Tim Colman | zondag 2 Apr 2023, 22:04

Terug naar een magische tijd, ver voor de tijd van Harry Potter!

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Wat een gedoe was me dat. Vanaf het moment dat de eerste beelden de wereld in gingen was er controverse rond de game. Langs de ene kant lagen de verwachtingen op het vlak van de game, de gameplay en hoe goed de wereld zou werken zonder Harry héél hoog. Langs de andere kant groeide de boycot en kritiek op de game omwille van de vaak kleurrijke opvattingen van originele bezieler J.K. Rowling. Onze focus blijft vooral games bespreken, dus hieronder lees je mijn beoordeling en opvatting over hoe leuk en hoe goed gemaakt Hogwarts Legacy is, als RPG en als Harry Potter-game.

Wie zich opnieuw wil onderdompelen in de magie, nostalgie en vaak winterse gezelligheid van het Harry Potter universum is met Hogwarts Legacy zeker aan het juiste adres. Van sorteerhoed over vliegende nijlpaarden tot het gezellige dorpje Hogsmeade, alles wat je dacht terug te vinden ga je ook tegenkomen. Naast alle details uit de boeken krijgen ook we daarnaast ook een sterke RPG met leuke vecht mechanics en intrigerende verhaallijnen die zelfs niet Harry adepten zal kunnen overtuigen.

Welkom in Hogwarts of Zweinstein?

Ik geef eerlijk toe, ik was onmiddellijk mee. Ik werd ingedeeld bij m’n favoriete huis, Slytherin, en ging op verkenning uit in de gemeenschappelijke ruimtes, eetzaal en slaapzalen. Developer Avalanche ging duidelijk voor een sterke verhaallijn om hun RPG vooruit te drijven: je bent een overgeplaatste student die zich in het 5de jaar bij de andere leerlingen voegt. Het wordt al snel duidelijk dat je over oude magische gaven beschikt waardoor je snel de aandacht krijgt van de verschillende leraren op Zweinstein. Ik hou van de manier waarop de verhalen en achtergronden van de hoofdpersonages deel uitmaken van het hoofdverhaal, zoals de verhaallijn rond Sebastian Sallow, de hele Rookwood connectie en de lijnen die teruglopen naar de originele stichters van Zweinstein.

De quests verschillen van huis tot huis, waarbij Gryffindor de meeste quests heeft en Ravenclaw de minste. Maar in het algemeen, welk huis je ook kiest, de verhaallijn blijft in dezelfde sfeer van een nieuwe student die in contact staat met oude magie, met de taak om Ranrok, de kwade kobold, uit te schakelen. Je kan perfect van het verhaal genieten zonder één enkel Harry Potter boek gelezen of ooit een film bekeken te hebben. Je mist enkel de vele parallellen met de Harry Potter verhalen, zoals de professoren die lijken op die in de boeken en films. Met name professor Sharp heeft een vergelijkbare houding als Snape, en natuurlijk de vele familiebanden zoals adjunct-directeur Wemel en schoolhoofd Zwarts die voorouders zijn van de meer herkenbare Ron Wemel en Sirius Zwarts.

Naast de hoofdlijn die me zo’n tweeëndertig uur kostte om te voltooien, kan je je nog uren zoet houden met de vele sidequests die de kaart rijk is. Veel studenten, dorpelingen en meer hebben leuke en unieke missies die elk hun eigen kleine verhaallijn hebben, afgezien van de af en toe saaie zoektochten die je uit moet voeren.

Expelliarmus Graphicus

Waar Hogwarts Legacy wat te kort schiet is op vlak van graphics en algemene grafische stijl. Het is nu niet bepaald een mooi spel en er had met de wereld, landschappen en lichtomstandigheden wel heel wat meer kunnen gebeuren. Het is in orde en functioneel, maar meer zeker niet. De game haalt z’n charme vooral uit de herkenbaarheid van de wereld en z’n landmarks: rondlopen in de slaapzalen van het huis, de eindeloze hallen van Zweinstein en de grote vlakten rond de enorme tovenaarsschool is gewoonweg magisch. Uiteraard zal dit meer thuis raken bij Harry Potter fans, maar ik denk dat iedereen die dit spel speelt kippenvel zal krijgen bij het zien van Zweinstein in al zijn glorie vanaf je vliegende bezemsteel. Het eind 1800 stijl ontwerp aan de binnenkant van Zweinstein en de nabijgelegen dorpen is prachtig, met een gotische, kathedraal-achtig patroon gemengd met de nederige en vrolijke sfeer van het Schotse platteland. Over het geheel genomen slaagt het spel er goed in om weer te geven hoe Zweinstein in de jaren 1800 er visueel uit zou hebben gezien.

Waar de game wat punten goed maakt is met z’n solide character creator. Je gezicht moet je dan wel kiezen uit een aantal sjablonen, maar de keuze is zo groot dat je ongetwijfeld terugvindt wat je nodig hebt. Het haarontwerp is erg goed, met realistische texturen waardoor het haar er erg gedetailleerd uitziet en je kunt zien dat de ontwikkelaars er tijd aan hebben besteed om het haar er goed uit te laten zien in dit spel. Hetzelfde geldt voor de huid en oneffenheden, met sproeten, littekens en elk ander soort oneffenheden die selecteerbaar zijn.

Vervloekt!

Qua combat speelt Hogwarts Legacy mee bij de zwaargewichten. De makers zijn er in geslaagd vechten met toverstokken en spreuken te vertalen in een sterk gevechtssysteem met voldoende variatie om je eigen stijl te ontwikkelen en dat allemaal via een heel simpele besturing. Na een paar uur vliegen de spinnen in het rond en ontwapen je beschermde vijanden in een handomdraai (of is het dan stafomdraai?)

De verscheidenheid aan spreuken die je in gevechten kunt gebruiken is sensationeel, met de 'Onvergeeflijke Vloeken' zoals Avada Kadavra en Crucio als de meer brute spreuken, terwijl eenvoudigere spreuken als Levioso of Accio minder agressief zijn; ze hebben allemaal hun eigen speciale manieren om een vijand te beschadigen of te beïnvloeden.

Over oude magie gesproken, de 'finishers' die gebruikmaken van dergelijke magie zijn behoorlijk briljant. Je vijand in een kip veranderen of in stof laten verdwijnen is erg gaaf na een lang en episch gevecht vol ontwijken en het gebruik van geweldige spreuken. Onderschat de moeilijkheidsgraad van de gevechten in Hogwarts Legacy overigens niet. Uiteraard varieert dit punt met de moeilijkheidsgraad die je kiest, maar als iemand die elke moeilijkheidsgraad heeft getest, verwacht niet dat de 'normale' moeilijkheidsgraad een gemakkelijk ritje wordt.

Ronddwalen in de wereld werd een activiteit op zich. In elke hoek valt er wel iets te beleven of ontdekken. Lukraak ergens beginnen en op tocht gaan zorgde altijd voor onverwachte avonturen. Hogwarts Legacy is een spel dat reizen echt leuk maakt. Rondtoeren op je eigen bezem of Hippogriff is de droom van een Harry Potter-fan. Voor wie liever snel van A naar B gaan, hebben de makers voor een prima quick travel functie gezorgd, maar weersta af en toe de drang en neem je bezem om onder een sterrenhemel over de kaart te vliegen.

Conclusie

Ben je fan van het Harry Potter-universum en hou je van avonturenspellen, twijfel dan niet langer en ga een exemplaar halen. Voor de graphics en animaties moet je niet in Zweinstein zijn, maar ik kijk terug op een game met een heel leuk verhaal, een wereld tjokvol details en een intrigerend vechtsysteem. Hou er rekening mee dat ik verre van een Harry Potter fan of kenner ben, maar de game gaf me wel heel veel zin om het eerste boek te lezen of een paar van de films nog eens te bekijken. Wil je een dertigtal uurtjes verdwijnen in een werkelijk magische wereld, dan is Hogwarts Legacy zonder twijfel een goede keuze.