Yellow13 | maandag 18 Mrt 2019, 12:29

The King's Bird is een mooie platformgame die maar enkele kleuren gebruikt. Klinkt dit interessant? Lees dan door.

Gespeeld op Xbox One X

In alle jaren dat ik games speel heb ik zelden of nooit indiegames gespeeld; ik heb dus weinig ervaring met dit type videogames. Indiegames zijn vaak kleinschalige projecten, met soms een verrassende uitkomst. The King's Bird is ook zo'n titel, met een paar zaken die echt goed gedaan zijn, maar ook met een paar minpunten. Lees verder om te lezen of The King's Bird misschien ook iets voor jou is.

Fantastisch uiterlijk

The King's Tale is een 2D-puzzelgame op de ouderwetse manier. De game brengt je door het verhaal, en langs de puzzels, op een wijze die doet denken aan de tijden van voor de Xbox. Het brengt op enige wijze herinneringen terug aan 2D games van SEGA, Nintendo en wellicht zelfs de oude Commodore. Oude stijl in een nieuw jasje, met een mooie soundtrack en een redelijk bovennatuurlijk verhaal. The King's Bird ziet er grafisch bijzonder uit. Zodra je de game opstart valt direct de simplistische, maar duidelijk prachtige sfeer op. De game is voornamelijk opgebouwd uit drie standaard kleuren tegelijk, bijvoorbeeld: blauw, lichtblauw en wit. Hieromheen zijn meerdere varianten in de voorgrond of achtergrond gebouwd. Het thema van de game, wat erg oud-Grieks en Romeins oogt, komt hierdoor goed naar voren. Het biedt een verrassende maar overtuigende grafische ervaring. Wanneer je door de game gaat, valt ook meteen op hoe soepel en snel alles loopt. Ik heb nergens ook maar een framedrop kunnen constateren.

Te snel maakt het te makkelijk

Je krijgt al snel in het begin van de game de mogelijkheid om een speciaal soort mantel te dragen. Met deze mantel kun je door verschillende blokkades in het level heen. Op deze manier kom je ook steeds verder in het verhaal. Maar tegelijkertijd gaat dit gewoon simpelweg te snel en te makkelijk. Ik was na amper een half uur al meerdere levels verder, waardoor ik soms het gevoel kreeg dat dit teveel een hap slik weg-game is.

De game speelt ook enorm soepel door de minimale hoeveelheid knoppen die je nodig hebt. Je hebt vaak niet meer dan drie of vier combinaties nodig. Hierdoor heeft de ontwikkelaar het lekker simpel gehouden, met de focus op het verhaal en het level design. Het level design is overigens geweldig, maar doordat je er steeds erg snel doorheen gaat, kleeft er wel een nadeel aan. De game is door zijn snelheid niet overtuigend uitdagend, omdat je snel kan rennen en springen tussen de puzzels door. Het opslagsysteem valt ook op, in de zin van dat het niet meteen duidelijk is hoe dit werkt. Na het doorspelen van enkele levels ging ik dood, en kon ik die meerdere levels helemaal opnieuw gaan doen. Niet helemaal intuïtief, dus. Zo negatief als dit misschien klinkt, ben ik dat niet over het verhaal of de soundtrack.

Overtuigend spiritueel

De game vertelt het verhaal van een jongen, die alleen is en zijn lot moet vervullen. Wanneer je door het spel gaat kom je meermaals in korte tijd een soort van engel tegen. Deze houd je continu tegen, van hem mag je niet verder. Dit heeft een behoorlijke betrekking op het verhaal, ik zou dus meer kunnen uitleggen maar dan zou het verhaal verklapt worden. Het spelen van een level overtuigt vaak door simpele handgebaren en bewegingen van het hoofdfiguur, maar ook door sfeervolle geluiden en een dus zeer overtuigende soundtrack. Dat roept een gevoel van spiritualiteit op, dat lijkt ook precies het doel van het spel. Het meeste nog leunt de game vooral op de eenzaamheid van de jongen, wat door zijn dromerigheid over zijn lotsbestemming goed naar voren komt. Over het verhaal en de soundtrack ben ik dan ook zeer overtuigd. De tonen zijn simpel en effectief en dat kan ik wel waarderen.

Conclusie

The King's Tale is eigenlijk best een leuke game. Hoewel de game door zijn snelheid nog wel eens erg makkelijk is, biedt het ook het nodige puzzelwerk. De controls zijn lekker kort en simpel gehouden en dat mag wel als een pluspunt ervaren worden. Het design van de game overtuigt, maar wel in combinatie met het verhaal en de soundtrack. De eenzaamheid en de spiritualiteit zijn goede ingrediënten, die deze game overeind houden. Ook het technische aan de titel loopt goed, want zoals ik eerder aangaf heb ik totaal geen last van framedrops gehad. Het opslagsysteem had iets duidelijk mogen zijn, maar de game heeft verder wel genoeg te bieden om hem eens een keer op te pakken.