Casper Egas | dinsdag 10 Sep 2019, 13:36

Gespeeld op Xbox One X

Supermassive Games was een ontwikkelaar die exclusief voor de Playstation spellen maakte. Zo zijn ze onder andere verantwoordelijk voor Little Big Planet (dlc), The Inpatient en Until Dawn. Nu werken ze echter samen met Bandai-Namco en komen met de nieuwe horrorserie The Dark Pictures Anthology, die sterk doet denken aan Until Dawn. Het is de bedoeling dat er halfjaarlijks korte titels verschijnen, die te koop zijn voor een zacht prijsje voor zowel de Xbox One, PC als Playstation 4. In totaal zijn er maar liefst acht titels gepland. Man of Medan is de eerste game in de reeks; is dit een goede introductie van de ontwikkelaar voor Xbox-bezitters of een slappe kloon van zijn duidelijke inspiratiebron?

Griezelen op een schip

Man of Medan is echt een spel voor de liefhebbers van goedkope horrorfilms. Alle ingrediënten zijn aanwezig: een groep onverstandige personages, een geheimzinnig kwaad, een enge locatie en de mogelijkheid dat eenieder op elk moment zal kunnen sterven. Geen potje zal hetzelfde verlopen, omdat er een aantal mogelijkheden zijn om het verhaal te beïnvloeden en er vooral tig manieren zijn waarop jouw personages kunnen sterven. Je kunt het einde dus halen met alle personages in leven, of slechts eentje en alles daartussenin. Dit maakt het spel goed herspeelbaar, en dat mag ook wel, want Man of Medan is slechts enkele uren lang.

Het spel begint met een korte introductie, die zich afspeelt in 1947. Je speelt een Amerikaanse marinier die op een avond dronken terugkeert op het schip de Ourang Medan (vrij vertaald betekent dit Man from Medan). Er blijkt echter iets gruwelijks mis te gaan op het schip. Iedereen is in paniek en schiet in het wilde weg. Spookt het op het schip?

Na de introductie krijg je een verteller te zien, die je vermoedelijk in alle Dark Pictures zal begeleiden. Op stijlvolle wijze wordt verteld dat er allerlei verhalen zijn die je kunt herbeleven en ook kunt herschrijven, want niets staat vast. Het verhaal over het schip Ourang Medan is het verhaal dat je natuurlijk eerst krijgt voorgeschoteld. Dit alles wordt begeleidt met sterke muziek.

Je speelt met een groep van vijf personages aan boord van een klein bootje. Een viertal vrienden is van plan te gaan duiken naar een nog onbekend wrak in de Grote Oceaan. Het vijfde personage is de eigenares van de boot en ook de kapitein bij deze excursie. De andere personages zijn nogal overdreven en vaak meer dan een beetje irritant. Er is een stoere kerel, zijn slimme, zwakkere broertje, de roekeloze vriendin van de stoere broer en haar broer die vooral met zijn pik denkt en graag veel bier drinkt. Op zich passen dergelijke personages wel bij een horrorfilm, maar omdat ik hier met alle personages moet spelen, miste ik echt wel diepgang en herkenbaarheid. Ik kon me daardoor niet verplaatsen in hun rol en raakte nauwelijks aan de personages gehecht.

Al snel wordt een bommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog op de bodem van de oceaan gevonden. Ze besluiten daar illegaal naartoe te gaan duiken, maar worden terwijl ze daarmee bezig zijn ontdekt door een groep vissers. Tenminste, de personages gaan ervanuit dat het vissers zijn, want het lijken eigenlijk meer piraten. Deze kapen dan ook de boot, en gaan op zoek naar het goud dat in een document dat je gevonden hebt in het vliegtuig genoemd wordt. Op de genoemde coördinaten blijkt het oude schip Ourang Medan nog altijd rond te varen. Je wordt gedwongen om daar aan boord te gaan. Dat belooft natuurlijk weinig goeds.

Het verhaal is wel aardig, maar ook nogal ongeloofwaardig en onrealistisch. Het functioneert best om een enigszins originele horrorsetting neer te zetten, maar is ook zeker niet meeslepend.

Knopjes indrukken op het juiste moment

In Man of Medan krijg je niet veel vrijheid. Doorgaans loop of zwem je in een rustig tempo door mooie, sfeervolle omgevingen, maar volg je een min of meer vaste route. Langs deze route glinstert er regelmatig wat. Dit zijn objecten of personages waar je mee kunt interacteren. Welke keuzes je hierin maakt en in de gesprekken die je voert, moeten jouw richting in het verhaal bepalen.

De conversaties zijn snel te beïnvloeden door je stick in de richting van het gewenste antwoord te bewegen. Hierdoor wordt de band tussen de personages steeds anders en verandert hun karakter ietwat. Jammer genoeg zien de personages er wat plastic-achtig uit, waardoor hun emoties niet altijd even goed overkomen. Maar wat mijns inziens een grotere misser is, dat is dat het vaak geen bewuste keuzes zijn die het verhaal beïnvloeden, maar dat het vaak te laat ingedrukte knopjes zijn die echt van invloed zijn.

Een groot deel van de gameplay bestaat namelijk uit zogenaamde Quick Time Events, oftewel prompts die in beeld verschijnen en jouw reactiesnelheid testen. Druk snel op A, dan Y, druk ritmisch op B of ram zo snel je kan op X. Soms komt er zeer onverwacht een prompt in beeld met een zeer korte reactietijd. Een gemiste knop kan zelfs het verschil tussen leven en dood betekenen.

Niet alleen in het donker?

Nu lijkt het misschien alsof ik Man of Medan niets vind. Maar gelukkig heeft het spel ook grote pluspunten. Zo lukt het mede door de sfeervolle omgeving, goede geluidseffecten, competente stemacteurs en vele schrikmomenten goed om een horrorspel neer te zetten. Als je gevoelig bent voor jump scares dan zal je hier regelmatig achterover slaan. Ik ben hier echter wat minder gevoelig voor, vooral omdat ze in Man of Medan wat te vaak terugkomen.

Een ander groot pluspunt is de mogelijkheid om met anderen samen te spelen. Zo is er de online Shared Story, maar ook de creatieve offline Movie Night. In deze Movie Night speelt je met maximaal vijf personages elk een eigen personage. Je moet dan de controller doorgeven, waardoor je samen het verhaal beleeft en beïnvloed. Natuurlijk blijft het ook hier jammer dat de beïnvloeding vooral door het missen van QTE’s ontstaat.

Conclusie

Man of Medan is een zeer aardig begin van de Dark Pictures Anthology dat de interesse wekt voor de verdere zeven delen in de serie. Je krijgt met deze game een echte B-horrorervaring in spelvorm. De sfeer is goed, maar de personages en het verhaal vallen wat tegen. Ook is het jammer dat het snel indrukken van knopjes een heel grote rol in het verloop van het spel speelt. Ik heb persoonlijk geen hekel aan dit soort gameplay, maar als een spel draait om het interactieve verloop van het verhaal, dan is het toch jammer dat het vaak geen bewuste keuzes waren om iets te bereiken. Voor de budgetprijs is Man of Medan toch een competente horrorgame voor jezelf of voor een groep vrienden.