Tim Colman | zaterdag 13 Jun 2020, 2:17

Een stevige uitbreiding op Mortal Kombat 11, dat is Aftermath. Iets voor jou?

Gespeeld op Xbox One X

*Opgelet* Spoilers voor MK11 in deze recensie

Zo ging het ongeveer op het einde van MK11: Het universum is gered! De krankzinnige poging van de Kronika om de macht te grijpen is verijdeld en Earthrealm heeft een nieuwe god om haar te beschermen tegen alle bedreigingen vanuit ruimte en tijd. Met Mortal Kombat 11 trakteerde Netherrealm Studios ons vorig jaar op een spetterend einde dat na tientallen jaren lore zowat alles losse eindjes aan elkaar knoopte. Maar dat einde bleek dus niet het einde en uit het niets kwamen Ed Boon en z’n kompanen toch met een vervolg in Mortal Kombat 11: Aftermath.

Epiloog time!

Goed nieuws is dat Mortal Kombat 11: Aftermath meer is dan de verplichte bundeling van de originele game met alle kostuums en DLC met een GOTY sticker erop. Het pakket is ideaal voor spelers die de kat uit de boom keken en veel waar voor hun geld willen, maar de upgrade biedt voor spelers van het eerste uur ook behoorlijk wat beef en uren spelplezier. De friendships zijn terug samen met de stage fatalities en een drie nieuwe karakters. Mortal Kombat 11 omvatte 25 karakters en sinds de release hebben talloze Kombat-packs meer dodelijke kombatants aan de selectie toegevoegd, zoals Sindel, Terminator en Spawn. Aftermath brengt drie personages met zich mee: de windmagiër Fujin, de vier-armige Sheeva en Robocop, die nog iconischer is gemaakt door het gezicht en de stem van Peter Weller zelf, de originele acteur uit de film uit 1987.

Mortal Kombat 11: Aftermath's belangrijkste aantrekkingskracht is echter een stevig extra hoofdstuk aan het verhaal. Wat volgt zijn overduidelijke spoilers, dus als je het originele verhaal nog niet hebt gespeeld, sla deze alinea dan even over. Als god ontdekt de herboren Liu Kang al snel dat zonder de Titan Crown de geschiedenis wel eens weer in z’n nadeel zou kunnen draaien. De enige oplossing? Shang Tsung terugsturen in de tijd om de kroon terug te halen. Die laatste wordt trouwens opnieuw gespeeld door Cary-Hiroyuki Tagawa; de acteur die Shang Tsung vertrolkte in de originele Mortal Kombat film uit 1995. Heel de tijd wordt je als speler op het verkeerde been gezet rond de echte bedoelingen van de sorcerer. Is Shang Tsung te vertrouwen of niet? Het verhaal van Aftermath heeft vijf hoofdstukken en duurt zo ongeveer twee tot drie uur, maar haalt hetzelfde niveau als de full story en staat garant voor een aantal cinemawaardige confrontaties. Het verhaal mag dan voorspelbaar zijn, het valt niet te ontkennen dat het nog steeds leuk is om te zien hoe het verhaal zich ontrafelt terwijl je de controle neemt over nieuwe en oude personages.

Eén foutje

Er was nogal wat kritiek op het verhaal in MK11. Veel fans zijn niet zo tevreden met de koers die Ed Boon heeft ingezet om de franchise naar een iets meer volwassen niveau te brengen op het vlak van storytelling. Ik zie er persoonlijk geen graten in. Het verhaal mag dan wel heel veel focus leggen op de slechterikken, de scope is groot, de stakes zijn duidelijk en eerlijk gezegd wordt het serieuze toontje met zo’n kwinkslag geleverd dat de camp er nog stevig in zit. Qua geweld is er nog niet veel veranderd. Niks is taboe en de nieuwe fatalities houden het niveau van MK11 hoog wat betreft bloed, darmen en brekende botten.

Aan de basis mechanics van het spel sleutelt Aftermath niet. Ook niet aan de nogal goedkope A.I. die de special moves en kombos er wel heel vlot uitgooit. De gameplay blijft ietsje stijver tegenover MK X dus ook daar geen verbetering aan de engine. Extra uitrustingen, skins en specials verdien je in de towers. Het is net daar dat het probleem met de A.I. het sterkst de kop opsteekt. In het begin lukt het allemaal nog vlotjes, maar bij de moeilijkere torens worden de computer tegenstanders soms zo taai dat één foutje je de match kan kosten. Meet je je liever tegen een tegenstander die wel de nodige controller input moet leren om de special moves eruit te knijpen, dan ga je beter online.