Casper Egas | dinsdag 7 Apr 2020, 18:06

Een goed avonturenbordspel op de Xbox One spelen? Lees hier de recensie van WARTILE

Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Leuk concept
  • Toegankelijk strategiespel
  • Flinke bugs
  • Lelijke animaties
  • Muziek valt tegen

Gespeeld op de Xbox One

Wil je een avonturenbordspel spelen, maar dan op de Xbox One? Dan is Wartile misschien wel iets voor jou. Wartile speelt niet alleen als een bordspel, maar ziet er ook grotendeels zo uit. De personages worden zelfs figures genoemd en hebben zelfs een voetje. De levels bestaan geheel uit hexagonale vakjes. Hebben ze het bordspellenprincipe echter te ver doorgevoerd, of is Wartile weldegelijk een interessant strategiespel?

REVIEW

De eerste indruk

Soms zie je een spel op de Xbox Store staan waarvan je denkt, dat zou wel eens wat voor mij kunnen zijn. Dit is zo’n spel. Ik houd erg van bordspellen, van fantasy en van strategische RPG’s, dus Wartile past prima in mijn straatje. Bij een onbekende indiegame van twintig euro weet je het echter nooit. Is dit zo leuk als het lijkt, of is het een tegenvallend B-product?

Mijn eerste indruk was helaas niet positief. Er is een lelijke, simpele introductie en zelfs de menu’s en de tekst ogen goedkoop. Wanneer het spel eenmaal is begonnen, wordt de basis ook nogal slecht uitgelegd, waardoor bij mij de zin om te gaan spelen wat verdween. Gelukkig speel ik Wartile als recensent en kon ik dus niet anders dan doorspelen.

Als je een tijdje speelt, dan blijkt het spel helemaal niet zo ingewikkeld of moeilijk te zijn. De menu’s en besturing zijn alleen wat onhandig. Je hebt een steeds groeiende groep van Vikingen tot je beschikking die je beurtelings kunt bewegen over een bord. Je hebt daarbij steeds andere missies om te voltooien en een boel tegenstanders om te verslaan. De levels staan niet op zichzelf en vormen samen een campagne, die op een wat slecht te herkennen kaart van Scandinavië en Groot Brittannië wordt uitgestippeld. Tussen de levels door kun je nieuwe wapens kopen, nieuwe figuurtjes kopen en kun je de steeds sterker wordende figuren beter uitrusten. Het idee van de ontwikkelaar was dat het geheel een uitstraling heeft van een tafel met een kaart in het midden en met alle opties in doosjes rond de kaart opgesteld. Het idee is leuk, maar praktisch is het zeker niet.

Vakje voor vakje

Het concept wordt in de missies leuk doorgevoerd. Alle levels zien er uit alsof het vierkante spelborden zijn, die helemaal uit vakjes bestaan, maar bevatten ook veel hoogteverschillen en leuke details. Zolang het spel stil staat, ziet het er erg aantrekkelijk uit. Jammer genoeg hapert het spel bij beweging wat en zijn de animaties van de figuren zeer matig. Je zou kunnen zeggen dat het figuren in een bordspel zijn en dat ze dus eigenlijk helemaal niet zouden moeten animeren, maar wees dan zo dapper om dat concept helemaal door te voeren. Als een poppetje slaat en een tegenstander raakt, dan klopt de timing totaal niet en beweegt de tegenstander al naar achteren voordat er contact is gemaakt. Een beetje uitzoomen helpt om het spel er aantrekkelijker uit te laten zien. Dat kan ook best, want er zijn mooie texturen gebruikt, de stijl is mooi en er is overtuigende sneeuw en rook te zien.

Helaas wordt het geheel niet begeleidt door sterke muziek. Soms lijkt het lekker op gang te komen en dan is het ineens stil of zit er een vreemde overgang in de audio. Ook de geluidseffecten zijn op zijn zachtst gezegd simpel te noemen. Missies worden ingeleid door een vertelstem, maar dat zou best één van de ontwikkelaars kunnen zijn. Gelukkig is wat hij probeert te vertellen niet al te belangrijk, want het clichématige Vikingverhaal vond ik toch niet zo boeiend. Alle clichés uit de Noorse mythologie komen terug en al het Noors wordt lekker lelijk op zijn Brits uitgesproken.

Toch een leuk spel

Nu lijkt het misschien alsof ik me helemaal niet heb kunnen vermaken met Wartile, maar niets is minder waar. De gameplay is lekker toegankelijk, niet frustrerend of overdreven moeilijk en is urenlang achter elkaar nog steeds leuk. De campagne is in een dag of twee makkelijk uit te spelen, wat de houdbaarheid van het spel misschien niet ten goede komt, maar aan de andere kant wordt het spel daardoor ook nooit saai.

Elke missie is voldoende anders en je krijgt regelmatig nieuwe omgevingen en tegenstanders voorgeschoteld. Het spel werkt ook semi-realtime, dus met beurten die automatisch doorlopen. Reageer je niet snel genoeg, dan gaat de beurt van een figuurtje voorbij. Je kunt daarbij de tijd ook vertragen om te kunnen dealen met meer complexe gevechten. Tijdens de gevechten kun je natuurlijk gewoon aanvallen en moet je opletten wie je op afstand houdt en wie naar voren stormt, maar je hebt ook voorwerpen die je kunt gebruiken, speciale krachten en kaarten die je kunt inzetten. Tussen de missies door kun je namelijk uit een pak kaarten steeds vijf kaarten kiezen die je tijdens de missie tot je beschikking zult hebben. Het is echt een leuk concept, waardoor de gevechten steeds weer interessant zijn en vlot verlopen. Van begin tot eind heb ik me met de missies vermaakt en het is ook leuk dat je missies kunt herspelen met verscheidene moeilijkere scenario’s (met meer tegenstanders). De enige irritaties die bij mij opkwamen hebben te maken met de nare bugs die in het spel zitten. Ik heb meermaals te maken gehad met bugs die me dwongen om een hele missie te herstarten. Ik kon bijvoorbeeld niets meer oppakken en activeren of er verdween een figuur onder het spelbord. Een patch is dus nog hard nodig.

Conclusie

Wartile is een spel dat leuk is ondanks een aantal slechte ontwerpbeslissingen en een slechte afwerking. Het concept blijft grotendeels overeind en de strategische, maar toch vlotte gameplay is van een hoog niveau. Uiteindelijk is dat veel belangrijker dan een wat gebrekkige presentatie. Voor twintig euro is Wartile daarom zeker geen miskoop voor een strategie- of bordspellenliefhebber.

Reacties

Login of registreer om te reageren.