Casper Egas | maandag 26 Aug 2019, 14:58

Wreckfest draait om het zoveel mogelijk schade maken met je auto. Klinkt dit je als muziek in de oren?

Gespeeld op Xbox One X

Al meer dan een jaar geleden previewden we Wreckfest op basis van de PC-versie. Ik was blij met deze waardige opvolger van de originele Flatout en Destruction Derby. Het lijkt zo makkelijk, een racespel maken waarbij je elkaar kapot moet beuken, maar de balans blijkt erg lastig goed te krijgen. Gelukkig is Wreckfest er nu eindelijk ook voor de Xbox One. Is er in de tussentijd veel veranderd, of is het vrijwel hetzelfde spel dat vorig jaar op de PC uitkwam?

Geen Xbox One X

Toen ik Wreckfest installeerde wilde het eerst niet starten. Na opnieuw installeren werkte het spel wel, maar het opstarten bleef niet consistent werken. Mijn teleurstelling werd daarna versterkt toen ik zag dat er geen ondersteuning is voor de Xbox One X. Ik dacht, nu kan ik het spel eindelijk een stuk mooier spelen dan dat mijn matige PC op het scherm kan toveren, maar dat viel tegen.

Het is niet dat Wreckfest een lelijk spel is, want de stijl is goed, de belichting is goed en er is aandacht voor details. Zo zien de auto’s er heel tof uit en is het schademodel van de bovenste plank. Het is echter jammer dat de resolutie zo laag is, en er geen goede oplossing is gekozen voor het wegwerken van kartelrandjes. Nog vervelender zijn de extreem lange laadtijden. Je kunt tijdens het laden van een race makkelijk wat drinken gaan pakken en inschenken. Tijdens het laden en in de menu’s zie je vervolgens ook nog vreemde grafische glitches in beeld. Ik verwacht van een grote release tegenwoordig meer, maar wellicht dat er nog grote patches komen.

Waarom toch kopen?

De tegenvallende technische prestaties van Wreckfest nemen niet weg dat het spel fantastisch is. Je kunt kiezen uit losse races, online races en een carrière. Alles is verweven, dus je verdient voortdurend credits en ontgrendelt nieuwe onderdelen en auto’s, die in alle modi zijn te gebruiken. Lokaal is het spel helaas niet met anderen te spelen, wat een grote gemiste kans is binnen dit genre. Online kan er dus wel tegen elkaar gestreden worden.

Racen wil in Wreckfest meer zeggen dan alleen een parkoers zo snel mogelijk afleggen, want je hebt ook de bekende derby arena’s. In deze ringen probeer je anderen kapot te beuken en tegelijk zelf te overleven. Vooral online is dit een leuk onderdeel, want het schademodel is echt top. Het maakt significant uit waar je een tegenstander raakt en onderdelen vliegen van de wagens af. Zo kun je bijvoorbeeld een wiel verliezen of kan de motor of vering beschadigen. Je kunt kiezen uit een realistisch schademodel of een normaal schademodel. In de laatste variant kun je er vrolijk op los beuken, maar persoonlijk vind ik het realistische schademodel veel leuker. Jammer genoeg werken niet alles derby's met een ‘last man standing’-principe, want regelmatig krijg je een ‘deathmatch’ voor je kiezen. Variatie is goed, maar niet als de modus dusdanig saai is. In deathmatch kun je namelijk nadat je kapot bent gebeukt met een nieuwe auto verder gaan. Het gaat hier dus alleen maar om punten. Omdat het in Wreckfest niet zoals in Destruction Derby gaat om het in de ronden beuken van de tegenstander, wordt een race op deze manier een hersenloze exercitie.

Hoe leuk een derby ook is, ik ben zelf vooral van de ‘wrecking races’, waarin je het snelst over de finish moet komen, maar waarin alles geoorloofd is. De auto’s besturen heerlijk en hebben het juiste gewicht, waardoor het racen tof is en ook het beuken heel veel voldoening geeft. Natuurlijk kunnen ook hier de auto’s allemaal gewoon stuk, dus als een tegenstander te snel voor je is, dan heb je altijd nog een andere optie. Jammer genoeg kun je nergens in beeld zien hoeveel tegenstanders er nog in de strijd zijn. De parkoersen zijn stuk voor stuk fantastisch ontworpen en bieden genoeg mogelijkheden voor het rammen van de tegenstanders en zorgen voor uitdagende races.

De carrièremodus is in feite vrijwel hetzelfde als de online en losse races, behalve dan dat er vijf divisies zijn met elk een flink aantal evenementen. Soms zijn races hierbij aan elkaar geregen in de vorm van kleine kampioenschappen of wordt er een race in heats gereden. Alle hiervoor genoemde speltypen zijn hierbij aanwezig, met als afwisseling nog hier en daar een vreemde uitdaging. Deze uitdagingen zijn weinig serieus, met auto’s in de vorm van fauteuils, met schoolbussen, campers of grasmaaiers. Leuk voor tussendoor, maar het kan niet voorkomen dat het hele gave Wreckfest op den duur wat saai wordt. Het is misschien niet de bedoeling om de hele carrière in een paar dagen te doorlopen. Je bent namelijk wel even zoet.

Rockende audio?

Het spel wordt begeleid met rockmuziek, dat soms wat naar metal neigt. Aanvankelijk vond ik de muziek wat overheersend en druk, maar met een kleine aanpassing aan de geluidsbalans vind ik de soundtrack wel een succes. Het brengt me in elk geval lekker in de stemming om hard te racen en vooral hard te beuken.

De auto’s bestaan voor een groot deel uit look-alikes van oude Amerikaanse bakken. Dit is een goede keuze voor een spel als dit en heeft als bijkomend voordeel dat alles lekker rauw klinkt. Zowel de motoren als de botsingen klinken goed en laten de impact goed overkomen.

Conclusie

Wreckfest is een zeer geslaagd spel. Eindelijk is er een echt geslaagde opvolger van Destruction Derby en Flatout. Op zeer goed ontworpen circuits bind je de strijd aan met heerlijk besturende wagens. Het schademodel is van de bovenste plank, waardoor elke race een spektakel kan worden. Helaas is de afwerking van Wreckfest niet geheel verzorgd, want de laadtijden zijn bizar lang, er zijn bugs aanwezig en er is geen enkele ondersteuning voor de Xbox One X. Laat je hier echter niet door afschrikken, want de goede gameplay zorgt er voor dat je vele uren plezier zult hebben.