Tim Colman | zondag 18 Sep 2022, 17:25

Is deze game zo mak als een lammetje, of toch niet? Lees onze recensie!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Devolver is geen onbekende voor gamers die al graag eens een indiegame vastpakken. Met Cult of the Lamb scoren ze weerom voluit. Wat op het eerste zicht simpelweg een mooie game is met een excentrieke artstyle, toont het spel snel z’n ware aard als roguelite-actiegame met een arsenaal aan heel verslavende life-sim mechanics. Je cult aan trouwe volgelingen laten aangroeien is je hoogste doel. Je gaat aan het verzamelen en dankzij je voorraden voedsel, hout en metaal kan je je sekte laten groeien terwijl je de vertegenwoordigers van het oude geloof probeert uit te schalen. Rare combinatie hoor ik je al denken, maar alle deze elementen werken ongelooflijk goed samen.

Eindbaas > Minibaas

Je gaat dus aan de slag met bevreemdende mix aan actie en simulatie mechanics en elementen. Je doet het geloof groeien onder je aanhangers en kan hen nieuwigheden aanbieden zoals een handig toilet of een bed om rustig in te slapen. Je kamp zien groeien is zeer, maar dan ook zeer bevredigend en was voor mij dé hook van de game. Ik vond Cult of the Lamb één van de best doordachte games die ik al speelde in 2022 en dat is grotendeels te danken aan de hoeveelheid nuance die ontwikkelaar Massive Monster in hun spelontwerpen heeft gestoken. Je werkt je via meerdere levels een weg naar de eindbaas. Die levels verzamel je door grondstoffen te ontginnen, bazen te verslaan en minilevels te spelen waarin de voorwaarden voor de strijd telkens weer veranderen.

Cult of the Lamb heeft een eenvoudig maar intens gevechtssysteem dat je twee primaire aanvallen geeft: een zwaai met je wapen en een of andere magische spreuk. Je kunt bijvoorbeeld een langzame maar krachtige hamer hebben, een dolk die snel slaat maar over het algemeen minder kracht heeft, een all-rounder zwaard, enzovoort. Naarmate je vordert, speel je nieuwere wapens vrij met verschillende elementen eraan, zoals vergif of een vampiereffect dat je soms gezondheid geeft als je het raakt. Hoewel de gevechten een beetje simpel zijn, voelen ze niet repetitief aan. Massive Monster voegt om de paar levels nieuwe soorten monsters toe, en de gevechten zijn intens terwijl je van plek naar plek rolt. Sommige van de mindere eindbazen voelen echter wel een beetje repetitief aan. Ze zijn uitdagend, begrijp me niet verkeerd, maar er zijn slechts zo veel vuurballen die afgevuurd kunnen worden voor het écht belegen wordt. De ontwikkelaar voegt één kleine verandering per minibaas toe om voor meer diversiteit te zorgen, maar het is vaak net niet genoeg. Aan de andere kant voegen de grote eindbazen wel iets nieuws toe aan het spel zowel qua design als battle mechanics. De inzet is ook hoog, want bij verlies zie je volgelingen het geloof in je afwerpen.

Pixelart 3D

Cult of the Lamb heeft een verbluffende mix van 2D en 3D-animatie, waardoor het opvalt tussen de vele andere, vaak pixelart gedreven roguelites. Je hebt schattig geanimeerde boswezens, maar die schattigheid verdwijnt als sneeuw voor de zon als je wat intrige begint te kweken binnen de sekte. Je ziet de meest pluizige wezen hun mede-onderdanen de dood in jagen wat allemaal bijdraagt aan dat leuke, maar vreemde sfeertje dat de game uitademt.

Bovendien past de muziek perfect bij de toon van het spel. In je basiskamp klinkt een gezellige, charmante tune die goed flirt met de zeemzoete grens. Vechten doe je dan weer met punchy vocals en een latinbeat.