Casper Egas | vrijdag 10 Nov 2023, 21:52

Levende legende uit de industrie Yu Suzuki is terug met een nieuwe game!

Gespeeld op Xbox Series X. 

Het is niet vaak dat je kunt zeggen dat er een nieuwe game uitkomt van de gamelegende Yu Suzuki. Terwijl veel mensen wachten op Shenmue 4, heeft de meester gekozen om terug te grijpen naar zijn roots: een echte arcade shooter. Als je wel eens titels als Space Harrier en After Burner gedaan hebt, dan weet je wat je kunt verwachten met Air Twister. Hectische actie, fantasie, adrenaline en een spel dat (als je goed genoeg bent) over is in een klein uurtje. Persoonlijk mis ik in de huidige gamemarkt dit soort spellen; het is wat mij betreft een gat in de markt. Anderen zullen denken, wat een archaïsch spel is dit, het lijkt wel vijfentwintig jaar oud, maar dat is voor mij dus juist een pluspunt.

Queen, of toch net niet

Toen ik het spel opstartte, viel mij een ding meteen op: de muziek. Dit is geen toeval, want Yu Suzuki was al lang fan van de Nederlandse artiest Valensia. Er was contact tussen beide partijen en op verzoek van de band is Air Twister tot stand gekomen, met liedteksten en muziek die speciaal voor het spel geschreven zijn. Zelden heeft muziek zo’n centrale plaats in een game ingenomen, tenzij het om een muziekgame ging. Of de muziek je aanstaat, is dus heel relevant voor je spelplezier. Dit is natuurlijk een kwestie van smaak. Ik vind het in elk geval erg geslaagd. Het doet zo sterk denken aan Queen (het vroege werk), dat ik eerst even dacht dat het ging om een nummer dat ik niet kende. Mijn vriendin had hetzelfde gevoel. Het enige kleine minpuntje is dat de nummers niet precies de lengte van levels hebben en dat er daardoor wat lelijke overgangen aanwezig zijn, die je wat uit het spel trekken.

Welcome to the fantasy zone

Je speelt met een vliegende vrouw, net zoals de man uit Space Harrier. Bij de bazen bestijgt ze echter een fantasiedier, zoals een grote zwaan en een vliegende vis. De levels doen daarbij wat denken aan Panzer Dragoon, al is de variatie hier groter. Dit gevoel wordt nog versterkt door de beesten waar je regelmatig op rijdt. De gameplay bestaat uit het neerschieten van de tegenstanders die je op je af ziet komen, terwijl je hun aanvallen ontwijkt. Het werkt vaak het beste als je meerdere tegenstanders tegelijk met een hittezoekende aanval te pakken neemt. Het gevoel van hectiek met de constante actie en de toffe muziek maken het dat ik de hele tijd op het puntje van mijn stoel zit. Ik vind het heerlijk om een spel te hebben dat van begin tot eind spectaculaire actie bevat. Het is echt net alsof ik in een arcadehal sta.

Er zal vast kritiek zijn op de lengte van het spel. Je speelt het zo door, mits je goed genoeg bent. Gelukkig is het daardoor des te meer herspeelbaar. Ik zou snel nog een potje doen, en het spel pusht je daarbij ook om door te gaan. Je kunt van alles ontgrendelen, van bonus games, bonus levels, wapens, tot cosmetische items. Het is echter vooral opsmuk, het draait om het spel zelf.

De technische kant van het spel zal ook niet iedereen kunnen bekoren, want het spel is grafisch vrij eenvoudig en oogt wat gedateerd. Toch zal ik het spel ook hier verdedigen, want alles ziet er artistiek echt heel leuk uit en er is geen bug of hapering te bekennen. Er is zelfs een level dat teruggrijpt naar de zogenaamde flat-shaded polygons, zoals ze in Virtua Racing te zien zijn (ook van de hand van Yu Suzuki). De ietwat lange laadtijden zijn alleen wat gek.

Conclusie

Ik weet zeker dat niet iedereen het met mij eens zal zijn, omdat dit echt een spel is voor een bepaalde niche. Je moet houden van fantasievolle, Japanse, ouderwetse arcade shooters. Maakt dat het spel minder goed? Nee, het doet precies wat het moet. Het is daarbij vooral de muziek die echt opvalt en je samen met de non-stop gameplay echt het spel in zuigt. Het klinkt misschien gek, een negen geven, en daarbij toch het advies: kijk eerst even of het wat voor je is, alvorens je het spel koopt.