Joeri Tits | maandag 25 Jun 2018, 12:02

Een paar balletjes serveren met tennis; hoe dat ons afgegaan is, lees je in de recensie van Tennis World Tour!

Review

Rating 5/10
User rating 0/10
  • Besturing werkt fijn
  • Realistische carrièremodus
  • Eindelijk weer eens een tennisgame...
  • ...Met weinig mogelijkheden
  • Onder andere nog geen online functies
  • Weinig variatie in animaties en commentaar
  • Weinig licenties

Gespeeld op de Xbox One X

“Eindelijk!” was het eerste woord dat in mij opkwam toen uitgeverij Bigben Interactive op een blauwe maandag Tennis World Tour aankondigde. Deze generatie consoles zitten al bijna in hun midlifecrisis, maar een tennisgame is er nog niet op verschenen. Veel gamers, waaronder ondergetekende,waren dan ook razend enthousiast. Dit viel me echt op toen veel van mijn vrienden in mijn vriendenlijst vroegen hoe het beviel, toen ze zagen dat ik het aan het spelen was. Aangezien ik mijn bevindingen natuurlijk niet enkel met hen ga delen, volgt hier mijn recensie.

REVIEW

Een gigantisch potentieel

Het blijft toch een beetje vreemd dat één van de populairste sporten ter wereld geen digitale tegenhanger meer heeft. Bovendien hebben sporten zoals voetbal, basketbal en ja, zelfs golf, verschillende gameontwikkelaars die proberen te scoren bij de fans. Bij de vorige generatie was dat ook het geval voor tennis. Arcadeliefhebbers konden hun hart ophalen bij Virtua Tennis 4, terwijl de fans van simulatie veel sneller voor Top Spin 4 kozen. Goed nieuws voor die laatste groep gamers. De ontwikkelaar van het game, Breakpoint Studio, heeft enkele van de voormalige ontwikkelaars van Top Spin 4 kunnen optrommelen om mee te werken. Als dit een voorbode is voor de kwaliteit van het game, voorspelt dit natuurlijk veel goeds.

Weinig keuze...

Toen ik het game opstartte, viel mij meteen het gebrek aan mogelijkheden op. Je kunt natuurlijk snel een spelletje tennissen wanneer een vriend bij je is. Als je tegen diezelfde vriend online wenst te spelen, is dit voorlopig nog niet mogelijk. Het onlinegedeelte is namelijk nog niet klaar. Enerzijds goed dat ze het pas openstellen als het werkt, maar voor een game dat verkocht wordt voor de volle pot is het toch een beetje pijnlijk.

Gelukkig een leuke carrièremodus

De logische en zowat enige stap die ik na de tutorial kon nemen, was het starten van een carrièremodus. Hierbij kun je aan de slag gaan met een eigen gecreëerde tennisser die aan het begin van zijn of haar carrière staat. Ook bij het aanmaken van het personage zijn de keuzes vrij beperkt. Veel verder dan de keuze uit een tiental gezichten, je lengte, bouw en wat kleine aanpassingen van je attitude of je speelstijl hoef je niet te verwachten. Eenmaal je poppetje klaar is voor het echte werk, vallen de mogelijkheden gelukkig wat beter mee. De ontwikkelaar probeert een reële carrière voor te schotelen. Je start als een speler die net de top 100 binnenkomt. Om door te stoten naar de absolute top zul je moeten proberen zo ver mogelijk te geraken in de toernooien. Elke keer als je een toernooi wint, ontvang je geld en ervaringspunten. Met deze ervaringspunten kun je stijgen in level. Wanneer je een level stijgt, krijg je punten waarmee je je vaardigheden kunt verbeteren. Daarnaast kun je gebruik maken van “skill cards”. Deze vaardigheden laten je tactische keuzes maken die meer bij je speelstijl liggen. Zo gebruikte ik deze, zeker in het begin, vooral om mijn uithouding te verhogen. Dit lijkt voor kantelpunten te zorgen op belangrijke momenten, maar eigenlijk bekeek ik ze na een tijdje nog amper. Daarnaast is het jammer dat dit voor de ontwikkelaar de manier is om microtransacties toe te voegen aan het game en al zeker wanneer andere zaken, zoals het online gedeelte, nog niet eens functioneren. Wat wel leuk is, is dat de bekende spelers ook zulke “skill cards” hebben. Je kunt op deze manier op zoek gaan naar de professionele tennisser die het best met je stijl past.

Een handvol vrouwen

Als je de verwachting had om een hele waslijst toppers tegen te komen, blijf je toch wat op je honger zitten. Tennis World Tour bevat 26 mannelijke en 5 vrouwelijke professionele tennissers en mist hierdoor vanzelfsprekend enkele toppers zoals Nadal of Halep. Daarnaast zijn de ontwikkelaars er ook niet in geslaagd om licenties binnen te halen van een officieel toernooi of Grand Slam. Vooral op het vlak van spelers is dat jammer. Ik ben zelf de carrière begonnen met het damestennis. Ik houd om de één of andere bizarre reden meer van dit soort tennis. De wedstrijden duren doorgaans veel minder lang dan die van hun mannelijke tegenstanders waardoor ik meer gefocust blijf. Al zal die focus ook wel wat te maken hebben met de knappe verschijningen die regelmatig op het tennis court te vinden zijn. Jammer genoeg ben je in het game met slechts vijf professionele spelers snel uitgekeken. Het wordt extra pijnlijk wanneer je merkt dat Breakpoint Studio bij de andere random ontwikkelde tennissers gewoon gekozen heeft uit de tien gezichten die voorhanden waren. Zo kreeg ik al snel mijn eigen tweelingzus als tegenstander. Toch kent de carrièremodus enkele leuke unieke aspecten. Zo zul je personeel aannemen om te verbeteren, entreegelden moeten betalen om me te mogen meedoen aan de toernooien en af en toe een break moeten nemen om te recupereren.

Secure besturing

Tijdens de tutorial, die opgesplitst is in de verschillende aspecten van tennis, merk je meteen dat de besturing eigenlijk wel interessant werkt. De verschillende basisknoppen vertegenwoordigen een ander soort slag: normaal, lob, slice of topspin. Daarnaast kun je een LB en RB gebruiken voor een volley of een dropshot. Dat je harder slaat door je knop langer in te houden is logisch, maar toch zijn hier wat nadelen aan verbonden. De kans dat je de bal fout slaat is net wat groter en je verliest wat uithoudingsvermogen. Hierdoor probeerde ik steeds net hard genoeg te slaan zodat de tegenstander er niet bij kon, zonder te veel krachten te verliezen. Het balanceren met het uithoudingsvermogen en slagkracht voegt een nieuwe dimensie toe aan de gameplay en dat komt het zeker ten goede. Ook een rush naar een bal waarvan ik niet zeker was dat ik hem zou gaan halen, liet ik soms achterwege om krachten te sparen.

De slagen zelf spelen vrij snel goed weg en je voelt dat je jezelf steeds aan het verbeteren bent. Tennis World Tour voelt hierdoor bij vlagen echt wel realistisch aan en dit zorgt voor leuke rally's. Jammer genoeg werd dit soms verstoort wanneer mijn speler om een onverklaarbare reden niet altijd deed wat ik wou. Hierdoor mistte ik soms een shot zonder te beseffen waarom. Gelukkig voor mezelf had de tegenstander hetzelfde probleem. Zelfs op hogere niveaus maakte de tegenstander op gemakkelijke ballen een vreemde beslissing. Af en toe zorgt dit voor een kleine irritatie, al kan ik mij voorstellen dat, wanneer we ooit online aan de slag mogen, dit euvel voor wat meer gevloek zal zorgen. Toch mogen we al met al stellen dat de besturing voor het overige vrij accuraat werkt.

Oersaaie graphics

Op het eerste zicht leken mijn eerste tenniswedstrijden er op de Xbox One X wel goed uit te zien. Jammer genoeg bleek al snel dat er erg weinig variatie of details in zowat elk grafisch aspect zit. Hierdoor zien alle speelomgevingen er wat kaal en onaf uit. De animaties van de tennissers ken je na enkele uren vanbuiten. De scheidsrechter, ballenjongens en supporters voegen niets toe en de reclame van Eurosport kom je ook overal tegen. Dan heb ik het nog niet over het commentaar dat slechts bestaat uit een handvol zinnen die niet verder gaan dan wat supporterspraat in het genre van “Wow, wat een harde slag!”. Moest de ontwikkelaar erin slagen een degelijke onlinefunctie toe te voegen, is dit zeker het eerste waar ze werk van moeten maken. Je zou zeggen dat je na enkele spelletjes te spelen wel verder kijkt dan de animaties, maar het niveau hiervan is zo laag dat je het game gewoon oersaai begint te vinden.

Conclusie

Tennis World Tour is, gezien zijn potentieel, absoluut een gemiste kans. Grafisch voelt het game aan alsof het nog niet klaar is. Hierdoor is de kans reëel dat je het na een tijdje saai gaat beginnen te vinden. Een andere reden om het game naast je neer te leggen, is het gebrek aan mogelijkheden. Enkel de carrièremodus houd je op dit moment aan het tennissen. De online modus verschijnt door problemen namelijk pas later. Gelukkig is de carrièremodus op zich geen tegenvaller, al is het jammer dat de ontwikkelaar er niet in geslaagd is om licenties binnen te halen van grote toernooien of alle toptennissers. Vooral voor liefhebbers van het vrouwentennis is dit wel een tegenvaller. Gelukkig valt het allerbelangrijkste van een tennisgame niet tegen: de gameplay. Ondanks dat hij niet perfect is en soms tegenwerkt, voelt de besturing goed en realistisch aan. Dit laatste houdt de hoop levend dat wanneer de ontwikkelaar aan de slag gaat met de allergrootste problemen, dat Tennis World Tour een aanvaardbaar tennisgame wordt. Op dit moment is het game echter ruim te duur voor wat je krijgt, zelfs voor het merendeel van de allergrootste tennisfans.

Reacties

Login of registreer om te reageren.