Casper Egas | maandag 6 Mrt 2023, 22:08

Gigantosaurus is weer terug op je Xbox, en deze keer met een racer!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Gigantosaurus is een reeks kinderboeken en een kinderserie op Netflix. Het spel Gigantosaurus: Dino Kart is de tweede game uit de franchise die op consoles beschikbaar is. Het gaat om een Mario Kart-achtige racer, maar dan nadrukkelijk bedoeld voor kleine kinderen. Dat maakt het voor mij als 38-jarige man ook meteen lastig om te recenseren, want ik behoor niet tot de doelgroep. Toch denk ik wel redelijk in te kunnen schatten of dit spel van veertig euro een goede aankoop is voor je kinderen.

Mooi ontwerp

De dino’s op hun karts zien er goed ontworpen en creatief uit. Ze ogen stuk voor stuk heel verschillend en doen mij wat denken aan BC Racers, een oud spel op de SEGA Mega-CD en 32X. Helaas maakt het geen hout uit welke racer je kiest, omdat ze allemaal precies hetzelfde besturen en even snel (lees: sloom) zijn. Dit maakt de herspeelbaarheid van het spel meteen een stuk kleiner. Maar in elk geval is het voor iedereen eerlijk.

De vijftien parkoersen ogen op het eerste gezicht ook aantrekkelijk. Ze zijn exotisch, kleurrijk en scherp. Het is eigenlijk zonde dat er zoveel geïnvesteerd is in de look, terwijl het achterliggende spel zo weinig voorstelt. Natuurlijk kun je ook wel wat op de graphics afdingen; zo ziet het gras er ingeplakt uit, zijn de achtergronden te vlak en rijden de karts over modderweggetjes alsof het beton is. Toch zijn het zeker niet de graphics waar dit spel nat op gaat.

Ook fijn voor kinderen zijn de brede keuzemogelijkheden voor allerlei talen. Nederlands is een optie en je kunt zelfs gaan voor specifieke keuzes als Latijns-Amerikaans Spaans, of Braziliaans Portugees. De Nederlandse stemacteurs hebben het echter niet druk gehad, want er is eigenlijk alleen wat te horen tussen de races in de avonturenmodus. Verwacht geen diepgaand verhaal, maar eerder wat simpele enthousiaste uitingen die kinderen op moeten zwepen voor de races.

Eenvoudige races

Het lijkt erop alsof de ontwikkelaar vooral heeft gedacht aan de toegankelijkheid van het spel voor hele jonge doelgroepen. Ik zou zeggen, ongeveer middenbouw basisschool. Ik ben van mening dat veel echt goede spellen leuk kunnen zijn voor jong en oud, maar dat is hier niet het geval. Zelfs als je het spel op moeilijk zet, dan blijft het eenvoudig en saai. Ik heb nog steeds vrijwel alle races gewonnen. Waarom niet alle races, hoor ik je vragen? Nou ja, je kunt bijvoorbeeld net voor de finish nog geraakt worden door een wapen en dan door een hele rij dino’s worden ingehaald.

Wat maakt het spel nou zo laagdrempelig; nou, dat zit hem in meerdere dingen. Ten eerste zijn de parkoersen heel breed en weinig uitdagend. Er zijn wel wat enigszins verstopte afsnijroutes, maar verwacht daar niet te veel van. De snelheid van de karts is daarnaast zeer laag waardoor de besturing een fluitje van een cent wordt. Je kunt er zelfs voor kiezen om hulp te krijgen met het sturen; iets dat misschien voor kinderen in de kleuterleeftijd een goed idee is. Je hebt gelukkig wel de mogelijkheid om te boosten: dit kan door middel van boostpads, door het oppakken van spulletjes, of door te driften. Het driften werkt heel lomp en zelfs met boosten blijf je traag. Gelukkig zijn de tegenstanders minstens zo traag, dus winnen hoeft geen probleem te zijn.

Je kunt meer spullen oppakken dan alleen boosts. Zo heb je ook een aantal wapens en een schild. Het is niets dat je niet eerder in andere spellen beter hebt gezien en is daarmee een gemiste kans. Waarom gebeurt er niet meer? Ik had graag wat meer spektakel en grapjes gezien. De mooi ontworpen dino karts zijn zo onderbenut en kunnen geen persoonlijkheid tonen.

Na een uur alles gezien

Wat echter het grootste probleem is van Dino Kart, is dat het spel veel te kort is. Voor kinderen of niet, veertig euro voor een spel dat je letterlijk binnen een uur uit kan spelen en ook niet het spektakel biedt om het steeds weer opnieuw te spelen is geen acceptabele deal. Er zijn slechts drie korte kampioenschappen van elk vijf races voordat je de aftiteling ziet. Daarna heb je alle karts ontgrendeld en kun je alleen nog verdergaan voor andere kleuren of voor de vrij eenvoudige Achievements.

Misschien dat de multiplayer modus wat meer lol kan bieden voor kinderen. Je kunt met maximaal vier mensen lokaal gaan racen. Je kunt daarbij een losse race kiezen of een eigen kampioenschap samenstellen.

Conclusie

Gigantosaurus: Dino Kart is een gemiste kans. Het spel is voor kleine kinderen best speelbaar en het uiterlijk zal velen aanspreken. Maar voor veertig euro is het spel veel te kort en te oppervlakkig om een aanrader te zijn. Een goed spel kan voor allerlei groepen leuk zijn en dat is dit spel simpelweg niet. Koop liever een spel als Sonic All-Stars Racing/Team Sonic Racing, dat op alle vlakken beter scoort. De leercurve voor kinderen is dan misschien wat hoger, maar ze zijn er ook veel langer zoet mee. Misschien dat Dino Kart nog wat plezier op kan leveren voor de echte kleintjes, maar wacht dan totdat het spel minstens de helft goedkoper is geworden.