aan herwerkt. 

Complex, afwisselend en traag

Final Fantasy VII is meer een science fiction-verhaal dan dat het echt fantasy is. Je speelt als Cloud, wat ik persoonlijk nogal een suffe naam vind voor een hoofdpersonage, al kun je bij elk personage ook een zelf verzonnen naam kunt invullen. Aan het begin neem je deel aan een terroristische aanslag op een reactor van de tirannieke machthebbers (de Shinra). Je was zelf ooit een van de elitetroepen van de Shinra (de Soldier), maar bent daar om een voor de speler nog onduidelijke reden uitgestapt of uitgegooid. Dit alles speelt zich af in een bijzonder ontworpen verticale stad, waarbij de krottenwijken onderop zitten en daardoor geen zonlicht krijgen. Er is daarom een kleinschalige vrijheidsstrijd gaande (de Avalanche), waar je steun aan geeft, maar geen echt deel van uitmaakt. Als snel komen de Shinra er achter dat Avalanche achter de aanslag zit en er volgt een extreme wraakactie. Daarmee begint het grote avontuur met een lengte van wel veertig uur, dat dan al een uur of vijf bezig is.

Het verhaal wordt al snel nog een stuk complexer en is een van de hoogtepunten van het spel. Ook de personages zijn voor een dergelijk spel vrij aardig. De manier van vertellen is echter dikwijls wat traag en saai, doordat er niets is ingesproken en er veel onnodige opvulling tussen zit. Gelukkig worden gameplaytypen slim afgewisseld en zul je moeten vechten, verhaalstukken voor je kiezen krijgen, dorpjes moeten verkennen, de wereldkaart over moeten reizen en zelf af en toe iets bijzonders moeten doen zoals racen. Dit alles houdt het spel leuker, al wist het mij nooit echt te pakken. Ook de gameplay voelt voor mij wat te lomp en gedateerd in. Het spel mist wat stroomlijning. Zo is het vaak moeilijk om de weg te vinden in de pre-rendered achtergronden en vind ik het gevechtssysteem niet erg handig of interessant.

Je moet vaak wisselen van personages, omdat je erg slechts drie tegelijk in je party kan hebben. Dit vind ik jammer, omdat je dan minder binding krijgt met de karakters. De gevechten zijn meestal willekeurig gegenereerd en spelen deels in beurten af. Elk personage heeft een metertje die automatisch volloopt, waarna hij of zij aan de beurt is. Je kunt dan aanvallen, een voorwerp gebruiken of een soort magie (Materia) gebruiken. Bij veel gevechten krijg ik de neiging om maar wat op aanvallen te rammen. Ik voelde mij niet echt betrokken en ook de zeer vreemd ontworpen tegenstanders spreken niet tot de verbeelding (zelfs levende huizen).

Conclusie

Final Fantasy VII heeft mij niet gegrepen. Ik begrijp wel dat het spel in 1997 wist te verrassen en een onverwacht groot succes werd. Voor nieuwkomers denk ik dat dit deel niet zo geschikt meer is. Er is vrijwel niets noemenswaardigs veranderd aan de oude PC-versie en dat heeft helaas op deze vroege 3D-game een negatief effect. Misschien dat de aankomende remake wel erg geslaagd zal zijn, omdat de basis van het verhaal van Final Fantasy VII nog altijd sterk staat. Deze heruitgave is denk ik vooral gericht op oude fans die warme herinneringen aan het spel koesteren, en alles ook eens op de Xbox One willen herbeleven.

Reacties

Login of registreer om te reageren.