Joeri Tits | woensdag 31 Okt 2018, 12:47

Een wereld waarin alles geautomatiseerd is; droom of nachtmerrie? Lees hier onze recensie van State of Mind!

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Interessant verhaal
  • Mooie grafische stijl
  • Behoorlijke speelduur
  • Quasi geen actie of puzzels
  • Hierdoor bij lange na niet voor iedereen

State of Mind is een verhalende game of een gamend verhaal. Het is hoe jullie het zelf verkiezen. Hierbij komen ze meteen in het vaarwater van andere sterke titels zoals “Life is Strange”. Kan dit avontuur van Indie-ontwikkelaar Daedalic Entertainment hiermee concurreren?

REVIEW

Kritisch over de toekomst

Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen. Toen ik de uitstekende verhalende game Silence: The Whispered World 2 mocht recenseren, had ik mezelf voorgenomen deze Duitse ontwikkelaar te blijven volgen. Toen bij ons op de redactie State of Mind aankwam, moest ik eerlijk bekennen dat ik niet door had dat het ook een game van Daedalic Entertainment was. Vol goede moed begon ik dus ook aan deze titel en ja, al snel word je meegezogen in het futuristische verhaal, dat zich vreemd genoeg al in 2048 afspeelt. Volgens het verhaal zouden binnen dertig jaar alle taken geautomatiseerd zijn en overgenomen door robots. We spelen met Richard Nolan, een journalist die niet zo blij is met deze evolutie. Het verhaal start met een verkeersongeluk, waarbij Richard gescheiden raakt van zijn vrouw Tracy en zijn zoon James. Richard dient op zoek te gaan naar zijn familie en wordt hierbij ondersteund door een groep verzetstrijders die eveneens tegen de technologische evolutie zijn. Aangezien het verhaal het allerbelangrijkste is van de game, ga ik hier niet erg veel prijs over geven. Net zoals bij Silence: The Whispered World 2 zit het verhaal echter vol hedendaagse thema's zoals terreur of de, al dan niet, voordelen van de technologische revolutie op de mensheid. Wat blijft er over van de mensheid als verstand en machine één worden? Als journalist ben je de geknipte persoon om je hier vragen over te stellen. Dit is eigenlijk ook zowat het enige doel in het game.

Veel ontdekken en bijna niets doen

Je gaat dialogen aan met iedereen die je tegen komt en via deze weg geraak je verder in het verhaal en krijg je steeds antwoorden, maar evenvaak nieuwe dilemma's, problemen of andere dingen om te onderzoeken. Ik kan begrijpen dat dit jullie wat saai lijkt, maar niets is minder waar. Het verhaal steekt erg goed in elkaar en weet steeds net op tijd boeiend genoeg te zijn om verder te willen gaan. Ook de nevenpersonages die je tegenkomt zijn enorm interessant en wegen op het verhaal. Zonder hierover uit te weiden en hierdoor te veel over het verhaal te vertellen, kan ik jullie wel zeggen dat jullie ook met enkele andere personages kunnen spelen. Dit komt het verhaal en de variatie zeker ten goede. Toch zal je weinig verschil merken in gameplay tussen de verschillende personages. De gameplay kan je eigenlijk erg fel vergelijken met de games van Telltale. Raar maar waar zit er zelfs in de games van Telltale meer actie of puzzels verstopt die je enigszins doen nadenken. State of Mind moet het echt wel hebben van zijn ontdekkingsreis en minder van puzzels of acties. Er zijn er enkele, maar die zijn zo simpel dat je amper beseft dat je net een puzzel hebt opgelost. Een probleem vormde dit niet tijdens mijn speelbeurt, maar ik kan geloven dat het voor sommigen net wat te passief is. Helaas zijn er ook wat mankementen in de besturing. Zo moet je af en toe net wat te veel moeite doen om op de juiste plaats te staan om een dialoog aan te gaan.

Slimme, blokkerige graphics

Veel kleine ontwikkelaars lopen vast op het grafische aspect, waardoor het er soms wat goedkoop uit kan zien. Daedalic Entertainment lost dit op een geniale manier op en maakt gebruik van een geblokte stijl met een “Deus Ex”-sausje. Dit past perfect met het verhaal en zorgt daarenboven dat ze vrij gemakkelijk grafisch kunnen imponeren. Daarnaast zijn de tussenfilmpjes enorm professioneel gemonteerd. Ook op het vlak van audio zijn er geen opmerkingen.

Het verhaal duurt een kleine 10 uurtjes, wat behoorlijk is voor een game in dit genre. Na éénmaal het verhaal doorlopen te hebben, ga je het game echter feitelijk niet meer aanraken. Je keuzes doorheen het game hebben amper invloed op het verhaal en ook de verschillende eindes lijken eigenlijk wel wat op elkaar.

Conclusie

State of Mind is zeker een aanrader voor de liefhebbers van een stevig en interessant verhaal. Hiermee gaat wel rekening gehouden moeten worden dat het wel erg passief is. Zelf heb ik hier enkele keren last van gehad, maar gelukkig gebeurt er voldoende doorheen het verhaal om me toch geboeid te houden. Daarnaast kent het game een leuke grafische stijl die perfect past met het deprimerende sciencefictionverhaal.

Reacties

Login of registreer om te reageren.