Casper Egas | zondag 26 Jan 2020, 12:21

AO Tennis is terug op je Xbox One! Lees de review van AO Tennis 2.

Gespeeld op Xbox One X

Op het moment van schrijven is de Australian Open in volle gang. Big Ben Interactive laat je zelf meespelen in een virtuele versie van het toernooi. AO Tennis 2 heeft namelijk een officiële licentie van de Australian Open. Helaas kun je niet met alle bekende spelers en speelsters aan de slag, want lang niet iedereen is beschikbaar. Zo is er bijvoorbeeld geen Federer of Bertens. Gelukkig speelt het spel wel erg tof, waardoor het de aanschafprijs van vijftig euro misschien toch waard is.

Vreselijke presentatie

Van zijn grafische pracht moet AO Tennis 2 het zeker niet hebben. Er is ondersteuning voor de Xbox One X, maar dat uit zich alleen in een hogere resolutie. Alle texturen blijven van een bedroevend niveau en vallen eerder extra op. Ook de spelers lijken voor geen meter. Daarnaast zien de velden en stadions er amateuristisch uit en is er geen noemenswaardige interactie met de ondergrond. Het gras gaat niet realistisch kapot, het gravel waait niet op en bij een challenge (leuke toevoeging) wordt er pijnlijk ingezoomd op de lelijke baan. Er is zelfs niet eens de moeite genomen op de ballenjongens en meisjes te animeren. Tennisspellen van meer dan twintig jaar geleden konden dat wel voor elkaar krijgen.

De hele presentatie doet niet denken aan een spel dat vrijwel voor de volle mep in de winkel ligt. De menu’s zien er karig uit, de geluidseffecten zijn weinig overtuigend en de umpire maakt vaak fouten. Het is alleen de muziek die kwaliteit uitstraalt. Deze is echter alleen te horen in de menu’s. Ik weet overigens niet of er veel vooruitgang is gemaakt ten opzichte van het eerste deel, want dat spel heb ik nooit gespeeld.

Vele uren speelplezier?

Het lijkt alsof je een enorm aantal modi tot je beschikking hebt. Natuurlijk de Australian Open zelf, een uitgebreide carrière, online matches, tutorials, een level editor en wedstrijden en toernooien naar eigen gading. En natuurlijk kan vrijwel alles in enkel- en in dubbelspel. Als je echter een beetje aan de slag gaat, dan zie je dat de meeste modi weinig voorstellen. De tutorials zijn helemaal van een lachwekkend niveau. In feite komt het er op neer dat je een carrièremodus hebt, losse wedstrijden of toernooien kan spelen en online losse matches kan spelen.

De hamvraag bij minder bekende games is vaak of er genoeg mensen online zijn om regelmatig tegenstanders te kunnen vinden. Het is weliswaar niet druk, maar er zijn wel degelijk tegenspelers te vinden. Je moet wel wat geduld hebben, omdat het verbinden lang duurt en laadtijden lang zijn. Soms is er ook zeer storende lag. Als alles op zijn plaats valt kan online spelen echter erg spannend zijn.

Het is vooral de carrière waar ik veel lol uit kon halen. Je kunt daar beginnen als nobody of als ervaren prof. Ik heb gekocht voor de absolute beginner. De player creator is erg uitgebreid en je kunt ook je eigen sterke en zwakke punten kiezen. Kies verstandig, want het duurt erg lang voordat je veel beter zal worden. Je tenniscarrière kun je zelf uitstippelen door jouw agenda op te stellen. Welke toernooien wil je spelen? Wanneer wil je trainen? Wanneer is rusten verstandig? Gebruik je jouw geld om beter te worden of om personeel of beter vervoer te regelen? Ook is het van belang hoe bekend je bent en hoe je jezelf presenteert tijdens wedstrijden en persconferenties, want dat kan helpen om sponsors aan te trekken. Natuurlijk is het ultieme doel om nummer 1 op de wereldranglijst te komen en om grand slams te winnen. Om de carrière nog leuker te maken zijn er korte tussenfilmpjes, die wat doen denken aan de vergelijkbare modi in FIFA en NBA 2K, maar hebben veel minder body. Het is meer een aardigheidje, dan dat het een substantiële toevoeging is.

Waarom is AO Tennis 2 de moeite?

Een leuke carrière en een slechte presentatie, dat is nog niet genoeg om tennisliefhebbers over de streep te helpen. Het gaat hier namelijk om de gameplay; en dat is waar het spel het verschil maakt. Aanvankelijk lijkt het wat moeilijk om te winnen en zal je vaak de bal uit slaan. Nadat je de tijd neemt om te wennen, zal je echter zien dat het spel verdraait lekker speelt. Tennisspellen kunnen wel eens een saaie bedoening worden, waarbij je vrijwel oneindig kunt gaan overslaan. Hier is dat niet het geval. Er is echt tactiek nodig en ook timing is zeer belangrijk. Je zou kunnen zeggen dat het een echt risk versus reward-systeem is: de bal veilig over het net krijgen is vaak niet moeilijk, maar dan geef je de tegenstander een kans, dus is een risico nemen soms verstandiger.

Hoe moeilijker de slag is die je wilt slaan of slechter je ervoor staat, hoe moeilijker het is om goed te timen. Time je niet goed, dan kun je richten wat je wilt, maar dan zal de bal van de gewenste baan afwijken. Dat betekent niet dat je geen mazzel kunt hebben, maar het kan ook goed zijn dat de bal uit gaan of in het net belandt. Ook na uren spelen blijft AO Tennis 2 leuk en je je zult merken dat je steeds beter wordt. Voor beginners is het echter ook geen lijdensweg, want op de laagste moeilijkheidsgraad kun je de bal niet uitslaan en maakt de timing niet uit. Zoek je juist uitdaging, dan zijn er ook daar vele opties voor. De AI is dan zeer competent. Het enige jammere is dat op een hoog niveau de tegenstanders vrijwel nooit een onnodige fout meer maken. Dat vind ik niet erg realistisch.