Tim Colman | woensdag 26 Dec 2018, 13:34

1979 Revolution: Black Friday gaat niet over de uit de VS overgewaaide dag voor koopverslaafden, maar biedt wel een interessante geschiedenisles over de jaren '70 revolutie in Iran.

Review

Rating 8/10
User rating 0/10
  • Intrigerend verhaal
  • Fantastische acteerprestaties
  • Al spelend leren
  • Matige graphics af en toe

Gespeeld op de Xbox One X

Een game die zich afspeelt tijdens de Iraanse revolutie van 1979? Bij de intro alleen al wordt duidelijk dat 1979 Revolution: Black Friday geen alledaags spel is. Met interessante personages, goede acteerprestaties en een gebalanceerde mix van drama en Quick Time Events (of QTEs) brengt 1979 Revolution een sterk verhaal en kon ik ondertussen m’n kennis van geschiedenis wat bijschaven.

REVIEW

Spelend leren

INK Stories had een nobele missie met 1979 Revolution: videogames inzetten om culturen en bevolkingsgroepen die minder aan bod komen in allerhande media een stem geven en tegelijkertijd een leuk en vermakelijk spel maken. Geen gemakkelijke opdracht, maar ze slagen daar goed in. Want; een educatief videospel vervalt vaak snel in een belerende toon. En heb je vooraf weinig kennis  over de geschiedkundige feiten, dan kun je toch van dit spel genieten.

Als je denkt dat de keuzes die je moet maken tijdens deze culturele revolutie veel verschillen van de dilemma’s tijdens een zombie apocalyps of van die in je strijd tegen Thanos dan vergis je je. Welke kant kies je, wie denk je te vertrouwen en wie neem je mee in de strijd? De Iranees Navid Khonsari mag het spel op zijn naam schrijven, andere Iraanse ontwikkelaars blijven blijkbaar liever anoniem uit schrik voor repercussies. Navid heeft duidelijk inspiratie opgedaan bij Telltale met enkele gameplayelementen. Denk aan QTEs, kiezen uit vier dialoogopties en objecten onderzoeken. Toch voelt het geheel goed aan en lijkt het geen een-op-een herkauwing van de Telltale-formule.

Iraanse geschiedenis 101

Even wat context: in de jaren '70 werd het onrustig in Iran nadat de VS daar de Shah, een brute leider, aan de macht hielp. De Shah schrapte de vrijheid van meningsuiting, was niet vies van wat foltering en ging in de clinch met verschillende rivaliserende groepen. Die groepen spanden samen, konden de Shah opzij schuiven en plaatsten Ayatollah Khomeini aan het hoofd van Iran. Het probleem was helaas dat Khomeini even dictatoriaal als Shah bleek. 1979 Revolution beschrijft het kantelpunt bij de overname van Khomeini. Reza is een jonge fotograaf die de revolutie neutraal in beeld wil brengen. Na zijn studies in Duitsland heeft hij vooral zin om te reizen, te feesten en te niksen met vrienden. Maar Reza wordt toch meegezogen wanneer enkele van zijn revolutionaire vrienden beschoten worden. Aan de manier waarop alles verteld en uitgewerkt wordt merk je dat de makers dichtbij de gebeurtenissen staan. Khonsari weet alle valkuilen te ontwijken door genoeg ambiguïteit te verwerken in het verhaal: de “good guys” zijn niet onvoorwaardelijk goed en hetzelfde geldt omgekeerd voor de onderdrukkers in het verhaal. Via de personages rond Reza krijg je als speler alle kanten van het conflict te zien: de agressieve neef Ali, Babak die voor de Islamitische staat pleit, Reza’s broer Hossein die politieagent is en Reza’s ouders die weinig voeling lijken te hebben met alles wat er gebeurt; ook al gingen ze zelf door een culturele revolutie tijdens hun jeugd.

Shutterbug

Als speler ga je mee in Reza’s rol als fotograaf. Je legt een reeks gebeurtenissen vast en de camera speelt zo een centrale rol in de gameplay. Door foto’s te nemen komen er in een compendium echte beelden vrij van in 1979. Dat is een slimme truc om alles in de realiteit te verankeren, iets wat met de vrij ruwe graphics niet mogelijk was geweest. Ink Stories haalde alles uit een klein budget en team. Als speler moet je af en toe door de zure appel bijten bij het zien van al die ruwe models en textures. De kwaliteit van de dialogen en vooral de acteerprestaties doen ook veel om de wereld vorm te geven, want anders dan bij vele andere games wilde ik in dit spel altijd exact horen wat een personage te zeggen had.

Conclusie

1979 Revolution: Black Friday voelt als een Telltale spel dat gemaakt werd door de geschiedenisafdeling op de universiteit. Het verhaal zit strak, de acteerprestaties zijn een schot in de roos op en de geschiedenisles is nooit belerend. De ideale afwisseling, als je de Telltale-series van bijvoorbeeld The Walking Dead en Game of Thrones even zat bent.

Reacties

Login of registreer om te reageren.